Βρήκε χρήματα τέσσερις φορές και τα παρέδωσε!

Pοδούλα Λουλουδάκη

Ο κ. Μιχάλης Καψής, ένας ξεχωριστός άνθρωπος στη Ρόδο

Ούτε μία, ούτε δύο, ούτε τρεις! Τέσσερις φορές βρήκε χρήματα άλλων και τα παρέδωσε ο κ. Μιχάλης Καψής, μέσα σε μία 20ετία, στη Ρόδο που ζει κι έχει σημαντική δραστηριότητα και δράση για την οποία θα μιλήσουμε άλλη φορά!

Όταν λοιπόν ανακοινώνεται ότι βρέθηκαν χρήματα το μυαλό πια κάποιων πάει στον κ. Μιχάλη, που κάθε φορά το θέμα το χειρίζεται μόνος του, ενημερώνοντας την Aστυνομία και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

Γιατί υπάρχουν κι αυτοί οι άνθρωποι, κι αυτές οι ιστορίες!

Πολύ τυχερός είστε, όλο χρήματα βρίσκετε!
Τυχεροί είναι αυτοί που βρίσκω τα λεφτά τους. Εγώ δεν υπάρχει περίπτωση να βγω έξω και να μη βρω κάτι: λεφτά, ταυτότητες, φοιτητικές, μαθητικές…

Πότε ήταν η πρώτη φορά που βρήκατε χρήματα και τα παραδώσατε;
Πριν 20 χρόνια! Ήμουνα με το μηχανάκι, στο δρόμο μπροστά από τη ΔΕΥΑΡ. Βλέπω κάτω στην άκρη του δρόμου μια δερμάτινη αντρική τσάντα. Ωραία τσάντα, αντρική.

Πώς βρέθηκε εκεί;
Φαινόταν να έχει πέσει από κάποιον με μηχανάκι. Σταματάω, την παίρνω στα χέρια μου, την ανοίγω… ήταν οι δραχμές τότε, πρέπει να είχε μέσα σε σημερινά 2.500 ευρώ.

Κάποιο στοιχείο ταυτότητας του κατόχου τους υπήρχε;
Ούτε ταυτότητα ούτε άλλα στοιχεία. Ειδοποίησα την Ασφάλεια χωρίς όμως να τους παραδώσω τα χρήματα. Ταυτόχρονα πήρα τηλέφωνο το TV Μαικ και τους είπα να λένε ότι βρέθηκαν χρήματα χωρίς να τους πω το ποσόν.

Όπως κάνατε κι αυτή την τελευταία φορά με τον Παλμό και τον δημοσιογράφο Κώστα Σαμιωτάκη!
Ακριβώς. Έτσι και τότε το κανάλι έλεγε απλώς ότι βρέθηκαν χρήματα.

Γιατί το κάνετε αυτό; Γιατί δεν δίνετε τα χρήματα στην Αστυνομία;
Δεν τα δίνω εγώ τα χρήματα σε κανέναν. Έτσι βρέθηκε τότε ο κάτοχος, από την τηλεόραση. Μου είπε ακριβώς το ποσόν, την περιοχή που έπεσε η τσάντα, το χρώμα της, το λουρί της… Ήταν αυτός.

Ποιος τα ΄χασε λοιπόν τα λεφτά και τα βρήκατε εσείς;
Ήταν ένα δάσκαλος, γυρνούσε από την τράπεζα όπου είχε πάρει τη μισθοδοσία τη δική του κι άλλων δύο συναδέλφων του. Με ευχαρίστησε, κι ήθελε αμέσως να μου δώσει ένα ποσό για εύρετρα. Μόλις είπε τη λέξη του απαντώ «δεν θα μου δώσετε τίποτα γιατί δεν μου ανήκει τίποτα».

Ποια ήταν η δεύτερη φορά που βρήκατε και παραδώσατε χρήματα;
Θυμάστε την Ιονική Τράπεζα, στο Μαντράκι στη στάση των λεωφορείων; Πριν 17 χρόνια πήγα στο ταμείο να κάνω ανάληψη 100.000 δραχμές. Η ταμίας μέτρησε τα χρήματα κάτω από το γκισέ, μου τα έδωσε, τα έβαλα στην τσέπη μου χωρίς να τα μετρήσω… Την άλλη μέρα χρειάστηκα χρήματα. Βλέπω ήταν τα διπλά!

Πήγατε πίσω στην τράπεζα;
Χωρίς να χάσω χρόνο πήγα στην Ιονική Τράπεζα στο διευθυντή τον Διαμαντή Πορικό, δεν ζει σήμερα! Ο διευθυντής κάλεσε την ταμία. Η κοπέλα είχε βέβαια εντοπίσει το λάθος, το είχε αναφέρει στο διευθυντή της και έψαχναν να δουν τι έχει γίνει.

