ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΕΖΟΥΒΑΝΗΣ. Ενας άγνωστος στον τόπο του ζωγράφος

Τον περασμένο Ιανουάριο πέθανε και ετάφη στην Στοκχόλμη όπου ζούσε μόνιμα με τη γυναίκα του και τα δύο του παιδιά ο συμπατριώτης μας ζωγράφος Δημήτρης Πεζουβάνης. Γέννημα και θρέμμα της Ρόδου γεννήθηκε το 1935 και μεγάλωσε στη συνοικία του Αγίου Νικολάου. Μετά τα εγκύκλια γράμματα που πήρε στη Ρόδο, σπούδασε ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών της Ρώμης. Οι διακρίσεις του στη Σχολή του εξασφάλισαν μια υποτροφία του υπουργείου Εξωτερικών της Ιταλίας και συνέχισε τις σπουδές του στη σκηνογραφία και ενδυματολογία για το θέατρο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο στο PRODEON της Ρώμης. Ανήκε στη σχολή των υπερρεαλιστών (σουρεαλιστών) και το έργο του διακρινόταν από συμβολισμούς και αποκρυφικά στοιχεία εμπνευσμένα από τη μυθολογία και την ιστορία. Είχε πραγματοποιήσει πολλές εκθέσεις στη Στοκχόλμη και σε άλλες πόλεις και ασχολήθηκε ιδιαίτερα και με τη σκηνοθεσία και τη διακόσμηση εσωτερικών χώρων. Με αυτή την ιδιότητα τη 10ετία του ‘70 ανέλαβε τη διακόσμηση και οργάνωση των τουριστικών περιπτέρων της Ρόδου στις Σκανδιναβικές χώρες, που για την αισθητική τους απέσπασαν πολλές διακρίσεις. Ηταν ο πρεσβευτής του τουρισμού της Ρόδου στις τουριστικές αγορές της Σκανδιναβίας για πολλά χρόνια. Το έργο του το εξετίμησε και η Κύπρος και του ανέθεσε την παρουσίαση του τουρισμού της στη Σκανδιναβία. Αγαπούσε παθολογικά τη Ρόδο την οποία επισκεπτόταν κάθε χρόνο για να δει τους φίλους του. Ημουνα ένας απ’αυτούς και να συζητά μαζί τους για τη Ρόδο και τα πολιτιστικά και καλλιτεχνικά της δρώμενα. Τον είχαμε πείσει να αναλάβουμε οι φίλοι του την οργάνωση στη Ρόδο, στην ιδιαίτερη πατρίδα του μια αναδρομική έκθεση των έργων του στα πλαίσια των εκθέσεων που οργανώνει η Πινακοθήκη. Του άρεσε η ιδέα, την οποία ασπάσθηκε και ο πρόεδρος της Πινακοθήκης, φίλος κι αυτός Νίκος Φρόνας, ο οποίος μάλιστα τον τελευταίο πριν τον θάνατό του καιρό βρισκόταν σε επαφή μαζί του για τις λεπτομέρειες της οργάνωσης την άνοιξη. Θέλω να πιστεύω ότι η έκθεση θα πραγματοποιηθεί ως πνευματικό μνημόσυνο. Το μεγάλο του παράπονο ήταν η στάση του δήμου. Του είχαν αναθέσει να διακοσμήσει την αίθουσα τελετών του δήμου με ζωγραφικά έργα που θα απεικόνιζαν την ιστορική διαδρομή της Ρόδου από τη δημιουργία της (μυθολογία), τους Τελχίνες, την κάθοδο των Δωριέων, την ίδρυση της Πόλης, μέχρι τους Ιππότες. Οι 8 πίνακες μεγάλων διαστάσεων που φιλοτεχνήθηκαν και βρίσκονται εδώ και χρόνια σε κάποια αποθήκη φίλου του ζωγράφου. Είμαι βέβαιος ότι η σημερινή δημοτική αρχή θα εκπληρώσει έστω και μετά τον θάνατο του ζωγράφου, το χρέος της, αναρτώντας τα έργα στον χώρο του προορισμού τους. Ο Δημήτρης Πεζουβάνης δεν ήταν μόνο ένας καταξιωμένος ζωγράφος, ένας λάτρης της Ρόδου, αλλά κι ένας άνθρωπος με πλούσια αλτρουϊστικά αισθήματα. Πόσους Ροδίτες δεν φιλοξένησε στο σπίτι του και φρόντισε για την εισαγωγή τους στα νοσοκομεία της Στοκχόλμης; Αυτός ήταν ο Δημήτρης. Ρόδος Μάρτιος 2013 ΜΙΛΤ. ΛΟΓΟΘΕΤΗΣ