Αποθέωση του «όπως συμφέρει κάθε φορά»

Γιατί μπλόκαραν τελικά οι Τόππος, Κίνας και Ψυλλάκης τις εκλογές για την ανάδειξη νέας διοίκησης στην ΕΠΣΔ; Την απάντηση την έδωσε ο τελευταίος σε διαδικτυακή του συνέντευξη, στήνοντας «μνημείο» ανακολουθίας και κοροϊδίας

Εξηγήσεις για την απόφαση να επιχειρήσει να μπλοκάρει μαζί με τους Τσαμπίκο Τόππο και Μανώλη Κίνα την απόφαση της προσωρινής διοίκησης της ΕΠΣΔ να προκηρύξει εκλογές έδωσε κατά την διάρκεια συνέντευξή του στην ιστοσελίδα rodostv.gr ο κ. Τάσος Ψυλλάκης: «Είναι σαν να γίνεται ένα έγκλημα και μου λες εσύ μην πεις τίποτα. Έγιναν εκλογές πριν τέσσερις πέντε μήνες. Εξελέγη μία διοίκηση, κατά την δική μας γνώμη εξελέγη μέσα από τα θεσμοθετημένα όργανά μας. Κάποιοι είχαν αμφιβολίες και έκαναν κάποιες αγωγές. Το δικαστήριο αποφάσισε την αναστολή. Δεν κατήργησε την διοίκηση. Δεν κατήργησε την γενική συνέλευση και έστειλε τα ασφαλιστικά μέτρα να εκδικαστούν το 2016. Εμείς λέμε ότι είναι μακρύς ο χρόνος να πάμε στο 2016. Δεν διαφωνούμε ότι πρέπει να πάμε σύντομα στις εκλογές, όμως με τον τρόπο που προσπάθησαν να πάμε σε εκλογές το θεώρησα πραξικοπηματική ενέργεια. Διότι μία λανθασμένη απόφαση, κατά την δικιά μου άποψη ενός δικαστηρίου, για την αναστολή, γιατί για μένα είναι λανθασμένη απόφαση και έχω κάθε δικαίωμα να κρίνω γιατί και οι αποφάσεις κρίνονται, γι’ αυτό λοιπόν εμείς κερδίσαμε τα ασφαλιστικά. Κατά την δικιά μου γνώμη ίδια απόφαση θα είναι και στις 27 Ιανουαρίου. Τα σωματεία ενώ αρχικά 28 είχαν ψηφίσει την τροποποίηση του καταστατικού στην Γ.Σ., άλλαξε όλο αυτό και ψήφισαν να γίνει παραταξιακό. Παραταξιακό τι σημαίνει; Δεν σημαίνει ότι πρέπει να κατέβει ένας συνδυασμός. Πρέπει να δώσει το δικαίωμα και σε έναν άλλο συνδυασμό να διεκδικήσει». Όπως συμφέρει κάθε φορά Τροφή για ουκ ολίγες παρατηρήσεις δίνει με τα όσα είπε για το θέμα των εκλογών ο κ. Ψυλλάκης: 1. Οι δικαστικές αποφάσεις δεν κρίνονται ως «λανθασμένες» ή «σωστές» ανάλογα με το πώς βολεύουν. Το καταστατικό και ο αθλητικός νόμος θέτουν συγκεκριμένους περιορισμούς ως προς το ποιοι έχουν και δεν έχουν δικαίωμα ψήφου στις εκλογές. Για παράδειγμα, οι εν ενεργεία προπονητές δεν έχουν το δικαίωμα. Κι όμως, ένας εξ αυτών ψήφισε. Αποδεδειγμένα. 