ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ

Ξεχειλίζει τούτες τις μέρες από οργή, θυμό και απόγνωση, η χώρα και η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών της ελληνικής κοινωνίας. Η εν ψυχρώ δολοφονία του 34χρονου παλικαριού από χέρι Χρυσαυγίτη, ξεπέρασε ακόμα και το χειρότερο εφιάλτη που είχαμε βάλει με το νου μας για το μέχρι που μπορούν να φθάσουν. Ο άθλιος δεν λειτούργησε από μόνος του. Το χέρι του όπλισαν με μαχαίρι οι καουμπόηδες με τους οποίους περιφέρονταν αγκαλιά εδώ και καιρό κι απ την άλλη η αδυναμία ή η σκόπιμη ανοχή ενός άθλιου κράτους, που δεν θέλει ή δεν μπορεί αντίστοιχα, να περιορίσει τη δράση των σχιζοφρενών. Γιατί περί αυτού πρόκειται πλέον, μετά από την τραγωδία με θύμα το 34χρονο παλικάρι. Μια τραγωδία, που ξυπνά μνήμες από την πιο ανατριχιαστική πτυχή της νεότερης ιστορίας μας. Σε αυτή λοιπόν τη χρονική συγκυρία, κανείς δεν έχει δικαίωμα να σιωπά ή να στρογγυλοποιεί καταστάσεις. Γιατί πολύ απλά θα είναι συνένοχος στο έγκλημα. Ένα έγκλημα για το οποίο θα πρέπει να αναζητηθούν οι πραγματικοί φονιάδες. Και για το οποίο η τιμωρία θα πρέπει να είναι παραδειγματική! Μιχ.Μ.