Τι σας είπε η ταμίας;
Με ευχαρίστησε βέβαια, ένιωσε μεγάλη ανακούφιση. Τη βλέπω μέχρι σήμερα που εργάζεται στην Alpha Bank.

Η τρίτη φορά που βρέθηκαν στην κατοχή σας χρήματα ήταν λίγο διαφορετική. Ποια ήταν αυτή;
Ένας ηλικιωμένος κύριος μου εμπιστεύτηκε το κομπόδεμά του χωρίς να ξέρει κανένας δικός του τίποτα. Κατά διαστήματα μου ζητούσε και του έδινα λίγα ίσως όταν του τελείωνε η σύνταξη, δεν ξέρω, πάντως ήθελε οι δικοί του να μη γνωρίζουν τίποτα, κάτι βέβαια που εγώ σεβάστηκα. Κάποια στιγμή ο άνθρωπος αυτός έφυγε από τη ζωή, κι εγώ βρέθηκα με τα χρήματά του!

Πόσα λεφτά ήταν;
Ήταν σημαντικό το ποσόν ήταν τότε 220.000 δραχμές. Μου είπε να μην τα δώσω ποτέ στην οικογένειά του. Η πρώτη σκέψη επειδή ήταν φιλόζωος όπως είμαι κι εγώ ήταν να παίρνω τροφές μ΄ αυτά τα χρήματα και να ταΐζω ζώα. Τάιζα γάτες κυρίως μέχρι και σήμερα που τις αγαπούσε κι εκείνος.

Και η τελευταία φορά που βρήκατε χρήματα κ. Καψή ήταν τώρα πριν λίγες μέρες!
Ήταν τώρα στις 28 Ιανουαρίου όταν εκεί που βρισκόμουν στην τράπεζα, στη Eurobank της Εθνικής Αντιστάσεως, βρήκα χρήματα που ήταν πεσμένα κάτω στο πάτωμα, δίπλα στο μηχάνημα του ATM όπου γίνονται εντός της τραπέζης οι αυτόματες συναλλαγές. Πήρα τα λεφτά και μπήκα στο γραφείο του διευθυντή, του Νίκου Καρεκλά ώστε να γνωρίζει ότι μέσα στην τράπεζά του βρήκα χρήματα που έπεσαν από κάποιον.

Βρήκα τα χρήματα μαζί με μία απόδειξη της Εθνικής Τράπεζας και γι αυτό πήγα και στην Εθνική τράπεζα της πλατείας Κύπρου για να δηλώσω ότι βρήκα τα χρήματα. Στο μεταξύ είχα τηλεφωνήσει στην Ασφάλεια, αλλά και στο ραδιοφωνικό σταθμό «Παλμό» για να ενημερώνει τον κόσμο ότι βρέθηκαν χρήματα. Λέω στον Κώστα Σαμιωτάκη «Κώστα, λέγε το»…

Βρέθηκε ο τυχερός- άτυχος που τα έχασε;
Δύο μέρες μετά με πήραν οι άνδρες της Ασφάλειας τηλέφωνο και μου δώσανε ραντεβού στο σπίτι του ανθρώπου που έχασε τα χρήματα. Ήταν ένας άνδρας γύρω στα 80 ο οποίος είδε κάποια στιγμή ότι έλειπαν από την τσέπη του 420 ευρώ. Όπως μου είπε ο ίδιος αυτό είχε ως αποτέλεσμα από τη σύγχυση να του ανέβει η πίεση στο 20 να ζαλιστεί και να πέσει να χτυπήσει σ΄ ένα δέντρο όπου έκανε ένα μεγάλο καρούμπαλο στο μέτωπό του και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο.

Τέτοια περιπέτεια!
Αυτά μου είπε όταν τον συνάντησα και του επέστρεψα τα χρήματά του.

Ήθελε να σας δώσει κι ο ηλικιωμένος χρήματα;
Ήθελε κι αυτός να μου δώσει ένα ποσό, κι εγώ του είπα «όχι, δεν μου ανήκει»…

Πως αισθάνεστε κάθε φορά που βρίσκετε χρήματα άλλων;
Εγώ πάντοτε στην αρχή που βρίσκω χρήματα στενοχωριέμαι για εκείνον που τα έχασε. Μετά έρχεται η ικανοποίησή μου που ο άνθρωπος αυτός δεν αισθάνεται πια αδικημένος και δεν είναι στενοχωρημένος. Να, τώρα βρήκα μια μαθητική ταυτότητα και ψάχνω το κοριτσάκι να του τη δώσω.