Την τελευταία της πνοή άφησε το Σάββατο στη 1 το μεσημέρι στην ιδιωτική κλινική Euromedica όπου νοσηλεύονταν τις τελευταίες μέρες, η μεγάλη ευεργέτιδα της Ρόδου Πάολα Νεστορίδου.
Η Πάολα Νεστορίου, απεβίωσε πλήρης ημερών, σε ηλικία 97 ετών από καρδιακή ανεπάρκεια.
Γεννήθηκε στη Ρουμανία, στις 27 Ιουλίου 1914 και η ίδια ήταν ιδιαίτερα υπερήφανη.
«Είμαι Ρουμάνα, έλεγε συχνά στους φίλους της, αλλά αγαπώ πιο πολύ την Ελλάδα. Εδώ έζησα τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου, εδώ έχω τους ανθρώπους που αγάπησα και με αγάπησαν.»
Παντρεύτηκε τον αείμνηστο Ιωάννη Νεστορίδη, Έλληνα επιχειρηματία τρίτης γενιάς στη Ρουμανία, με καταγωγή των προγόνων του τη Θράκη. Ο Ιωάννης Νεστορίδης παρόλο που γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Ρουμανία, είχε την Ελληνική υπηκοότητα, έτρεφε απέραντη αγάπη για την Ελλάδα και μιλούσε πολύ καλά τα Ελληνικά.
Από τους λίγους κατασκευαστές μεγάλων οικοδομικών συγκροτημάτων στην Κωστάντζα και το Βουκουρέστι της Ρουμανίας την περίοδο πριν και λίγο μετά από το Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Ασχολήθηκε παράλληλα με το εμπόριο, με πολλές Ευρωπαϊκές χώρες, κάτι που του επέτρεψε να έχει διασυνδέσεις στο εξωτερικό.
Με το γάμο της η Πάολα Νεστορίδου αποκτά την Ελληνική υπηκοότητα και αρχίζει να μαθαίνει κάποια πράγματα για τον τόπο καταγωγής του συζύγου της και να προσαρμόζεται με τον Ελληνικό τρόπο ζωής της Ελληνικής παροικίας του Βουκουρεστίου.
Η αγάπη της για το σύζυγό της Ιωάννη Νεστορίδη, ο οποίος έτρεφε παθολογική αγάπη για την ίδια και την Ελλάδα, συνέβαλε ώστε σύντομα και εκείνη να αγαπήσει την Ελλάδα και να νοιώθει υπερήφανη που είχε την Ελληνική υπηκοότητα.
Όπως η ίδια έλεγε, στις κοινωνικές συναντήσεις τους με Έλληνες επιχειρηματίες στη Ρουμανία, όταν κάποιος μιλούσε υποτιμητικά για της Ελλάδα εκείνος εκνευριζόταν, χωρίς να τον προσβάλει γιατί ήταν πολύ ευγενικός άνθρωπος, έπαυε όμως να έχει εκτίμηση σε όσους μιλούσαν με άσχημα λόγια για την πατρίδα του και ας μην την είχε ζήσει μέχρι τότε.
Δυστυχώς τα όνειρα του ζεύγους Νεστορίδη έμελλε να ανατραπούν βίαια, όταν με την επικράτηση του κουμμουνισμού στη Ρουμανία και την κατάσχεση της περιουσίας τους, αναγκάστηκαν το 1950 να εγκαταλείψουν τη γη στην οποία γεννήθηκαν και να έρθουν στην Ελλάδα για μια νέα αρχή.
Έχοντας αρκετά χρήματα στο εξωτερικό, αφού ο προνοητικός Ιωάννης Νεστορίδης προείδε την επικράτηση του Κουμμουνισμού και φρόντισε να εξασφαλίσει μέρος της περιουσίας του, οργάνωσε την μετεγκατάστασή τους στην Αθήνα. Στις 6 Απριλίου του 1951 φτάνουν στη Ρόδο για ένα σύντομο ταξίδι αναψυχής, το οποίο για την Πάολα Νεστορίδου διήρκεσε μέχρι και χθες, για εξήντα ολόκληρα χρόνια.
Δραστηριοποιήθηκαν στη Ρόδο αρχικά με κατάστημα ποιοτικών ενδυμάτων με το όνομα «ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙ».
Ήταν το πρώτο ποιοτικό κατάστημα γυναικείων ενδυμάτων στη Ρόδο και είχε πελάτισσες όλες τις τότε μεγάλες κυρίες της Ρόδου αλλά και αρκετές Αθηναίες , που έρχονταν στη Ρόδο για να ψωνίσουν. Μόνιμη πελάτισσα και φίλη της ήταν η Αμαλία Καραμανλή.
Στη συνέχεια έκτισαν, στο χώρο που είναι σήμερα το Νεστορίδειο Μέλαθρο, το πρώτο καινούργιο ξενοδοχείο στην περιοχή, μετά την απελευθέρωση, με το όνομα Olympic. Το ξενοδοχείο λειτούργησε το 1960 με πολύ μεγάλη επιτυχία.
Η επιλογή τους δικαιώθηκε. Θυμάται και μας λέει γελώντας: «Οι φίλοι μας όταν αρχίσαμε να φτιάχνουμε το ξενοδοχείο μας πείραζαν, λέγοντας μας ότι φτιάχνουμε καταφύγιο για ζευγαράκια» όταν όμως λειτούργησε και είδαν την απόδοση που είχε, άρχισαν αρκετοί Ροδίτες να το σκέφτονται και σιγά- σιγά να μας ακολουθούν.
