Μία πολύτεκνη μητέρα στα θρανία

Μια πολύτεκνη μητέρα από την Κρεμαστή, παρά το γεγονός, ότι έχει ν΄ αντιμετωπίσει καθημερινά τόσα οικογενειακά προβλήματα, εν τούτοις αγωνίζεται και για κάτι άλλο: Να πάρει το απολυτήριο Λυκείου, το οποίο, όπως η ίδια επισημαίνει, αποτελεί αφενός ένα «όνειρο» κι από την άλλη μια ευκαιρία για να το "αξιοποιήσει" και ειδικότερα για την εξεύρεση κάποιας εργασίας που θα την βοηθήσει να απασχοληθεί και φυσικά να συνεισφέρει στον οικογενειακό προϋπολογισμό του σπιτιού της! Αναμφισβήτητα, λοιπόν, πρόκειται για μια αξιέπαινη προσπάθεια, σπάνια για την περιοχή μας, και μια απόφαση που αξίζει πολλά-πολλά συγχαρητήρια. Κι αυτό γιατί, κακά τα ψέματα, δεν είναι και τόσο εύκολο από τη μία να έχεις να μεγαλώσεις τέσσερα παιδιά, να συντηρήσεις έναν σύζυγο, κι από την άλλη να ψάχνεις ελεύθερο χρόνο για να μπορείς να διαβάζεις καθημερινά και να δώσεις (αυτή την περίοδο) εξετάσεις! Αναφερόμαστε για την Γιώτα Βλάμη, η οποία, στα 30 της χρόνια, κι έχοντας αποκτήσει τέσσερα παιδιά, αποφάσισε να κάνει ένα όνειρο πραγματικότητα. Να πάρει το απολυτήριο Λυκείου. Και για να το πετύχει, το πρωί ασχολείται με τις δουλειές του σπιτιού της, και το βράδυ πηγαίνει στο Νυχτερινό Λύκειο, στο Βενετόκλειο. Βέβαια, σ΄ αυτή την προσπάθειά της έχει συμπαραστάτες την οικογένειά της, και κυρίως τον σύζυγό της, ο οποίος ήταν και η «αιτία» για να μην μπορέσει η Γιώτα να συνεχίσει τις σπουδές της. Έτσι, όπως και η ίδια μας είπε, ύστερα από πολλές προσπάθειες, οι οποίες, όμως, δεν καρποφόρησαν, καθώς στη ζωή της ερχόντουσαν τα παιδιά, τελικά φέτος τα πράγματα έδειξαν να είναι πιο «ώριμα». Κατάφερε να φτάσει μέχρι την περίοδο των εξετάσεων και όπως όλα δείχνουν δεν αποκλείεται μάλιστα να αριστεύσει και να περάσει την πρώτη Λυκείου! «Πρόκειται για ένα όνειρο», - όπως η ίδια μας είπε, - «που είχα εδώ και πολλά χρόνια! Μάλιστα δεν είναι υπερβολή αν σας πω ότι υπάρχουν βράδια, που αφού τακτοποιήσω την οικογένειά μου, ασχολούμαι με το διάβασμα μέχρι τις 2 και 3 η ώρα τα ξημερώματα. Διαβάζω τόσο πολύ που ούτε κι εγώ η ίδια το πιστεύω. Το ευχάριστο είναι ότι έχουμε και δασκάλους που όχι μόνο μας σέβονται αλλά και προσπαθούν να τα κάνουν όσο τα δυνατόν πιο κατανοητά. Δεν είμαι μόνη μου σ΄ αυτή την προσπάθεια. Ανάμεσα στους συμμαθητές μου υπάρχουν και 8-10 ακόμη άλλες κοπέλες, μερικές μάλιστα με παιδιά, οι οποίες αγωνίζονται για τον ίδιο ακριβώς λόγο που προσπαθώ κι εγώ! Φυσικά, έχω κι άλλες ασχολίες. Όπως το πάθος μου με την Αγιογραφία αλλά και η συμμετοχή μου στον Συνεταιρισμό Γυναικών Κρεμαστής. Προσπαθώ όλα αυτά να τα «παντρέψω» για να μπορώ να πετύχω τους στόχους που έχω βάλει»! Εμείς τα άλλο να πούμε; Να ευχηθούμε στη Γιώτα καλό κουράγιο για μπορέσει να υλοποιήσει τους στόχους της. Και φυσικά μακάρι το πάθος και τη θέλησή της να μπορέσουν να τα μιμηθούν κι άλλες γυναίκες! Και κάτι ακόμη: να μην νοιώθουν ντροπή γι΄ αυτό που κάνουν, ʼλλωστε, ας μην μας διαφεύγει το γεγονός, ότι υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι ακόμη και στα... 80 αλλά και στα 90 τους χρόνια, προσπαθούν να αποκτήσουν ένα πτυχίο που αποτελεί γι αυτούς ένα παιδικό όνειρο! Και βεβαίως να μην ξεχνάμε και το γνωστό ρητό του Σόλωνα: Γηράσκω αεί διδασκόμενος! Πηγή: cityofpetaloudes.gr