Μοιραίοι και άβουλοι αντάμα...

Συμπολίτευση, Αντιπολίτευση και λοιπές πολιτικές δυνάμεις συναγωνίζονται για το έπαθλο της ηλιθιότητας και ανικανότητας

Έχουν χάσει και τα αυγά και τα πασχάλια. Δεν ξέρουν ούτε τι κάνουν ούτε τι θέλουν.
Είναι δύσκολο να βρεθεί άλλη χρονική περίοδος στη ζωή αυτής της ταλαίπωρης χώρας που να είχε τόσο αναξιόπιστη και ανίκανη πολιτική ηγεσία.

Συμπολίτευση, Αντιπολίτευση και λοιπές πολιτικές δυνάμεις συναγωνίζονται για το έπαθλο της ηλιθιότητας και ανικανότητας.

Πνίγηκαν όλοι μαζί σε μια κουταλιά νερό με τον περίφημο ΕΝΦΙΑ, καταδικάζουν την Κοινωνία σε μαρασμό για την επίτευξη ενός δημοσιονομικού ανώφελου αποτελέσματος, αναγνωρίζουν φραστικά το λάθος και τις αδικίες και από την άλλη αναγάγουν την ανικανότητα πολιτικής αντιμετώπισης του προβλήματος σε διαχειριστική αναγκαιότητα.

Υπήρχε και υπάρχει η απλή πολιτική λύση, εφ’ όσον κύριοι της Κυβέρνησης αποδέχεται ότι ο Νόμος είναι λάθος και άδικος, Νόμος καταργείται με Νόμο, καταργείται τον Νόμο του εκτρώματος με την Κοινοβουλευτική δέσμευση επαναδιατύπωσης και ψήφισης νέου Νόμου δικαίου και αποτελεσματικού μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, όλα τα άλλα εκπορεύονται εκ του πονηρού.

Το αφήγημα των ΣΑΜΑΡΑ-ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ δεν έχει καμία τύχη, είναι ένα αφήγημα που βολεύει μια μικρή μερίδα του Οικονομικού κατεστημένου, μερίδα διαπλεκόμενη με τα ξένα συμφέροντα και Κρατικοδίαιτη με συμμάχους και παπαγαλάκια καναλάρχες και συγκροτήματα εφημερίδων.

Στον αντίποδα τα παραμύθια του ΤΣΙΠΡΑ, εν γνώσει του και εν γνώσει των συντακτών της πρότασης που κατατέθηκε στη ΔΕΘ ότι τίποτα από όσα προτείνονται δεν είναι εφικτά με τα σημερινά δεδομένα έχουν ένα κοινό σημείο με τα λεγόμενα του διδύμου που μας Κυβερνά, το ανεφάρμοστο των προτάσεών τους.
Το στοιχείο διαφοροποίησής τους βρίσκεται στο πόσα ανοιχτά αυτιά υπάρχουν για να τους ακούσουν.

Την Κυβέρνηση δεν την ακούει και δεν την εμπιστεύεται κανένας, το δυστύχημα για αυτούς είναι ότι την πρόταση ΤΣΙΠΡΑ υπάρχουν πολλά αυτιά απογοητευμένα και μπουχτισμένα που την ακούνε και δεν τους ενδιαφέρει αν είναι υλοποιήσιμη ή όχι.

Στρώνουν το χαλί και καλούν τον ΤΣΙΠΡΑ να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά, περίπου με τον ίδιο τρόπο που ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ο νεώτερος φόρτωσε τη χρεοκοπία της χώρας στον ανεκδιήγητο ΓΙΩΡΓΑΚΗ και όχι στο ΠΑΣΟΚ.

Το μαγαζί έχει βαρέσει διάλυση το μόνο που δεν έχουν κάνει είναι να βάλουν επίσημα την ταμπέλα του ξεπουλήματος, το κάνουν με πιο εκλεπτυσμένο τρόπο με την κρυφή ελπίδα ότι ίσως κάποιοι από αυτούς γλιτώσουν τον πολιτικό ενταφιασμό τους.

Πρώτος σέρνει το χορό της διάλυσης του όλου πολιτικού συστήματος ο πολύς και βαρύς ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ που συμπεριφέρεται σαν το πιο συνεπή εκφραστή των διαφόρων συμφερόντων.

Ο τόπος και ο κόσμος δεν έχει ανάγκη νεοπαγών πολιτικών φορέων στέγη ανεπρόκοπων και φθαρμένων πολιτικά προσώπων, έχει ανάγκη πρότασης αξιόπιστης εξόδου από την πολιτική και οικονομική κρίση και πρόσωπα που βαρύνονται με τον ένα η τον άλλον τρόπο για το σημερινό κατάντημα είναι τα πλέον ακατάλληλα αυτής της προσπάθειας.

Ο κ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ έχει βαλθεί να γίνει ο νεκροθάφτης ενός πολιτικού φορέα με θετική προσφορά στον τόπο και στον κόσμο και να στείλει στο περιθώριο εκείνες τις κοινωνικές δυνάμεις που με την παρουσία τους και τη συμμετοχή τους ίσως μπορούσαν να δώσουν κάτι θετικό. Δεν αφήνουν άλλα διέξοδα, στο μόνο που μας σπρώχνουν είναι να επιλέξουμε την πλήρη κατεδάφιση με την ελπίδα ότι μέσα από το ΧΑΟΣ ίσως προκύψει κάτι το θετικό.

Tου Γιάννη Παρασκευά