Το Ταμείο Συνοχής οφείλει να στηρίξει τα ελληνικά νησιά μετά το 2020

Rodiaki NewsRoom

Ο ευρωβουλευτής Μίλτος Κύρκος ζήτησε από την Επίτροπο να επιβεβαιώσει ότι δεν ισχύουν οι φημολογούμενες περικοπές για τα ελληνικά νησιά, καθώς η στήριξη των περιφερειών είναι κεντρικός πυλώνας της Ένωσης

Η χρηματοδότηση των νησιών από τη μελλοντική πολιτική συνοχής μετά το 2020 συζητήθηκε με την Επίτροπο Περιφερειακής Πολιτικής Κορίνας Κρέτσου στη Διακομματική Ομάδα για τα νησιά και τις παράκτιες περιοχές στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Η διάσκεψη εξέτασε πώς τα νησιωτικά εδάφη με τις ιδιαιτερότητές τους θα συμπεριληφθούν ρητά στο επόμενο Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναμένεται να δημοσιεύσει την πρότασή της για το επόμενο Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο στις 2 Μαΐου 2018. Η νομοθετική πρόταση για την πολιτική συνοχής που θα ακολουθήσει, θα κυκλοφορήσει προς το τέλος Μαΐου/ αρχές Ιουνίου 2018.

Ο ευρωβουλευτής Μίλτος Κύρκος ζήτησε από την Επίτροπο να επιβεβαιώσει ότι δεν ισχύουν οι φημολογούμενες περικοπές για τα ελληνικά νησιά, καθώς η στήριξη των περιφερειών είναι κεντρικός πυλώνας της Ένωσης.

Ακολουθεί η ομιλία του Μ Κύρκου:
"To 2014 ως καινούργιοι ευρωβουλευτές ήρθαμε στο Κοινοβούλιο γεμάτοι πάθος να σπρώξουμε την Ευρώπη προς τα
μπρος.

Ακούσαμε το πρόγραμμα του Γιούνκερ, στηρίξαμε το πρόγραμμα του Γιούνκερ, στηρίξαμε το επενδυτικό πρόγραμμα του Γιούνκερ που είναι στο ύψος ενός ταμείου συνοχής, 350 δισεκατομμύρια, μετά ακούσαμε τον Ρέντσι με τις πολύ εντυπωσιακές ιδέες του για το μέλλον της Ευρώπης και μετά ήρθε το προσφυγικό, το μεταναστευτικό, το γκρεξιτ, το μπρεξιτ, η τρομοκρατία, οι επιθέσεις στη Γαλλία και στο Βέλγιο.

Και μετά ο Γιούνκερ έκανε μια καινούργια αρχή. Με τα πέντε σχέδια, τις πέντε προτάσεις για το μέλλον της Ευρώπης και μετά με ένα έκτο σχέδιο και μετά ήρθε ο Μακρόν με το χρονοδιάγραμμά του, τον οδικό χάρτη για να αλλάξουμε την Ευρώπη και μετά εξελέγη, τελικά, η Μέρκελ και δημιουργήθηκε ο γερμανο-γαλλικός άξονας που «θα αλλάξει το πρόσωπο της Ευρώπης».

Και τώρα, ένα χρόνο πριν από τις εκλογές, έχουμε έναν κόμβο να περάσουμε, το μελλοντικό πολυετές πλαίσιο. Πώς θα ξοδεύουμε τα χρήματα της Ένωσης τα επόμενα χρόνια. Και τι μήνυμα δίνουμε στους πολίτες;
Ότι βρήκαμε τη λύση. Αυτό που θα κάνουμε είναι να κόψουμε το Ταμείο Συνοχής. Να κόψουμε το Ταμείο Συνοχής, το οποίο δίνει τα πιο απτά αποτελέσματα στον ευρωπαίο πολίτη.

Αποτελέσματα που τα βλέπει στο σπίτι του, στη γειτονιά του, στην περιοχή του. Αυτό εμείς συζητάμε την πιθανότητα να το κόψουμε, γιατί χάσαμε τη βρετανική συνεισφορά.
Συζητάμε για πώς θα κάνουμε ένα ταμείο για την άμυνα, θέλουμε να αντιμετωπίσουμε τις κυβερνοεπιθέσεις, θέλουμε να κάνουμε πολλά πράγματα, αλλά ας κόψουμε το Ταμείο Συνοχής. Και μόνο που το αντιμετωπίζουμε ως πιθανότητα είναι απαράδεκτο.