Ο Ιωάννης και η Πάολα Νεστορίδου, εργάστηκαν μαζί σκληρά μέχρι το 1978, οπότε η Πάολα έχασε τον αγαπημένο της σύζυγο, συνέχισε όμως να εργάζεται το ίδιο σκληρά μέχρι το 1994, οπότε μετά από 34 χρόνια ζωής, το ξενοδοχείο διακόπτει τη λειτουργία του.
Όσο ακόμη ζούσε ο σύζυγος της, τους απασχολούσε το θέμα της περιουσίας που δημιούργησαν, αφού από το γάμο τους δεν απέκτησαν παιδιά.
Η σκέψη και των δύο ήταν να προσφέρουν κάτι στη Ρόδο που υπεραγαπούσαν και θεωρούσαν σαν πατρίδα τους. Η απόφαση, όπως η ίδια δηλώνει, δεν ήταν δύσκολη για τον απλούστατο λόγο ότι: «Νοιώθαμε Ροδίτες και εξακολουθώ να νοιώθω Ροδίτισσα σαν να γεννηθήκαμε εδώ, αγαπήσαμε τη Ρόδο και τους ανθρώπους της και αγαπηθήκαμε από αυτούς. Κερδίσαμε στη Ρόδο χρήματα και ζήσαμε μια άνετη ζωή.
Οφείλουμε να επιστρέψουμε στη Ρόδο που τόσο αγαπήσαμε και αγαπώ, ότι θα περισσέψει από την περιουσία μας και για μένα δεν θα έχει πια αξία.»
Με αυτό το πνεύμα, δεν δίστασε να δωρίσει στο Δήμο Ροδίων το ξενοδοχείο της για να κτιστεί στη θέση του το Νεστορίδειο, στο οποίο στεγάζεται η δεύτερη καλύτερη πινακοθήκη στην Ελλάδα, μετά από αυτή του Δήμου Αθηναίων. Ένα έργο που εγκαινιάστηκε το 2002 επί Δημαρχίας κυρίου Γιώργου Γιαννόπουλου, που είχε και την ιδέα της δημιουργίας της πινακοθήκης.
Η δωρεά της όμως αυτή δεν ικανοποίησε τη δίψα που είχε για προσφορά στη Ρόδο. Σε συνεννόηση με το Δήμαρχο κύριο Χατζή Χατζηευθυμίου, ξεπεράστηκαν τεχνικά προβλήματα και ανέλαβε η ίδια το κόστος για την κατασκευή και αυτού του χώρου, επιβλέποντας όλα τα στάδια της κατασκευής του. Έλεγε συχνά: «παρακαλώ το θεό να με αξιώσει να ολοκληρώσω την επέκταση του Νεστοριδείου και να παραστώ στα εγκαίνια του. Αυτή είναι η τελευταία μου επιθυμία»
Τόσο μεγάλη ήταν η επιθυμία της να ολοκληρωθεί το έργο αυτό, ώστε με την έναρξη της κατασκευής του, κατέθεσε τα χρήματα της αμοιβής του εργολάβου (1.000.000,00 ) σε τράπεζα της πόλης μας, σε κοινό λογαριασμό με δύο μέλη μιας ομάδας που η ίδια ίδρυσε προκειμένου να την συνδράμει και να την εκπροσωπεί όταν η ίδια αδυνατεί, με την εντολή να ολοκληρωθεί η κατασκευή του, αναλαμβάνοντας εκείνοι τις πληρωμές, σε περίπτωση που η ίδια θα αδυνατούσε.
Όταν εκπληρώθηκε και αυτή της η επιθυμία εξομολογήθηκε ότι η τελευταία επιθυμία της ίδιας αλλά και του συζύγου της που την πήραν όσο ακόμη εκείνος ζούσε, είναι η κατασκευή ενός γηροκομείου για άπορους ηλικιωμένους, έστω και μετά θάνατο και για το σκοπό αυτό σκοπεύει να διαθέσει όλα της τα υπάρχοντα, ότι της έχει απομείνει, μέχρι και το τελευταίο ευρώ.
Είχε φροντίσει για το σκοπό αυτό να αφήσει συνεχιστές του σκοπού αυτού, για να μην πάει ούτε ένα ευρώ χαμένο από ότι της περισσέψει μετά θάνατο.
Εκτός από τα υπάρχοντα της στην Ελλάδα, έχει αναθέσει σε μεγάλο δικηγορικό γραφείο της Ρουμανίας τη διεκδίκηση της ακίνητης της περιουσίας που είχε κατασχεθεί από το τότε κομμουνιστικό καθεστώς και η απόδοσή τους βρίσκεται σε καλό δρόμο.
Όπως γνωστοποίησε με επιστολή της στο Δήμαρχο κύριο Χατζηευθυμίου, η Επιτροπή στην οποία εμπιστεύτηκε τη συνέχιση του έργου της και θα την εκπροσωπεί όσο βρίσκονταν στη ζωή, αποτελείται από τους:
Ευαγόρα Νικολάου σαν Πρόεδρο
Πανωραία Παπαχρήστου Τσέλιου σαν Γραμματέα
Νικόλαο Φρόνα, Βίκυ Χιώτη και Τάκη Γράμψα σαν μέλη.
Η κηδεία της κ. Νεστορίδου θα γίνει αύριο στη 1 στον Ιερό Ναό Ευαγγελισμού και θα γίνει με δαπάνη του δήμου Ρόδου
ΣΥΝΔΕΣΗ / ΓΙΝΕΤΕ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΗΣ
Ακολουθήστε τη Ροδιακή στο Google News