2. Όντως, τον Ιούνιο εξελέγη μία διοίκηση, με την ελάχιστη διαφορά. Μπήκε στον «πάγο» μέχρι το 2016, ακριβώς επειδή η ηττημένη παράταξη κατήγγειλε την αλλοίωση του εκλογικού σώματος, κατέθεσε ασφαλιστικά μέτρα και τα κέρδισε. Από τότε μέχρι σήμερα μεσολάβησαν πολλά. Η παράταξη που υποτίθεται πως κέρδισε τις εκλογές επί της ουσίας έπαψε να υφίσταται. Αν την επανέφεραν, δεν θα μπορούσε να συγκροτηθεί σε σώμα και να κατάφερνε οριακά, θα ήταν αναντίστοιχη προς την βούληση των σωματείων. Ο επικεφαλής της παραιτήθηκε από το εκλογικό αποτέλεσμα, το ίδιο και τα περισσότερα μέλη της. Αρκετά εξ αυτών πήραν μεταγραφή στην παράταξη που υποτίθεται πως έχασε. Πέραν των παραπάνω, ο ίδιος ο παραιτηθείς επικεφαλής Κυριάκος Μεϊμάρης συμφώνησε ενώπιον του Ειρηνοδικείου να διοργανωθούν εκλογές το συντομότερο από την προσωρινή διοίκηση που θα διοριζόταν. Μαζί του συμφώνησαν εμπράκτως οι περισσότεροι του συνδυασμού του. Αυτοί που δεν τον σεβάστηκαν ήταν οι ίδιοι που δεν δίσταζαν να λένε βαρύγδουπα πως «αν φύγει ο Μεϊμάρης, θα φύγουμε και εμείς». Πολύ απλά, ως νέος, άφθαρτος και συγγενής του Γιάννη Οικονομίδη ο Κυριάκος Μεϊμάρης ήταν ένα εξαιρετικό και πολύ χρήσιμο «όχημα» για να ελεγχθεί η Ένωση και το ποδόσφαιρο από μία μικρή παρέα παραγόντων. Το από τότε φανερό επιβεβαιώνεται τώρα που το «χαρτί Μεϊμάρη κάηκε» (ή καλύτερα, που κατάφεραν να το «κάψουν»). 3. Υπενθυμίζεται, πως οι ίδιοι που μπλόκαραν την διενέργεια εκλογών παίζοντας με την διατύπωση της απόφασης του Ειρηνοδικείου ήταν αυτοί που τον Ιούνιο φώναζαν «να κάνουμε εκλογές». Ήταν οι ίδιοι που εκτιμούσαν πως η περιορισμένων αρμοδιοτήτων υπηρεσιακή διοίκηση είχε το δικαίωμα ακόμα και να προκηρύξει εκλογές. Τι άλλαξε; Τότε είχαν τον έλεγχο των καίριων πόστων της ΕΠΣΔ και τους ευνοούσε το κλίμα, σήμερα δεν τον έχουν και το κλίμα δεν τους ευνοεί. Παράγοντες που έχουν μάθει να πολιτεύονται χρησιμοποιώντας το πλεονέκτημα της εξουσίας δύσκολα καταφέρνουν να κινηθούν χωρίς το «καρπούζι» και το «μαχαίρι» στα χέρια τους. 4. Δεδομένων των παραπάνω, η αναφορά του κ. Ψυλλάκη σε… «πραξικοπηματική ενέργεια» είναι εξοργιστική. Πρέπει να είναι η πρώτη φορά που χαρακτηρίζεται έτσι η μέριμνα για την δυνατότητα άσκησης του ύψιστου δημοκρατικού δικαιώματος, την οποία μάλιστα προσυπέγραψαν 56 από τα 62 σωματεία που έχουν δικαίωμα ψήφου. Αυτά προσβάλλει πρωτίστως η αναφορά σε «πραξικοπήματα». Μιλάμε για δημοκρατία «α λα καρτ». Όπως και όταν βολεύει. Υπενθυμίζεται, πως ουδέποτε είχε χαρακτηριστεί «πραξικοπηματική ενέργεια» ο τρόπος μονιμοποίησης του Κυριάκου Μεϊμάρη στην προεδρία της ΕΠΣΔ. Τότε εκείνοι που μετά τον θάνατο του Κλεόβουλου Χατζηγεωργίου διέσυραν με την συμπεριφορά τους τον θεσμό και έλεγαν πως ήταν ανίκανοι να διοικήσουν προσφεύγοντας στα σωματεία, τα οποία και αποφάσισαν να γίνουν εκλογές, συνειδητοποίησαν ξαφνικά πως ήταν…ικανοί, όταν μετά από παραιτήσεις μελών μπήκε στο Δ.