Δίνουμε το καλύτερο άλλοθι σε όλους τους ευρωσκεπτικιστές σε όλους τους αντι-Ευρωπαίους, αποδεικνύουμε ότι στην Κομισιόν δεν υπάρχει πολιτική βούληση, αλλά λογιστική, τεχνοκρατική προσέγγιση, γιατί δεν είναι το θέμα να αθροίσουμε αριθμούς, αλλά να βρούμε νέους πόρους, να τους μοιράσουμε σωστά και, τέλος πάντων, να μην αγγίξουμε το Ταμείο Συνοχής, γιατί είναι από τους πιο σημαντικούς πυλώνες της Ένωσης.

Και δυστυχώς, όμως, οι περισσότερες νησιωτικές περιοχές της Νότιας Ευρώπης (περιλαμβανομένων και όλων των ελληνικών νησιών) φαίνεται θα είναι αυτές που επηρεάζονται περισσότερο από τις φημολογούμενες περικοπές του προϋπολογισμού συνοχής μετά το 2020. Ελπίζω οι αναμενόμενες τις επόμενες εβδομάδες προτάσεις της Κομισιόν για την πολιτική συνοχής μετά το 2020 να μας διαψεύσουν.

Αλλά ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι δεν θα αγγίξουμε το Ταμείο Συνοχής. Ο παρών τρόπος που το Ταμείο επιτρέπει στα κράτη-μέλη να διαχειρίζονται τα κονδύλια, δεν είναι ο σωστός, καθώς αφήνει ένα μεγάλο περιθώριο δημιουργικών ελιγμών. Διότι τα νησιά, με τα μόνιμα φυσικά ή δημογραφικά τους μειονεκτήματα, δεν στηρίζονται από τα περιφερειακά ταμεία άμεσα, αλλά εξαρτώνται από την εθνική κεντρική διαδικασία λήψης αποφάσεων.

Συνεπώς, ευεργετούνται όσα έχουν καλές σχέσεις με τη μητρόπολη είτε επειδή αποφέρουν οφέλη (λόγω π.χ. αυξημένου τουρισμού) είτε λόγω καλών σχέσεων με την κεντρική εξουσία.

Αυτό που ζητάμε από την Ένωση είναι έναν καταρχάς αποτελεσματικότερο τρόπο ελέγχου των κρατών -μελών επί της διανομής των κονδυλίων και πρόβλεψη συγκεκριμένων κονδυλίων για τις νησιωτικές περιοχές ανάλογα με προκαθορισμένους δείκτες. Να μην υπάρχει ένας ενιαίος ορισμός που να καλύπτει όλες τις νησιωτικές περιοχές, όπως ορθά τόνισε η Επίτροπος Κρέτσου, αφού αυτές διαφοροποιούνται ανάλογα με οικονομικά, πληθυσμιακά και άλλα κριτήρια.

Πρόσβαση των νησιών σε επενδυτικά εργαλεία που στοχεύουν στην επίλυση προβλημάτων που πηγάζουν απ’ αυτήν ακριβώς την έννοια της νησιωτικότητας (κακή διασυνδεσιμότητα, καμία σταθερή σύνδεση με την ηπειρωτική χώρα, γηράσκων πληθυσμός, εξόχως απομακρυσμένες περιοχές).

Μόνο τότε θα μπορέσουμε να στηρίξουμε τις νησιωτικές περιοχές και να φτάσουμε αυτό το οποίο είναι ο στόχος του Ταμείου Συνοχής, δηλαδή οι περιφέρειες της Ευρώπης, ειδικά οι πιο απομακρυσμένες, οι νησιωτικές μέσα σε αυτές, να μπορέσουν να πλησιάσουν τις υπόλοιπες περιοχές της ΕΕ. Αυτό είναι το μήνυμα που πρέπει να δώσουμε και στις ευρωεκλογές. Ότι η Ευρώπη κάνει πολιτικές για τους πολίτες της".