Ο Γερμανός που πληρώνει κάθε πρωί για τις ανάγκες των προσφύγων στη Ρόδο

Pοδούλα Λουλουδάκη

Ένας εξαιρετικός άνθρωπος που βάζει το χέρι στην τσέπη χωρίς δεύτερη σκέψη

Δεν υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι, κι όταν τους βρούμε ακόμα κι αν δεν έχουμε καπέλο πρέπει ν΄ αγοράzουμε και να πηγαίνουμε στην πόρτα τους να τους το βγάζουμε. Δεν το κάνουμε όμως.

Αυτοί έρχονται όπου υπάρχει ανάγκη, σε όποιον χρειάζεται τη βοήθειά τους. Μετά την κυρία Σοφία Μανιά, τη Σοφία των φτωχών που η προσφορά της και το μεγάλο έργο της συγκινεί πια με την ανιδιοτέλεια και την προσήλωση που το προσφέρει, υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που δεν είναι πολλοί, αλλά ο Κλάους Χένσλερ (Klaus Hensler) ο Γερμανός με τη μεγάλη καρδιά είναι ιδιαίτερη περίπτωση.

Ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα της κ. Σοφίας όταν το είδε γραμμένο στο Facebook, κι από τότε επτά μέρες τώρα είναι μαζί της από νωρίς το πρωί και πληρώνει! Φρούτα, σκεύη, απορρυπαντικά, κι ό,τι υπάρχει ανάγκη και είναι εκεί και δεν αφήνει την κυρία Σοφία να σηκώσει τίποτα και πηγαίνει στους πρόσφυγες και βλέπει τις ανάγκες τους, αυτός ο Γερμανός που αποφάσισε να κάνει τη Ρόδο δεύτερη πατρίδα του και να σκύψει με συγκίνηση πάνω στα προβλήματά της.

Μου τον έφερε η κ. Σοφία, ένας γίγαντας με καρδιά μικρού παιδιού που επαναλαμβάνει όποια ελληνική λέξη έχει συγκρατήσει από την κουβέντα μας, ένας κύριος που θέλει μόνο να βοηθήσει, να πληρώσει, και δεν κάνει του κεφαλιού του, σέβεται αυτό που του λένε όσοι ξέρουν περισσότερα για τις ανάγκες που υπάρχουν.

Αποφασίσατε να ζήσετε στη Ρόδο;
Αγαπώ την Ελλάδα, έρχομαι από το 1978 όταν ήμουν στο σχολείο και έγινε μια σχολική εκδρομή. Στη Ρόδο έρχομαι κάθε χρόνο τα τελευταία 13 χρόνια. Φέτος αποφάσισα να δοκιμάσω να δω πως είναι η ζωή στη Ελλάδα και ιδιαίτερα στη Ρόδο πέρα από τις διακοπές και να εγκατασταθώ εδώ. Σ΄ αυτή την περίοδο της ζωής μου βρίσκομαι. Έχω επισκεφτεί 16 νησιά της Ελλάδας όλα αυτά τα χρόνια και επέλεξα τη Ρόδο να δω αν μπορώ να ζήσω γιατί πέραν του ότι είναι πανέμορφη εδώ μπορείς και να ζήσεις, υπάρχει η υποδομή.

Τώρα που μένετε;
Μένω στ΄ Αφάντου, έχω φίλους εκεί. Έχω πάρει βιβλία και μαθαίνω ελληνικά (μου επαναλαμβάνει στα ελληνικά τις λέξεις που ξέρει)…

Με την κ. Σοφία πως ήρθατε σε επαφή, που μάθατε για το έργο της;
Είδα από το Facebook ένα κάλεσμα που έκανε. Είχε γράψει όποιος θέλει να βοηθήσει τους πρόσφυγες να επικοινωνήσει μαζί της. Την πήρα τηλέφωνο και της είπα να της δώσω ένα ποσόν. Μου είπε ότι δεν δέχεται ποτέ χρήματα, κι αν θέλω να βοηθήσω να πάω μαζί της να αγοράσουμε πράγματα, να τα πληρώσω και να τα μοιράσουμε μαζί.

