Η λεηλασία της δημόσιας περιουσίας

Το πάρτι με τα δημόσια κτήματα έχει παρελθόν δεκαετιών στη Ρόδο. Από τα πρώτα χρόνια της δεκετίας του 1980, που άρχισε η εφαρμογή του νόμου για εξαγορά και απόδοση δημοσίων κτημάτων συνέβησαν πολλά και... απίστευτα. Αν ανατρέξει κανείς στο αρχείο της «Ροδιακής» (και των άλλων τοπικών εφημερίδων) θα βρει δεκάδες δημοσιεύματα και καταγγελίες για το πάρτι ημετέρων που είχε στηθεί σε βάρος της δημόσιας περιουσίας. Πολλοί πλούτισαν πράγματι σ’ αυτό τον τόπο αφού από την μία μέρα στην άλλη, βρέθηκαν με περιουσίες εκατομμυρίων ευρώ. Ως συνήθως όμως, οι καταγγελίες, οι ενστάσεις κλπ. έμειναν σε επίπεδο κουβέντας. Σχεδόν κανένας «αετονύχης» (του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα) πλην ίσως ελάχιστων κραυγαλέων περιπτώσεων μικρού βεληνεκούς, δεν δικάστηκε γι’ αυτά που έκανε. Αυτή είναι η αλήθεια που αποδεικνύει για μία ακόμα φορά την κακοδαιμονία αυτού του τόπου. Όσοι πράγματι δεν κρύβονται πίσω από το δάκτυλό τους γνωρίζουν πολύ καλά. τις κομπίνες που στήθηκαν τις πτοηγούμενες δεκαετίες γύρω από το θέμα των δημοσίων κτημάτων. Κάποιοι μάλιστα μπορεί να θυμούνται ότι εν μία νυχτί ξεφύτρωναν σε άγονες ορεινές ή παραλιακές εκτάσεις... ελιές, για να αποδείξουν οι επιτήδειοι ότι καλλιεργούσαν τη συγκεκριμένη έκταση από την εποχή των προπαππούδων τους. Πολλά έγιναν και μπλεγμένοι σ’ αυτό είναι πολλοί. Στην ουσία έχουμε να κάνουμε με λεηλασία της δημόσιας περιουσίας, η οποία συνέβη εξαιτίας της συνενοχής των υπηρεσιακών παραγόντων, αλλά κυρίως εξαιτίας της ανικανότητας της πολιτείας. Διότι ακόμα και σήμερα και αφού τα φιλέτα των δημοσίων κτημάτων έχουν ξεπουληθεί και έχουν αξιοποιηθεί καταλλήλως, δεν έχει καταγράψει επακριβώς τα ακίνητα που ανήκουν στο δημοσίο! Αν μάλιστα αναλογιστεί κανείς ότι η Ρόδος ήταν η μοναδική περιοχή της χώρας όπου είχε την τύχη (ελέω Ιταλών) να έχει Κτηματολόγιο, καταλαβαίνει ότι δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με ανικανότητα. Απλώς κάποιοι σήμερα κάνουν ότι... ανακάλυψαν την Αμερική!