Έφυγε από τη ζωή ο ακρίτας της Κινάρου

Φυλούσε Θερμοπούλες για χρόνια στην βραχονησίδα

Έφυγε από τη ζωή ο Νομικός Κατσοτούρχης ένας από τους ακρίτες του Αιγαίου και από τους τελευταίους κατοίκους της νησίδας Κίναρος. Ο μπαρμπα-Μικές όπως ήταν γνωστός έμενε τα τελευταία χρόνια στο μικρό αυτό νησί της Δωδεκανήσου με τη σύζυγό του Ειρήνη Θηραίου από την Αμοργό φυλάσσοντας Θερμοπύλες. Σε συλλυπητήριο Μήνυμά του ο περιφερειάρχης Γιάννης Μαχαιρίδης αναφέρει τα εξής: «Έφυγε από τη ζωή ο Μικές Κατσοτούρχης, ο Μπαρμπά Μικές όπως τον φώναζαν οι γνωστοί και οι φίλοι, για το μεγάλο και χωρίς γυρισμό ταξίδι. Ένας άνθρωπος ήρεμος, σεμνός, ολιγαρκής, ένας άνθρωπος που επέλεξε με τη σύζυγο του Ειρήνη να δώσει ζωή στη βραχονησίδα της Κινάρου «Από τώρα θα μένω εγώ εδώ, αυτή είναι η πατρίδα μου και αυτός ο τόπος μου, έχω χρέος να τον προστατέψω» έτσι είπε και έκανε. Ένας αυθεντικός ακρίτης, από τους ελάχιστους που έχουν απομείνει στην Ελλάδα να φυλούν τις Θερμοπύλες του Αιγαίου. Σήμερα αυτός ο γενναίος και γεμάτος ψυχή νησιώτης έφυγε αφήνοντας πίσω του ένα μεγάλο, δυσαναπλήρωτο κενό στην οικογένεια του, στο νησί του αλλά και σε όλους εμάς τους φίλους του. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάζει. Καλό ταξίδι και αιώνια ανάπαυση. Μπαρμπά Μικέ θα σε θυμόμαστε πάντα με αγάπη». Η ΚΙΝΑΡΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΡΙΤΕΣ ΤΗΣ Σύμφωνα με άρθρο του συγγραφέα και λαογράφου Γ. Λεκάκη που δημοσιεύθηκε στη «Ρ» το 2011 στην απογραφή του 1951 μετρήθηκαν στο νησί 12 κάτοικοι. «Οταν η Ελλάδα είχε πληθυσμό 2,5 εκατομμύρια, στο νησί ζούσαν 8 οικογένειες. Τώρα που έχει πληθυσμό 10 εκατομμύρια, ζει μόνο μία», είπε με παράπονο ο κ. Μικές. Πράγματι, το 2007-2009 κατοικούσε μόνον ένα ζευγάρι ανθρώπων, ο κ. Νομικός (Μικές) Κατσοτούρχης και η σύζυγός του Ειρήνη (Ρηνιώ) με τα ζώα τους. Ασχολούνταν με την κτηνοτροφία και το ψάρεμα. Επικοινωνούν με τον έξω κόσμο με δορυφορικό τηλέφωνο. Το καλοκαίρι βέβαια, ένεκα των ψαράδων, που προσεγγίζουν τον ύφορμο Πνιγός της νοτίου ακτής της, ο πληθυσμός του αυξάνεται, αλλά παροδικά και περιστασιακά και πάντως όχι θεαματικά... Από την Αυστραλία, στην Κίναρο-αφιέρωμα της Espresso «Ο Μικές Κατσοτούρχης και η σύζυγός του Ειρήνη καθώς και ένα από τα τρία παιδιά τους, ο γιος τους Γιώργος, αναζήτησαν μια καλύτερη ζωή σε μια άλλη ήπειρο, τη μακρινή Αυστραλία, αλλά τελικά επέστρεψαν πίσω στην πατρίδα, στη μικρή κουκίδα του ελληνικού χάρτη που τόσο πολύ αγάπησαν. Πρόκειται για τους τρεις μόνιμους κατοίκους της Κινάρου που βρίσκεται στο βόρειο τμήμα των Δωδεκανήσων και απέχει 18 ν.μ. από την Αμοργό. «Εγώ και η σύζυγός μου Ειρήνη μένουμε στην Κίναρο τα τελευταία δέκα χρόνια. Πριν από έξι μήνες, ο γιος μου που έμενε στην Αυστραλία πήρε και εκείνος την απόφαση να επιστρέψει στην Ελλάδα και να μείνει μαζί μας στη νησίδα» λέει στην «Espresso» ο 65χρονος Μικές Κατσοτούρχης και εξηγεί τους δεσμούς που έχουν ως οικογένεια με αυτό τον τόπο: «Η γυναίκα μου είναι γέννημα-θρέμμα από εδώ, ενώ εγώ είμαι από την Κάλυμνο. Το 2000 λοιπόν αποφασίσαμε να μείνουμε στη νησίδα γιατί ήταν το όνειρο της συζύγου μου. Εδώ έχουμε ένα μικρό σπιτάκι και ρεύμα μέσω φωτοβολταϊκού συστήματος, οπότε τα καταφέρνουμε. Η καθημερινότητά μας είναι ήρεμη και γαλήνια. Ασχολούμαστε με τα ζώα μας, ψαρεύουμε και η ζωή μας κυλά ήσυχα. Μας αρέσει η απομόνωση από τον υπόλοιπο κόσμο» λέει ο κ. Μικές, ενώ αναφερόμενος στην πρόσφατη απόφαση του 33χρονου γιου του να αλλάξει άρδην τη ζωή του, αφού εγκατέλειψε το όνειρο για μια καλύτερη τύχη επιστρέφοντας σε έναν έρημο τόπο λέει: «Ο γιος μου είναι οικοδόμος και μάγειρας. Ομως δεν άντεξε τη ζωή στην Αυστραλία. Βλέπετε, υπάρχουν τα γονίδια. Ερχόταν από μικρό παιδί στην Κίναρο, του άρεσε και έτσι πήρε τη μεγάλη απόφαση. Ετσι, φέτος, θα περάσουμε το Πάσχα οι τρεις μας, ψήνοντας το αρνάκι μας στο φούρνο» λέει με χαρά ο κ. Μικές, ενώ τονίζει ότι δεν είναι λίγες οι φορές που δέχονται επισκέψεις, όπως από τον νομάρχη Δωδεκανήσου, αλλά και από άλλους γνωστούς και φίλους. «Περνάει πολύς κόσμος από εδώ και είναι όλοι καλοδεχούμενοι. Μια φορά την εβδομάδα, επίσης, έρχεται σκάφος από την Αμοργό και μας προμηθεύει με τα απαραίτητα αγαθά». Τέλος, όσον αφορά τους κινδύνους που κρύβει η ερημιά, ο κ. Μικές λέει: «Μέχρι στιγμής δεν έχουμε κινδυνέψει. Πριν λίγο καιρό η σύζυγός μου αντιμετώπισε κάποιο πρόβλημα υγείας, αλλά ευτυχώς όλα πήγαν καλά. Δεν έχουμε κανένα παράπονο αφού οι άνδρες του Λιμενικού είναι πάντα δίπλα μας». Το ρεπορτάζ του Γ. Ζαχαριάδη για την εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ” όπως είχε αναδημοσιευθεί απο την εφημερίδα "Η Ροδιακή" στις 20-5-2007 Οι Ροβινσώνες της Κινάρου Ένα ζευγάρι εδώ και επτά χρόνια είναι μόνιμοι κάτοικοι στη νησίδα «Είναι δύσκολη η ζωή, αλλά μας αρέσει να ζούμε εδώ». Ο 62χρονος Μικές Κατσοτούρχης και η συνομήλικη σύζυγός του Ειρήνη είναι οι μοναδικοί κάτοικοι στη νησίδα Κίναρος! Φροντίζουν τα ζώα τους και καλλιεργούν ένα μικρό χωράφι με κηπευτικά. Η μοναδική επικοινωνία τους με τον υπόλοιπο κόσμο είναι όταν έρχεται κάθε εβδομάδα το καΐκι του Αντώνη Χάλαρη από την Αμοργό και τους φέρνει τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης. Το ζεύγος Κατσοτούρχη εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Κίναρο τα τελευταία επτά χρόνια! Ο Μικές κατάγεται από την Κάλυμνο και η Ειρήνη από την Αμοργό. Τα προηγούμενα χρόνια έμεναν εκεί ο πατέρας της Ειρήνης Γιώργος Θηραίος και η μητέρα της Ακαθή (προέρχεται από το Ακάθιστος) που κατάγονταν από την Αμοργό και μετά τον θάνατό τους εγκαταστάθηκε μόνιμα το ζεύγος Κατσοτούρχη. Υπάγεται στη Λέρο. Η Κίναρος είναι μία από τις πολλές νησίδες της Δωδεκανήσου, έχει έκταση 4,5 τετραγωνικά χιλιόμετρα και απέχει 35 μίλια από την Κάλυμνο. Στη νησίδα υπάρχουν τα ερείπια παλιού κάστρου και η μικρή βυζαντινή εκκλησία του Αγίου Γεωργίου που τη συντηρεί το ζεύγος Κατσοτούρχη. Διοικητικά υπάγεται στον Δήμο Λέρου, αλλά σπάνια την επισκέπτονται πολιτικοί. «Τελευταία πέρασε από το νησί μας και μας γνώρισε ο νομάρχης Δωδεκανήσου Γιάννης Μαχαιρίδης», λέει ο Μικές Κατσοτούρχης. «Τον περισσότερο καιρό μας τον περνούμε φροντίζοντας τα ζώα μας», λέει ο Μικές Κατσοτούρχης, ο οποίος διαθέτει και μια μικρή βάρκα για να ψαρεύει. Στην Κάλυμνο η κόρη. Οι δύο Ροβινσώνες της Κινάρου έχουν τρία παιδιά. Τα δύο είναι εγκατεστημένα με τις οικογένειές τους στην Αυστραλία και η κόρη τους Ακαθή διατηρεί κατάστημα ηλεκτρονικών υπολογιστών στην Κάλυμνο. «Έχω τελειώσει το Τεχνικό Λύκειο και είμαι μητέρα δύο μικρών παιδιών», λέει η Ακαθή, η οποία προσθέτει: «Τους γονείς μου τούς βλέπω μία εβδομάδα το καλοκαίρι. Έρχονται στην Κάλυμνο για να τους εξετάσουν οι γιατροί και ύστερα επιστρέφουν στην Κίναρο». Χωρίς σταθερό τηλέφωνο Τα πράγματα στο νησάκι δεν είναι εύκολα. Οι δύο μοναδικοί κάτοικοι παίρνουν νερό από μια στέρνα και από ένα πηγάδι που βρίσκεται στον γιαλό. Μάλιστα η ζωή γίνεται πιο δύσκολη κατά περιόδους, όταν για παράδειγμα υπάρχουν βλάβες. Πρόσφατα «είχε χαλάσει η πετρελαιογεννήτρια και δεν είχαμε ρεύμα, ούτε ψυγείο!..». Στην Κίναρο το μοναδικό τηλέφωνο παραμένει χαλασμένο από τον περασμένο Νοέμβριο και ο ΟΤΕ δεν φρόντισε ν΄ αποκαταστήσει τη βλάβη. «Εμείς όμως δεν παραπονούμαστε», λέει ο Μικές. «Δεν παίρνουμε καμιά επιδότηση από πουθενά, αλλά είμαστε υπερήφανοι που ζούμε σ΄ αυτήν την ελληνική νησίδα». Με το καΐκι. «Όταν είναι καλός ο καιρός πάμε στην Κίναρο και μεταφέρουμε ψωμιά, τρόφιμα και ό,τι άλλο χρειαστεί το ζευγάρι», λέει ο Αντώνης Χάλαρης, που κάνει το ταξίδι αυτό με το καΐκι από την Αμοργό. Η επικοινωνία γίνεται με το κινητό τηλέφωνο, που για να μπορέσει να πιάσει σήμα ο Μικές Κατσοτούρχης ανεβαίνει στο ψηλότερο σημείο της νησίδας. Περιστασιακά πάνε βοσκοί και ψαράδες Περιστασιακά στην Κίναρο εκτός από τους δύο μόνιμους κατοίκους διαμένουν ψαράδες ενώ χρησιμοποιείται και ως βοσκότοπος. Στο νησάκι ζει αποικία μαυροπετρίτη είδος γερακιού ενώ έχει ενταχθεί στο δίκτυο Νatura 2000, ως περιοχή ιδιαίτερα σημαντική για την προστασία των πουλιών. Τελευταία γίνεται προσπάθεια προκειμένου να δημιουργηθούν στην Κίναρο επισκέψιμα αγροκτήματα με βασική υποδομή για την υποδοχή, εστίαση και διαμονή επισκεπτών. Ήδη τους καλοκαιρινούς μήνες εκατοντάδες εκδρομείς κυρίως από την Αμοργό και τη Λέρο επισκέπτονται τους ορμίσκους της Κινάρου.