“Ανάδοχη αγκαλιά” και στη Ρόδο

Με στόχο την στήριξη και υποστήριξη του θεσμού των ανάδοχων οικογενειών αλλά και των παιδιών που διαμένουν σε ιδρύματα, συγκροτήθηκε στη Ρόδο αστική μη κερδοσκοπική εταιρία, στην οποία συμμετέχουν συμπολίτες μας που έχουν με ευαισθησία δραστηριοποιηθεί προς την κατεύθυνση αυτή. Στην εταιρία αυτή συμμετέχουν οι κα Κατερίνα Βορεινάκη, Γεώργιος Γεωργάς, Σταύρος Παραλούσης, Πάτρα Μιχαλία – ʼννα Καρύτσα και Ζαράκης Σταύρος. Στην ανακοίνωση που εξέδωσαν τονίζουν τα εξής: «Αναγνωρίζοντας, την αναγκαιότητα υποστήριξης του παιδιού και της οικογένειας σε μία εποχή όπου οι αρχές και οι ανθρώπινες αξίες περνούν κρίση ιδρύσαμε την αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία με την επωνυμία «ΑΝΑΔΟΧΗ ΑΓΚΑΛΙΑ» με στόχο την προώθηση του θεσμού της αναδοχής , την υπoστήριξη των ανάδοχων οικογενειών αλλά και την υποστήριξη των παιδιών που ζουν στους χώρους των ιδρυμάτων . Ο θεσμός της αναδοχής και της υιοθεσίας εφαρμόζεται στα Κέντρα Παιδικής Μέριμνας και στα Θεραπευτήρια εδώ και έξι χρόνια σύμφωνα με το Ν.3402/2005άρθρο 29 . Σύμφωνα με αυτή τη νομοθεσία έχουν τοποθετηθεί παιδιά από Μονάδες Κοινωνικής Φροντίδας της 2ης ΥΠΕ Πειραιώς & Αιγαίου (Θ.Χ.Π.Π. Ο Αγιος Ανδρέας» & Κ.Π.Μ. Θηλέων Ρόδου ) σε ανάδοχες οικογένειες. Η εξέλιξη και η πρόοδος των παιδιών σε όλους τους τομείς είναι εμφανής αλλά και η χαρά και η ικανοποίηση των οικογενειών είναι μεγάλη. Το ενδιαφέρον της ροδιακής κοινωνίας παραμένει σταθερό και αμείωτο σχετικά με το θεσμό κι αυτό ήταν ακόμα ένα κίνητρο για τη σύσταση της εταιρείας. Η αναδοχή ως θεσμός παιδικής προστασίας , αφορά την ανάληψη της φροντίδας ενός παιδιού από ανάδοχη οικογένεια ή ανάδοχο άτομο. Δεν αποτελεί εκδήλωση φιλανθρωπίας, αλλά προσφορά εξατομικευμένης φροντίδας στο παιδί , η οποία περιλαμβάνει ψυχοσυναισθηματική υποστήριξη με ευκαιρίες ανάπτυξης κοινωνικών και εκπαιδευτικών δεξιοτήτων. Σύμφωνα με το θεσμό η ανάδοχη οικογένεια αναπληρώνει την αδύναμη φυσική οικογένεια προσφέροντας στο ανήλικο τέκνο ικανοποίηση των βιολογικών αναγκών , ασφάλεια , αγάπη και την ευκαιρία να μεγαλώσει σε περιβάλλον οικογενειακό, να αναπτύξει την ταυτότητά του και να διαμορφώσει προσωπικότητα υγιή με αρχές και αξίες. Συντελεί στην ανατροφή και στη διαμόρφωση μίας προσωπικότητας από την οποία εκλείπει το στίγμα του «ιδρύματος» και η ταμπέλα « ότι αυτό το παιδί μεγάλωσε σε ίδρυμα » . Η Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του παιδιού (ΔΣΔΠ) του Ο.Η.Ε (1989) έγινε νόμος του ελληνικού κράτους το 1992 (Ν.2101/92). Ιδιαίτερα σημαντικά για το θεσμό είναι τα άρθρα 9 & 20 της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Η παράγραφος 3 του άρθρου 20 της Σύμβασης αφήνει να εννοηθεί ότι δίνεται προτεραιότητα στην τοποθέτηση του ανήλικου στην ανάδοχη οικογένεια ,έναντι του ενδεχομένου τοποθέτησής του σε ίδρυμα ,αφού το τελευταίο χαρακτηρίζεται ως «περίπτωση ανάγκης». Αλλωστε , η διαβίωση ενός παιδιού ακόμα και σε μη συγγενικό οικογενειακό περιβάλλον φροντίδας ,ενδείκνυται, για την ομαλή ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του σε αντίθεση με την παραμονή του σε κάποιο ίδρυμα. Οι δράσεις μας επικεντρώνονται στη διοργάνωση ενημερωτικών ομιλιών σχετικά με το θεσμό, δραστηριοτήτων και εκδηλώσεων με στόχο την υποστήριξη των παιδιών που ζουν στα ιδρύματα ευελπιστώντας ότι θα ανταποκριθούμε στις ανάγκες των παιδιών που ζουν στα ιδρύματα και ψάχνουν « τη δική τους οικογένεια» . Η αναδοχή δεν παραπέμπει απλά, σε ένα σύμπλεγμα υποχρεώσεων ευθυνών φύλαξης και φροντίδας αλλά στην αντίληψη του ανήκω της κοινωνικής αλληλεγγύης , της διαπαιδαγώγησης και της ουσιαστικής προαγωγής των δικαιωμάτων του παιδιού . Συνταγή για να γίνει κάποιος ανάδοχος γονιός δεν υπάρχει . Αυτό που καταθέτουν οι ανάδοχοι γονείς από την εμπειρία τους είναι ότι η σχέση που δημιουργείται είναι δ υ ν α τ ή , α λ η θ ι ν ή γιατί είναι μο- ν α δ ι κ ή . Προϋποθέσεις βασικές είναι το ενδιαφέρον, η αγάπη, η προσφορά και η προσωπική θυσία για την ανατροφή ενός παιδιού που δεν είναι δικό σου. Ενός παιδιού που δεν είναι το παιδί «της κοιλιάς» αλλά είναι «το παιδί της καρδιάς»».