Μερκούριος Αγγελιάδης: «Θα κάνω τ’ Αφάντου Ριβιέρα»
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 2971 ΦΟΡΕΣ
Μετανάστευσε από τη Σύμη τη δεκαετία του ‘60 και σήμερα είναι ιδιοκτήτης μίας εκ των μεγαλύτερων κατασκευαστικών εταιρειών στις ΗΠΑ. Ο επιτυχημένος επιχειρηματίας από τη Νέα Υόρκη αποκαλύπτει τα σχέδιά του για το πώς θα μετατρέψει το ακίνητο “Golf” στη Ρόδο σε τουριστικό προορισμό υψηλών προδιαγραφών.
Το «αμερικάνικο όνειρο» έγινε πραγματικότητα για τον νεαρό που ξενιτεύτηκε από τη Σύμη τα δύσκολα χρόνια του '60 και έφτασε στην άλλη άκρη της Γης για να αναζητήσει την τύχη του.
Ο Ελληνας μαραγκός δημιούργησε μια ισχυρή κατασκευαστική εταιρεία, την πέμπτη μεγαλύτερη στη Νέα Υόρκη, αναλαμβάνοντας πολλά δημόσια έργα, ενώ προηγουμένως είχε κτίσει πάνω από 180 εστιατόρια!
Τώρα ο Μερκούριος Αγγελιάδης, ένας εκ των πλέον επιτυχημένων επιχειρηματιών της ομογένειας, μετέχει στην αξιοποίηση τ’ Αφάντου στη Ρόδο, έχοντας αποφασίσει να επενδύσει για πρώτη φορά στην Ελλάδα.
Οπως ανακοίνωσε το ΤΑΙΠΕΔ, το διοικητικό συμβούλιο ανακήρυξε ομόφωνα ως πλειοδότες του διαγωνισμού για τα ακίνητα της περιοχής δυο εταιρείες έναντι του ποσού 42,1 εκατ. ευρώ όπως προβλέπεται στη συμφωνία αξιοποίησης.
Η εταιρεία Μ.Α. Angeliades Inc προσέφερε 26,9 εκατ. ευρώ για το ακίνητο “Golf” στα βόρεια Αφάντου, ενώ η εταιρεία Aegean Sun του Κύπριου επιχειρηματία κ. Νικολή Νικολαΐδη προσέφερε 15,2 εκατ. ευρώ για το ακίνητο “Φωνή της Αμερικής” στα νότια Αφάντου.
«Εβαλα παπούτσια στα έξι»
«Γεννήθηκα στη Σύμη το 1941, στα χρόνια της κατοχής. Εκεί έζησα και τελείωσα το γυμνάσιο του Πανορμίτη. Ηταν δύσκολα χρόνια. Παπούτσια έβαλα όταν έγινα έξι ετών και αυτά για να πάω στην εκκλησία. Υστερα τα βγάζαμε. Ομως δεν υπήρχε ανταγωνισμός, όλα τα παιδιά ήταν ίδια και ευτυχισμένα», τονίζει ο κ. Αγγελιάδης σε άπταιστα βεβαίως ελληνικά, ανακαλώντας οικογενειακές μνήμες.
«Οταν γεννήθηκε ο πατέρας μου το 1907, στη Σύμη ήταν ακόμα Τούρκοι, ύστερα έγιναν “Ιταλοί” και μόλις το 1947 ενωθήκαμε με την Ελλάδα.
Ο πατέρας μου ήταν μαραγκός και έκανε με τα χέρια όλες τις ξυλουργικές εργασίες. Τα αδέλφια του είχαν πάει νωρίτερα στην Αμερική, μας έκαναν πρόσκληση, όμως πέρασαν χρόνια μέχρι το 1960 όταν δόθηκε άδεια να φύγουμε και εμείς.
Η μητέρα μου έμεινε πίσω με την αδελφή μου, η οποία είχε προσβληθεί από πολυομυελίτιδα και τις δύο γιαγιάδες της οικογένειας. Θυμάμαι αναχωρήσαμε με τον πατέρα μου από την Ελλάδα, 8 Νοεμβρίου ανήμερα της γιορτής του Πανορμίτη, με το πλοίο “Ολυμπία”. Οταν φτάσαμε στη Ν. Υόρκη στην αρχή ήταν δύσκολα, χωρίς να γνωρίζω τη γλώσσα. Βέβαια ήμουν γερός και είχα όρεξη για δουλειά. Είχα σκλρηαγωγηθεί από τις τράτες, το ψάρεμα και βοηθώντας τον πατέα μου» αφηγείται ο κ. Αγγελιάδης και ξεδιπλώνει το νήμα των αναμνήσεων πολλά χρόνια πριν βρεθεί στην επικαιρότητα ως επενδυτής στ’ Αφάντου.
«Επιασα δουλειά κοντά σε έναν εργολάβο που έκανε εστιατόρια και μου άρεσε η διαδικασία. Το 1966 άνοιξα μια μικρή επιχείρηση μαζί με δύο άλλους μαραγκούς και φτιάχναμε σε σπίτια κουζίνες, ντουλάπες, υπόγεια. Εν τω μεταξύ ήρθε από το νησί και η μητέρα με την αδελφή μου.
Το 1970 γνώρισα και παντρεύτηκα την επίσης Ελληνοαμερικανίδα σύζυγό μου και σήμερα έχουμε αποκτήσει τέσσερις κόρες. Εκείνα τα χρόνια ήταν η εποχή όπου πολλοί Ελληνες άνοιγαν εστιατόρια και εγώ ξεκίνησα με την εταιρεία μου να τα κατασκευάζω ή να κάνω τις ανακαινίσεις. Συνολικά έχω φτιάξει πάνω από 180 εστιατόρια στη Ν. Υόρκη. Υστερα το 1990, με μια νέα εταιρεία που δημιούργησα, άρχισα να ασχολούμαι με τα δημόσια έργα.
Τζίρος 300 εκατ.
Εως το 2010 η εταιρεία έγινε η πέμπτη μεγαλύτερη της Νέας Υόρκης και κατασκευάζει σχολεία, βιβλιοθήκες, σταθμούς μετρό, δημόσια κτίρια. Ο τζίρος είναι γύρω στα 300 εκατ. δολάρια τον χρόνο και βέβαια οι περισσότεροι εργαζόμενοι είναι Ελληνες», επισημαίνει ο Μερκούριος Αγγελιάδης, ο οποίος διατηρεί συνεχή σχέση με την πατρίδα όλα αυτά τα χρόνια.
Οπως μας εξηγεί, έρχεται οικογενειακώς στην Ελλάδα κάθε καλοκαίρι τον Αύγουστο και επισκέπτεται κυρίως τη Σύμη και τη Ρόδο, όπου υπάρχουν πολλοί συγγενείς και φίλοι. Στην ομογένεια επισημαίνουν ότι ο κ. Αγγελιάδης είναι ένας ανοιχτόκαρδος άνθρωπος που με χαρά μετέχει στα γλέντια και στις εκδηλώσεις της παροικίας, ενώ ως βαθιά θρησκευόμενος είναι συμπαραστάτης στο έργο της Αρχιεπισκοπής.
Ακολουθήστε τη Ροδιακή στο Google News
