«Θέλει βαλκανοποίηση της οικονομίας μας...»

Η τρόικα επιδιώκει την βαλκανοποίηση της οικονομίας, «κατήγγειλε» προχθές το βράδυ, στην παρέμβασή του στην συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ, ο βουλευτής Δωδεκανήσου κ. Δημ. Κρεμαστινός. Πρότεινε επίσης να ζητήσει η Ελλάδα, ειδικό πρόγραμμα, παρόμοιο με αυτό που ζήτησε η Γερμανία για την ανοικοδόμησή της, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στην ίδια παρέμβαση ο κ. Κρεμαστινός τόνισε ότι η μόνη διέξοδος από την κρίση είναι η ανάπτυξη και όχι τα νέα εξοντωτικά μέτρα που ζητά η τρόικα. Ειδικότερα, ο κ. Κρεμαστινός, επεσήμανε τα εξής: «Αγαπητέ Πρόεδρε, Αναλάβετε εσείς και εμείς, δηλαδή η Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ, δυσβάσταχτο βάρος. Προσωπικά ήμουν από εκείνους που είχα προειδοποιήσει ότι το βάρος αυτό με όλους τους τρόπους θα πρέπει να επιμερισθεί και στα άλλα κόμματα. Αναγκάστηκα τον Δεκέμβριο του 2010 στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 2011 να πω δημόσια ότι καμία μονοκομματική κυβέρνηση δεν μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Αν αυτό που έγινε στο τέλος, είχε γίνει τότε, είμαι βέβαιος ότι και εσείς θα είσαστε σήμερα πρωθυπουργός και το ΠΑΣΟΚ θα ήταν σε καλύτερη κατάσταση ως κόμμα από ό,τι είναι σήμερα. Όμως αυτά δεν μπορούν τώρα δυστυχώς να διορθωθούν. Είναι αναμφισβήτητο ότι η χώρα με 1.000.000 περίπου ανέργους που συνεχώς αυξάνονται, με αστέγους και πεινασμένους στους δρόμους, αντιμετωπίζει ουσιαστικό θέμα κοινωνικής κατάρρευσης με απροσδιόριστες επιπτώσεις. Η είσοδος του ΔΝΤ τον Μάιο του 2010 συνδυάστηκε με μια σειρά μέτρων που συνοδεύθηκαν από τη διαβεβαίωση ότι δεν θα υπάρξουν άλλα μέτρα. Δυστυχώς τον περασμένο Ιούνιο με το μεσοπρόθεσμο εξαγγέλθηκαν νέα μέτρα με τη διαβεβαίωση και πάλι ότι θα είναι τα τελευταία. Τρεις μήνες αργότερα τροποποιήθηκαν τα μέτρα του Ιουνίου επί τα χείρω, φέροντας μεγαλύτερη δυστυχία και πόνο στον μικρομεσαίο πολίτη. Τώρα, η τρόικα ζητά και νέα πλέον επώδυνα μέτρα ως αντιστάθμισμα της δανειακής σύμβασης. Μακάρι πράγματι αυτά να είναι τα τελευταία. Όμως η αξιοπιστία της τρόικας έχει πλέον ανεπανόρθωτα τρωθεί και όποιος μιλάει για «τελευταία μέτρα» γίνεται κι αυτός ανεπανόρθωτα αναξιόπιστος. Η Κ.Ο. με το πιστόλι στον κρόταφο καθυβριζόμενη και διασυρόμενη ψηφίζει τα μέτρα. Το ερώτημα είναι: Μέχρι Πότε;; Η φιλοσοφία του ΔΝΤ σύμφωνα με την οποία η βαλκανοποίηση της οικονομίας, η ύφεση ,οι αυξημένοι φόροι και η συνεχής φορολόγηση, θα καταστήσει την Ελλάδα πρόσφορη για επενδύσεις, είναι απόλυτα καταστροφική για τον κοινωνικό ιστό. Πράγματι ο οικονομικός πόλεμος είναι χειρότερος από τον πραγματικό πόλεμο, γιατί αφήνει ερείπια