Τα κατάξερα κρινάκια ανθίζουν στην Παναγιά του Χάρου των Λειψών-Ενα διαχρονικό θαύμα!

Πανηγυρικός εσπερινός όπως κάθε χρόνο θα γίνει στους Λειψούς την Παρασκευή 22 Αυγούστου για τη γιορτή της Παναγίας του Χάρου στο ομώνυμο Μοναστήρι, χοροστατούντος του πανοσιολογιότατου καθηγουμένου και Πατριαρχικού Εξάρχου Πάτμου.

Η θαυματουργή εικόνα της Παναγιάς του Χάρου, που κρατά στην αγκαλιά της τον Εσταυρωμένο Χριστό, το ανεξήγητο άνθισμα των κατάξερων κρίνων στη γιορτή της, (στα εννιάμερα της Παναγιάς 23 Αυγούστου,) και το φημισμένο πανηγύρι που οργανώνεται από το Δήμο Λειψών, συγκεντρώνουν κάθε χρόνο στο γειτονικό μας νησί μεγάλο αριθμό προσκυνητών, που γίνονται λαοθάλασσα στη λιτανεία της.

Όλα ξεκινούν το απόγευμα της παραμονής 22 Αυγούστου, από τον καθεδρικό ναό του νησιού, που ανοικοδομήθηκε το 1931 με δαπάνες της Λειψωτικής αδελφότητος της Αμερικής. Η τελετή της μεταφοράς της εικόνας της Παναγιάς του Χάρου, με τα ανθισμένα κρινάκια, που ενώ είναι κατάξερα ανθίζουν τις παραμονές της γιορτής της, ξεκινά το απόγευμα γύρω στις έξι.

Τα ανθισμένα κρινάκια στην εικόνα της Παναγιάς τοποθετούνται κάθε χρόνο φρέσκα, την 25η Μαρτίου στην εορτή του Ευαγγελισμού.Σιγά – σιγά τα κρινάκια ξεραίνονται και ανθίζουν ξανά, λίγες μέρες πριν τα εννιάμερα της Παναγιάς.
Προπορεύονται σε πομπή η φιλαρμονική και ακολουθεί η εικόνα της Παναγιάς του Χάρου, με τα ανθισμένα κρινάκια, ο ιερός κλήρος, ο δήμαρχος Λειψών , μέλη του Δ.Σ. Λειψών και οι υπόλοιποι επίσημοι.

Εκεί τελείται ο πανηγυρικός εσπερινός. Η πομπή διανύει πεζή χίλια οκτακόσια περίπου μέτρα, σε πολλά σημεία ανηφόρα, μέχρι την εκκλησία της Παναγίας του Χάρου, με εντυπωσιακή υπομονή. Η γιορτή συνεχίζεται με πανηγύρι στα παραλιακά μαγαζιά του νησιού, σε πολλά από αυτά υπάρχει ζωντανή μουσική και το γλέντι κρατά μέχρι 9 η ώρα το πρωί.

Οι Λειψοί ένα από τα νησιά με την πλέον σταθερή αυξητική τουριστική άνοδο, τα τελευταία χρόνια έχουν παρουσιάσει μεγάλη πρόοδο, όχι μόνο στα έργα υποδομής και σε έργα αειφόρου ανάπτυξης . Πολιτισμό, περιβάλλον, επικοινωνία. Είναι γνωστές οι δυναμικές παρεμβάσεις της τοπικής κοινωνίας για το συγκοινωνιακό και οι εκδηλώσεις πολιτισμού στο νησί.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΟΥ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΥ
Το Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας του Χάρου λειτουργούσε ως Κάθισμα της Ι. Μονής Αγ. Ιωάννου του Θεολόγου όπου εγκαθίσταντο οι πατέρες που ασχολούνταν με τις καλλιέργειες και ιδίως με το θέρος.

Σε κείμενο του Οσίου Χριστοδούλου βλέπουμε ότι ο πρώτος υπεύθυνος ήταν ο Φίλιππος μοναχός τον οποίον μετέθεσε ο Όσιος Χριστόδουλος στο Παρθένι εξ’ αιτίας της προκοπής του.
Εις αντικατάστασίν του ο Όσιος έστειλε τον γέροντα μοναχό Ιλαρίωνα με τον περίοικο Νικόλαο.

Το προσκύνημα ήτο τόπος Λατρείας του Θεού και τιμής προς την Θεοτόκο. Στη συνέχεια ιστορικά το νησί άρχισε να κατοικείται κυρίως από Κρητικούς. Ωστόσο η Παναγία του Χάρου ήταν ο τόπος αναφοράς των πατέρων αλλά και κέντρο εργασίας.

Την ονομασία την έλαβε πιθανώς για τους λόγους, επειδή η Παναγία βλέπει το Χριστό μας σταυρωμένο να πεθαίνει και η λαϊκή ευσέβεια την ονόμασε Παναγία «του Χάρου». Άλλη εκδοχή, ίσως κάποιος μοναχός δημιουργός ή Κτήτορας είχε την επωνυμία «Χάρος» και τέλος μήπως ήταν τόπος κοιμητηριακός.

Η εικόνα είναι θαυματουργή και αυτό το επισφραγίζει το διαρκές θαύμα κατά το οποίο ανθίζουν κάθε χρόνο τα ξερά κλαδιά των κρίνων κατά τα εννιάμερα της Παναγίας μας, στις 23 Αυγούστου.

Ο εφημέριος του νησιού αρχιμανδρίτης Νικηφόρος φρόντισε για τη συγγραφή ειδικής ακολουθίας από τον μακαριστό υμνογράφο γέροντα Γεράσιμο Μικραγιαναννίτη και με τη βοήθεια του δήμου άρχισε η πανήγυρις να παίρνει μια ιδιαίτερη επισημότητα έτσι ώστε αναδείχθηκε πανελληνίως,