Σ. ως τρίτος αναπληρωματικός ο μέχρι τότε άγνωστος στον χώρο Μεϊμάρης. Τότε οι ίδιοι μεθόδευσαν την διοργάνωση νέας γενικής συνέλευσης, ώστε να ακυρωθεί η απόφαση της πρώτης για την διενέργεια εκλογών. Πώς; Με «σαφάρι» συγκέντρωσης πληρεξουσίων, τα οποία δεν ελέγχθηκαν ποτέ στο τραπέζι του Δ.Σ. για να επικυρωθούν. Όταν ζητήθηκε να εμφανιστούν για να ελεγχθούν από τον τότε επικεφαλής της αντιπολίτευσης Κάλλιστο Διακογεωργίου, ο κ. Ψυλλάκης σηκώθηκε κι έφυγε από τα γραφεία με τα πληρεξούσια στην τσάντα του. Για την εγκυρότητα κάποιων εξ αυτών υπήρχαν σοβαρές αμφιβολίες. Όσο για τη Γ.Σ. που ακολούθησε, έμοιαζε με παρωδία. Και μόνο που ψήφιζαν…διά βοής παρατηρητές αγώνων ως εκπρόσωποι σωματείων ήταν αρκετό για να καταδειχθεί πώς μοιάζουν οι πραγματικές «πραξικοπηματικές ενέργειες». 5. Εξόχως ενδιαφέρουσα ήταν η ερμηνεία εκ μέρους του κ. Ψυλλάκη της έννοιας του «παραταξιακού ψηφοδελτίου», σε σχέση με την απόφαση της πρόσφατης Γ.Σ. του ΕΒΕΔ. Αλήθεια, που είναι γραμμένο και σε ποια λογική υπακούει η άποψη πως τα σωματεία και το ποδόσφαιρο θα πρέπει να…περιμένουν πότε θα συγκροτηθεί και θα προετοιμαστεί κατάλληλα ένας δεύτερος, ένας τρίτος, ένας…δέκατος συνδυασμός για να διεκδικήσει την ψήφο τους κόντρα σ’ έναν ήδη έτοιμο; Οι εκλογές είχαν προκηρυχθεί για τις 21 Δεκεμβρίου, η διοίκηση Παυλίδη είχε δώσει όλες τις νόμιμες προθεσμίες για την κατάθεση συνδυασμών και την καταληκτική ημερομηνία εμφανίστηκε μόνο ένας. Η τοποθέτηση Ψυλλάκη επιβεβαιώνει έστω και εμμέσως αυτό που είχε γραφτεί από την πρώτη στιγμή. Πως ο ίδιος και οι συνοδοιπόροι του πόνταραν στην αλλαγή του εκλογικού συστήματος την παραγοντική τους διάσωση. Αν η αλλαγή είχε περάσει, πρόβλημα με την διενέργεια εκλογών δεν θα είχε κανένας τους. Απλώς, τώρα προσπαθούν να κρατηθούν για όσο μεγαλύτερο διάστημα μπορούν στην ΕΠΣΔ μήπως και καταφέρουν να ανατρέψουν τα εις βάρος τους δεδομένα. 6. Όταν συνεδρίαζε η προσωρινή διοίκηση της ΕΠΣΔ για να λάβει την απόφαση για την διενέργεια εκλογών, ο κ. Τάσος Ψυλλάκης «υποσχόταν» πως η παρουσία του στο τραπέζι του Δ.Σ. ήταν και η τελευταία. Αμφισβήτησε μεν την νομιμότητα της εισήγησης του προέδρου Γιώργου Παυλίδη, όμως είπε πως δεν είχε πρόβλημα να γίνουν εκλογές και πως δεν σκόπευε να δημιουργήσει προβλήματα, διαψεύδοντας μάλιστα κατηγορηματικά το ολοφάνερο που χρεωνόταν σε αυτόν και στους φίλους του, δηλαδή πως ήθελαν να κερδίσουν χρόνο. Από τότε πέρασαν μόνο λίγες μέρες. Είναι η αποθέωση του «πότε έτσι, πότε αλλιώς αλλά πάντα όπως βολεύει και εξυπηρετεί» και δυστυχώς, συμβαίνει για πολλοστή φορά.