από χιλιάδες ανέργους, αστέγους και πεινασμένους μέσα στους δρόμους. Ο πόλεμος αυτός δυστυχώς δεν φαίνεται να κερδίζεται. Σήμερα η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα οικονομικής καταστροφής. Η συνταγή σε αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι η ανάπτυξη πάνω στα ερείπια. Δεν μπορεί δηλαδή να αναμένουμε πότε οι επενδυτές θα κρίνουν συμφέρουσα γι’ αυτούς τη στιγμή για να επενδύσουν. Θα περιμένουν την πλήρη εξαθλίωση για να τους συμφέρει τελικά να επενδύσουν με όρους ασιατικούς, με συνθήκες Κίνας, Ινδίας ή Μπαγκλαντές; Τότε η χώρα θα τα έχει χάσει όλα και μέσα στα όλα πρέπει να ενταχθεί όχι μόνο η ανεξαρτησία αλλά ακόμα και η γεωγραφική της ακεραιότητα. Θα επανέλθω σε μια πρότασή μου που διατυπώθηκε από την αρχή της κρίσης και διατυπώνεται και σήμερα για πολλοστή φορά. Η ανάπτυξη θα έπρεπε να είχε ξεκινήσει από την αρχή της κρίσης. Όμως μπορεί έστω και καθυστερημένα να αρχίσει από τώρα. Όπως ακριβώς επιτεύχθηκε ανάπτυξη στην κατεστραμμένη Γερμανία μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το ίδιο μπορεί να επαναληφθεί και με μας. Τότε η Γερμανία απαίτησε και είχε ουσιαστική οικονομική βοήθεια από τους νικητές της . Με αποτέλεσμα η Γερμανία να ανοικοδομήσει την οικονομία της και να την οδηγήσει στο λεγόμενο οικονομικό θαύμα. Αναλογικά, η Ευρώπη μπορεί να πράξει το ίδιο σήμερα για την Ελλάδα. Εμείς πρέπει να ζητήσουμε και να μας δοθεί ένα έκτακτο οικονομικό πρόγραμμα τύπου Ντελόρ, ή ΕΣΠΑ ή ΜΟΠ, με στόχο άμεσα να αναπτυχθούν υποδομές για τουρισμό, αιολική και ηλιακή ενέργεια. Αμεσα όμως σημαίνει Αμεσα. Εάν αυτό συνεπάγεται τεχνική βοήθεια από την Ευρώπη, και αυτό πρέπει να εξασφαλισθεί. Αλλιώς θα κινδυνεύσουμε και πάλι να οδηγήσουμε τα προγράμματα αυτά στην κατανάλωση. Η βοήθεια αυτή θα φέρει άμεσα οικονομικά οφέλη σχεδόν από τους πρώτους μήνες, ενώ παράλληλα θα αρχίσει να μειώνεται η ανεργία, χωρίς περικοπές μισθών και συντάξεων. Τις πρώτες μαρίνες, τα λιμάνια, η αρχιτεκτονική αναμόρφωση των νησιών Αιγαίου και Ιονίου, η δημιουργία ενός μεγάλου, σύγχρονου συνεδριακού κέντρου, θα φέρει την Ελλάδα στην πρώτη θέση του ποιοτικού τουρισμού από τις τελευταίες που είναι σήμερα. Το ίδιο θα συμβεί και με την ενέργεια, με την ανάπτυξη σύγχρονων σταθμών ηλιακής και αιολικής ενέργειας, που τόσο πολύ χρειάζεται η χώρα. Αυτή θα ήταν μια πραγματική βοήθεια προς τη χώρα και όχι η βοήθεια που οδηγεί στην αύξηση του χρέους της, με τελικό αποτέλεσμα τη διάλυσή της. ΟΧΙ στα καταναλωτικά δάνεια. ΝΑΙ στα αναπτυξιακά προγράμματα. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος για να σταματήσει άμεσα η οικονομική κατάρρευση και να επανέλθει η αισιοδοξία στους πολίτες».