Από τότε κάθε πρωί πηγαίνουμε μαζί για ψώνια. Ξεκινάω με το μηχανάκι μου, πηγαίνω τη βρίσκω στο Φαληράκι, κι από κει φεύγουμε μαζί με το φορτηγάκι της και πηγαίνουμε στη λαχαναγορά, στα σούπερ μάρκετ, στους φούρνους, όπου χρειάζεται και μετά καταλήγουμε στο χώρο που βρίσκονται οι πρόσφυγες για να τα μοιράσουμε. Δεν θέλω να σηκώνει τα καφάσια, τις σακούλες, είναι γυναίκα και ήδη κάνει πάρα πολλά…

Ας πούμε σήμερα που είναι Παρασκευή πρωί, τι αγοράσατε εσείς;
Πήραμε 200 μήλα, 1.000 κουτάλια και γυρίσαμε τους φούρνους που της δίνουν δωρεάν το ψωμί και το πήραμε. Χθες αγοράσαμε 200 αλουμίνια σκεύη, για να μπαίνει το φαγητό των μωρών, 108 χυμούς, 24 απορρυπαντικά για να πλένουν τα ρούχα τους οι πρόσφυγες,, 152 κρουασάν… Ξέρετε τέτοια είδη χρειάζονται σ ΄αυτή τη φάση αντί για ρούχα ας πούμε που ο κόσμος έχει φέρει πάρα πολλά ή ρύζι, μακαρόνια…

Τώρα που τα ξενοδοχεία είναι ανοιχτά και προσφέρουν μερίδες αυτά αποθηκεύονται στο συσσίτιο όπως μου έχουν πει ώστε όταν χρειαστεί φαγητό ν΄ αρχίσουν να τα μαγειρεύουν για να τα δίνουν. Και τότε βλέπω να υπάρχει ένα πρόβλημα, όταν κλείσουν τα ξενοδοχεία δηλαδή. Τώρα αυτά που χρειάζονται οι άνθρωποι αυτοί είναι άλλα, για αυτό κι εγώ αγοράζω ό,τι μου λέει η κ. Σοφία ότι χρειάζεται.

Μέσα σ΄ αυτές τις επτά μέρες που αγοράζετε κάθε μέρα τόσα πολλά πράγματα, έχετε ξοδέψει ήδη πολλά λεφτά. Έχετε τόσα για να δίνετε;
Ξέρετε στη Γερμανία δούλευα όλη μου τη ζωή ως φυσιοθεραπευτής και τα βράδια δούλευα ως Dj έβαζα μουσική σ΄ ένα κλαμπ. Τα λεφτά που ξοδεύω τώρα είναι τα λεφτά του αποχαιρετιστήριου πάρτι που έκαναν για εμένα οι συνάδελφοί μου όταν ολοκλήρωσα τα χρόνια της δουλειάς μου. Είχα την κανονική μου δουλειά και τα λεφτά που έβγαζα το βράδυ τα άφηνα στην άκρη για ώρα ανάγκης.

Αυτά τα λεφτά ξόδευα και στη Γερμανία για να βοηθήσω όπου χρειαστεί και αυτό έχω σκοπό να συνεχίσω να κάνω για να βοηθώ ανθρώπους. Είμαι πολύ θυμωμένος με τους πολιτικούς σ΄ όλο τον κόσμο που προκαλούν τέτοια προβλήματα με τις αποφάσεις τους, που κάνουν ανθρώπους να υποφέρουν… Δεν με ενδιαφέρει τι εθνικότητας είναι οι άνθρωποι που χρειάζονται βοήθεια, με ενδιαφέρει που χρειάζονται βοήθεια, κι εγώ πρέπει να τη δώσω.

Αύριο, Σάββατο που θα πάτε να αγοράσετε πράγματα; (Χθες)
Θα πάμε όπου μου πει η κ. Σοφία. Ξέρω όμως από τώρα ότι θα περάσουμε από το εργοστάσιο γάλακτος του κ. Παντελή Κουγιού να πάρουμε το φρέσκο γάλα που χαρίζει για τους πρόσφυγες, θέλω να βοηθάω την κ. Σοφία να μην τα κουβαλάει μόνη της. Έχω ελεύθερο χρόνο και μπορώ να βοηθάω με οποιονδήποτε τρόπο, είτε βοηθώντας στο κουβάλημα είτε πληρώνοντας. Με ευχαριστεί, μου δίνει χαρά.