Παιδοψυχίατρος στο Κέντρο Έρευνας Διάγνωσης Αξιολόγησης και Θεραπείας Παιδιού και Εφήβου

Rodiaki NewsRoom

Θα βρίσκεται μία φορά το μήνα στη Ρόδο

Με αγώνα, το Κέντρο Έρευνας Διάγνωσης Αξιολόγησης και Θεραπείας Παιδιού και Εφήβου, κατάφερε να ολοκληρώσει την επιστημονική ομάδα του, με την έλευση Παιδοψυχιάτρου.

Αρωγός στην προσπάθεια υπερπήδησης των εμποδίων που έθεσαν οι τοπικοί παράγοντες, στάθηκε το Υπουργείο Υγείας και ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών.

Εν έτει 2017 και για πολλά χρόνια τώρα, απουσιάζει η συγκεκριμένη ειδικότητα από τα Δωδεκάνησα, αφού το κράτος αδιαφορεί για την κοινωνική πρόνοια των πολιτών.

Μία φορά τον μήνα λοιπόν, θα βρίσκεται στη Ρόδο Παιδοψυχίατρος και σε συνεργασία με την υπόλοιπη διεπιστημονική ομάδα του ΚΕΔΙΑΘ θα αναλαμβάνει την ευθύνη της ολοκλήρωσης των διαγνώσεων.

Αν αναλογιστεί κανείς, για μία τετραμελή οικογένεια, τα υπέρογκα για την εποχή μας ταξιδιωτικά κόστη, καθώς επίσης και τα κόστη διαμονής & διατροφής, προκειμένου να έχει πρόσβαση στη συγκεκριμένη παροχή, τότε η ανακούφιση της παρουσίας της συγκεκριμένης ειδικότητας στο νησί μας είναι τεράστια!

Σε ενημερωτικό του σημείωμα το ΚΕΔΙΑΘ αναφέρει:
«Γιατί όμως η παρουσία του Παιδοψυχιάτρου είναι τόσο σημαντική;
Ο παιδοψυχίατρος είναι ο γιατρός που είναι υπεύθυνος για την πρόληψη, διάγνωση και θεραπεία των ψυχικών διαταραχών της παιδικής και εφηβικής ηλικίας. Αξιολογεί όλους εκείνους τους παράγοντες που προκύπτουν από τη διαφορική διάγνωση (ψυχολογικούς, βιολογικούς και κοινωνικούς) οι οποίοι διαπλέκονται στην εμφάνιση των διαταραχών της ψυχικής υγείας και παρέχει υπεύθυνη ιατρική φροντίδα, σεβόμενος τους κώδικες της ηθικής και της δεοντολογίας του επαγγέλματος.
Είναι ο ΜΟΝΟΣ αρμόδιος, με βάση την ισχύουσα νομοθεσία, να υπογράψει για θέματα Δεπ-υ, Αυτισμού και ψυχοπαθολογίας, να ορίσει το συγκεκριμένο θεραπευτικό πλαίσιο, να εποπτεύσει τη θεραπευτική ομάδα, την πορεία του περιστατικού και να χορηγήσει φαρμακευτική αγωγή σε παιδιά μέχρι 16 ετών, όταν κρίνει πως το παιδί ή άλλοι γύρω του βρίσκονται σε κίνδυνο.

Ποιά είναι η διαφορά της διαφορικής διάγνωσης από την κλινική εκτίμηση;
Η διαφορική διάγνωση ή αλλιώς διαφοροδιάγνωση που παρέχεται στον χώρο του ΚΕΔΙΑΘ, αφορά αρχικά τον πλήρη έλεγχο του κοινωνικού και οικογενειακού περιβάλλοντος μέσα στο οποίο μεγαλώνει το παιδί καθώς και την πορεία ανάπτυξής του, με τη λήψη του Κοινωνικού Ιστορικού από τον Κοινωνικό Λειτουργό. Έπειτα, ο ψυχολόγος αναλαμβάνει τη λήψη του Αναπτυξιακού Ιστορικού, τη γνωστική αξιολόγηση με τη χορήγηση ψυχομετρικών εργαλείων και τη συναισθηματική αξιολόγηση, μέσω προβολικών δοκιμασιών. Τέλος, η διάγνωση ολοκληρώνεται με την παιδαγωγική αξιολόγηση από Ειδικό Παιδαγωγό.
Σκοπός του πλήρους ελέγχου είναι η βαθιά κατανόηση των αναγκών του παιδιού και ο αποκλεισμός ή η επιβεβαίωση της συννοσηρότητας, απαραίτητη προϋπόθεση για την έγκυρη και την υπεύθυνη απάντηση του Παιδοψυχιάτρου, που θα καθορίσει το θεραπευτικό πλαίσιο.
Από την άλλη μεριά, η κλινική εκτίμηση αφορά συνάντηση με το παιδί ή και τους φροντιστές και τα αποτελέσματα προκύπτουν από την παρατήρηση της συμπεριφοράς των μελών και την πληροφόρηση του ειδικού από το οικογενειακό περιβάλλον.

Τι εννοούμε με τον όρο συννοσηρότητα;
Εννοούμε την ύπαρξη και άλλων συνοδών δυσκολιών πέραν της έκδηλης συμπεριφοράς. Για παράδειγμα ένα παιδί υπερκινητικό που φαίνεται να μην μπορεί να συγκεντρωθεί στην τάξη ή κατά τη μελέτη στο σπίτι και παραπέμπεται από το σχολικό περιβάλλον με το αίτημα της διάσπασης προσοχής, πιθανόν να αντιμετωπίζει μαθησιακές δυσκολίες (το παιδί δεν αφαιρείται, παραιτείται και κοιτά έξω από το παράθυρο ή κινείται συνεχώς ενοχλώντας τους συμμαθητές) που φέρουν με τη σειρά τους συναισθηματικά προβλήματα ανεπάρκειας, έλλειψης αυτοπεποίθησης και αυτοεκτίμησης και τελικά επιθετικότητας, διαλύοντας κατ’ επέκταση το οικογενειακό σύστημα κατά την ώρα της μελέτης. Ένα άλλο παράδειγμα θα μπορούσε να αφορά την καθυστέρηση του λόγου και την παραπομπή σε λογοθεραπευτή χωρίς πρώτα να έχει ελεγχθεί η νοητική επάρκεια του παιδιού, ο ρυθμός ανάπτυξης, το οικογενειακό περιβάλλον και η συναισθηματική κατάσταση του παιδιού εφόσον οι δίγλωσσοι γονείς, οι κακές σχέσεις στην οικογένεια, ο φόβος της επίκρισης, η νοητική υστέρηση και οι διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές είναι οι νούμερο ένα αιτίες που προκαλούν την καθυστέρηση του λόγου.

Πότε πρέπει να απευθυνθώ σε παιδοψυχίατρο;
Έπειτα από τον πλήρη έλεγχο και εφόσον η ομάδα κρίνει πως υπάρχουν στοιχεία που αναφέρονται σε:
• Διαταραχή του φάσματος του Αυτισμού / Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές" (ΔΑΔ)
• ΔΕΠΥ - Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας
• διαταραχές συναισθήματος
• ψυχωτική διαταραχή
• διαταραχή διατροφής
• διαταραχές συμπεριφοράς
τότε υποχρεούται να παραπέμψει σε παιδοψυχίατρο».