Το παλιό διατηρητέο σπίτι του ιατρού Περδικάκη κοσμούσαν υπέροχα πλακάκια του 1920.
Περνούσα πάντα και θαύμαζα, καμάρωνα ένα από τα ελάχιστα διατηρητέα σπίτια που έχουν μείνει στο Νιοχώρι όπου μεγάλωσα και μάλιστα έμενα σε ένα από τα σπίτια, που δεν υπάρχει πλέον -αλλά έχει γίνει μια απαίσια πολυκατοικία- ήταν απέναντι από την ΑΝΔΩ.
Πριν λίγο καιρό είδα σκαλωσιές γύρω από το σπίτι του Περδικάκη και αναρωτήθηκα ποιός είχε βάλει μπρος να το ανακαινίσει.
Φίδια άρχισαν όμως να μπαίνουν στο γνωστό πλέον καχύποπτο μυαλό μου και αναρωτήθηκα αν θα σεβαστούν τα εκπληκτικά πλακάκια έργα τέχνης, που είναι γύρω γύρω από το σπίτι .
Κάποιο βράδυ έλειπαν και σκέφθηκα πάλι πως μάλλον η Εφορία Νεωτέρων Μνημείων θα έστειλε κάποιους συντηρητές να τα αφαιρέσουν για να μην λερωθούν ή καταστραφούν.
Πρόσεξα μετά πάλι από 1-2 μέρες ότι κάποια είχαν ξαναμπεί αλλά δεν ήταν τα ίδια, κάτι παράξενο φαινόταν στα χρώματα.
Με απέραντη λύπη και φρίκη αλλά προπάντων οργή είδα σήμερα σχεδόν όλα τα πλακάκια σπασμένα πεσμένα στο χώμα και να έχουν αντικατασταθεί με νέα τα οποία απ ό,τι έμαθα τα έκανε ένας ιδιώτης !!!
Σαν πολίτης δικαιούμαι και θέλω να μάθω ποιος έδωσε εντολή να τα σπάσουν, γιατί δεν ενημερώθηκαν οι υπεύθυνοι ποιος έδωσε εντολή και ΠΟΤΕ να γίνουν τα αντίγραφα, γατί δεν επενέβη το Γραφείο Νεωτέρων Μνημείων την στιγμή που ήταν ολοφάνερο πως γινόντουσαν εργασίες σε ένα σπάνιο διατηρητέο σπίτι στο κέντρο της πόλης
Επίσης θα ήθελα να μάθω γιατί το βοτσαλωτό που είναι στην είσοδο του Ελληνικού Προξενείου που ανακαινίζουν ... είναι σε αυτή την κατάσταση και γιατί έδωσαν αυτά τα χρώματα στο Ιστορικό Διατηρητέο κτίριο που για χρόνια ήταν το Ελληνικό Προξενείο στην Ιωάννου Καζούλη.
Είναι η πρώτη φορά που κάνω δημόσια σχόλια αλλά έχω δικαίωμα να μάθω.
Πίστευα πώς είχαμε μάθει να εκτιμούμε κάποια πράγματα, όσα μας έμειναν δηλαδή.
Γιατί δεν βρέθηκε ούτε ένας να αντιδράσει;;;
Μήπως στην ουσία δεν υπάρχει κανένας πλέον;;
Μπορείτε να δείτε σπασμένα κομμάτια, είναι εκεί ακόμα και υπάρχουν και φωτογραφίες.
Ένας απλός πολίτης της Ρόδου
Ίρις Μαυράκη