Φρούριο Αγίου Νικολάου: το προκεχωρημένο φυλάκιο της Χριστιανοσύνης που δεν «γονάτισε» ποτέ!

«Τίποτε στον κόσμο δεν χάθηκε με τιμιότερο τρόπο»!

1920. Το Φρούριο του Αγίου Νικολάου, σε φωτό της εποχής εκείνης, με την εντυπωσιακή αρυτίδωτη, ασάλευτη, γαλήνη των νερών της Ρόδου.

Φανταστείτε ένα κουπί, τι άφρισμα αφήνει, αλλά στο ίδιο μέρος, όταν η θάλασσα αγριεύει πόσο άξενη γίνεται. Το Φρούριο του Αγίου Νικολάου, μετά την πτώση των Αγίων Τόπων και της Κύπρου, υπήρξε το πιο προκεχωρημένο φυλάκιο της Χριστιανοσύνης στην Ανατολή.

Δεν «γονάτισε» ποτέ, και όταν στις ημέρες του μεγάλου χαλασμού, της πολιορκίας του 1522, πρώτο, δέχτηκε το πιο λυσσαλέο σφυροκόπημα, επί δέκα και πλέον ημερόνυχτα, από είκοσι δύο κανόνια, και την επίθεση στρατού από στεριά και θάλασσα-το γενικό πρόσταγμα είχε ο αρχιστράτηγος του Σουλεϊμάν, Μουσταφά πασάς.

Δέχτηκε πεντακόσιες και πλέον οβίδες, αλλά οι υπερασπιστές ιππότες, παρέμειναν όρθιοι και δεν λύγισαν. Και όταν ήρθε το τέλος με την προδοσία του Γενικού Καγκελάριου, Μέγα Ηγούμενου της Καστίλλης, Πορτογάλου αδελφού Αντρέα ντ’ Αμαράλ, δεν υπέκυψε.

Η αναχώρηση της ναυαρχίδας «Σάντα Μαρία» με τον τελευταίο Μέγα Μάγιστρο της Ρόδου, Φιλίπ Βιλιέ ντε λ’ Ιλ Αντάμ (1464-1534)  το πρωινό 2 Ιανουαρίου 1523, συγκλόνισε την πόλη της Ρόδου. Πάνω από το Φρούριο ακούστηκε σάλπιγγα, αποχαιρετώντας του τελευταίους υπερασπιστές.

Ο ήχος της ακούστηκε σε όλη τη Χριστιανική Ευρώπη και έκανε το βασιλιά της Γαλλίας Κάρολο Ε΄, στο άκουσμα της πτώσης της Ρόδου να πει «τίποτε στον κόσμο δεν χάθηκε με τιμιότερο τρόπο»! Το Φρούριο του Αγίου Νικολάου, προστάτευε τα δύο λιμάνια, μάλιστα, και το μικρό λιμάνι προστατευόταν με αλυσίδες τα λεγόμενα κλείθρα-στο ναύσταθμο και το νεώριο απαγορευόταν η είσοδος στους πάντες.   Φάρος έγινε το 1864, από γαλλική εταιρεία.   

ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΑΛΑΧΟΥΡΗΣ