Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΘΥΜΟΣ

Γράφει ο Θάνος Ζέλκας Καθώς το Πάσχα πλησιάζει, την τιμητική τους έχουν οι κάθε λογής Γραμματείς και Φαρισαίοι που κόπτονται δήθεν για το κοινό καλό και το συμφέρον της πατρίδας. Οι άνθρωποι εκείνοι που εφαρμόζουν τους νόμους κατά το δοκούν και εξαντλούν το γράμμα του μόνο εκεί που μπορούν να παριστάνουν τους άτεγκτους και τους αδιάφθορους. Κυρίαρχοι σ' ένα σύστημα που το έφτιαξαν στα μέτρα τους με άπειρα “παραθυράκια”, τα οποία μπορούν να ερμηνεύσουν μόνο οι ίδιοι, για να έχουν δέσμιο κάθε πολίτη αυτής της χώρας που θα πέσει στα δίχτυα τους. Ένα σύστημα που ο Αίσωπος χιλιάδες χρόνια πριν χαρακτήρισε “ιστό της αράχνης”, στον οποίο πιάνονται μόνο τα έντομα ενώ τα θηρία μπορούν να τον παρασύρουν στο διάβα τους. Οι εκπρόσωποι αυτής της τάξης εμφανίστηκαν και πάλι στα ΜΜΕ με αφορμή την αυτοκτονία του συνταξιούχου φαρμακοποιού στην πλατεία Συντάγματος για να εκφράσουν τη θλίψη τους, όχι όμως γιατί πραγματικά τους στενοχώρησε το γεγονός (αφού οι αυτοκτονίες έγιναν μέρος της καθημερινότητας) αλλά γιατί τους “χάλασε τη μόστρα” ενόψει των επικείμενων εκλογών. Για ποια σωτηρία θα μιλάνε τώρα, για ποιο πρόγραμμα εξυγίανσης και για ποια αναπτυξιακή πολιτική όταν στους πρόποδες του Κοινοβουλίου ένας άνθρωπος αυτοκτονεί, επικαλούμενος ότι προτιμάει ένα αξιοπρεπές τέλος από το να ψάχνει στα σκουπίδια για φαγητό ή για να μην είναι βάρος στα παιδιά του; Για ποια Ελλάδα της ευμάρειας και της ανάκαμψης θα μιλήσουν όταν στέρησαν το χαμόγελο ακόμα και από τους πιο αισιόδοξους; Για ποια κοινωνική συνοχή θα παλέψουν όταν έχουν δημιουργήσει στρατιές αστέγων και ορδές ανέργων; Τη σκανδάλη και αυτή τη φορά δεν την πάτησε ο αυτόχειρας. Μην προσπαθείτε να αποποιηθείτε τις ευθύνες. Εσείς τα κρατάτε τα όπλα, εσείς τα γεμίζετε, εσείς τα οπλίζετε, εσείς πατάτε τις σκανδάλες κι έχετε και το θράσος να αναζητάτε τις αιτίες των αυτοκτονιών στα χρέη του κάθε πολίτη που εσείς του διαλύσατε τη ζωή. Περισσεύει η υποκρισία σας κύριοι. Βλέπετε πόσο ευγενές πολίτευμα είναι η Δημοκρατία; Μας ρημάζετε τις ζωές και σας αποκαλούμε ακόμα κύριους γιατί σας θεωρούμε όλους αθώους μέχρι αποδείξεως του εναντίον, σε αντίθεση με όλους εσάς που μας θεωρείτε όλους απατεώνες εκ προοιμίου. Δεν γνωρίζω βέβαια πότε θα εξαντληθεί αυτή η αστική ευγένεια που μας χαρακτηρίζει ως λαό. Δεν είμαι σίγουρος για τα αποθέματά της και δεν θα ήθελα ποτέ να δω εικόνες πραγματικής βίας και όχι απλά αυτό που αποκαλείτε εσείς βία όταν γίνεστε στόχοι γιαουρτιών και ζαρζαβατικών. Και να χαίρεστε που αυτός ο λαός ακόμα διατηρεί το χιούμορ του και σας αντιμετωπίζει σαν ατάλαντους θεατρίνους. Διότι το γνωρίζετε και το γνωρίζουμε καλά ότι δεν είστε κάτι παραπάνω. Σας έχει ξεπεράσει η ίδια η πραγματικότητα. Στερείστε ευαισθησίας και φαντασίας γι' αυτό δεν μπορείτε ούτε καν τους ρόλους σας να παίξετε. Χωρίς τους κλακαδόρους σας και τους υποτελείς σας ούτε κομπάρσοι σε φθηνή παραγωγή γιουγκοσλάβικου κινηματογράφου δεν θα μπορούσατε να είστε. Γι' αυτό λοιπόν τώρα που θα βγουν οι θίασοί σας στους δρόμους φροντίστε να μην προκαλείτε με το στόμφο σας και την μεγάλη σας διάθεση για προσφορά. Προτιμήστε να παίξετε κάποιο δραματικό ρόλο μήπως και σας λυπηθεί κάποιος και σας δώσει μερικά “κουκιά” για το σακούλι σας. Γι' αυτό άλλωστε δε γίνονται όλα; Για να πάρετε το σταυρουδάκι του “κορόιδου” που την επομένη θα το αντιμετωπίζετε μόνο ως αριθμό; Μην πτοείστε από τα λόγια μου. Βγείτε να καμαρώσετε τα επιτεύγματά σας. Πηγαίνετε να δείτε με πόση στοργή θα σας υποδεχτούν αυτοί που τους καταστρέψατε τα σπίτια τους, τα όνειρα και τις ζωές τους. Πάρτε πάλι τα μπλοκάκια σας να σημειώνετε “αιτήματα” μπροστά τους που δήθεν θα τους πραγματοποιήσετε όταν θα σας δώσουν την εξουσία. Βγάλτε και τους τελάληδες σας να λένε πόσο άξιοι είστε και πόσο τυχεροί είμαστε που μας κάνατε την τιμή να μας εκπροσωπήσετε. Αυτό που θα βρείτε εκεί έξω είναι πολύ πιο σκληρό και πιο τραχύ ακόμα και από τους πιο βαριούς χαρακτηρισμούς μου. Δεν είναι κακό να είστε Φαρισαίοι. Κι εσείς κάποιο ρόλο διαδραματίζετε μέσα στην ιστορία. Όλο και κάποιον αθώο θα βρείτε να σταυρώσετε μέρες που είναι για να δικαιολογήσετε το μισθό σας...