Επιμνημόσυνη δέηση για τους Μ. Βρούχο και Γ. Κωσταρίδη

Rodiaki NewsRoom

Έγινε την Κυριακή στο ηρώο των πεσόντων

Συμπληρώνονται στο τέλος του μήνα 71 χρόνια από τη μέρα εκτέλεσης των ηρώων Μιχάλη Βρούχου και Γιώργου Κωσταρίδη από τους Γερμανούς, και οι οικογένειές τους τίμησαν τη μνήμη τους με επιμνημόσυνη δέηση που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή.

Συγκεντρώθηκαν στο χώρο που έγινε η εκτέλεση και στον οποίο σήμερα βρίσκεται το ηρώο, ενώ ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Βαγγέλης Μανδρακός που επίσης παραβρέθηκε κατέθεσε στεφάνι εκ μέρους του δημάρχου Ρόδου Φώτη Χατζηδιάκου.

Για τους δύο ήρωες μίλησαν ο πατέρας Σκόνης και ο κ. Μανδρακός που εξήραν τις θυσίες τους για την απελευθέρωση της πατρίδας.

Οι δύο Ροδίτες, που είχαν το θάρρος και έκαναν το χρέος τους προς την πατρίδα προσφέροντας την ίδια τους τη ζωή, παραμένουν στη μνήμη όλων των απανταχού Ροδίων και Δωδεκανησίων, ως σύγχρονοι ήρωες του τόπου μας.

Γράφει σε σχετικό αφιέρωμά του ο Γιώργος Ζαχαριάδης:
«Η εκτέλεση των δύο Ροδιτών έγινε στις 20 Σεπτεμβρίου 1944, αφού προηγήθηκε μια δίκη με συνοπτικές διαδικασίες δύο μέρες νωρίτερα (!) από το Στρατοδικείο της Μεραρχίας Εφόδου «Ρόδος» που καταδίκασε σε θάνατο τον Βρούχο και τον Κωσταρίδη (μαζί με τρεις Ιταλούς) «εν ονόματι του γερμανικού λαού» με την κατηγορία «της συνδρομής προς την υπηρεσία πληροφοριών του εχθρού».

Οι δύο Ροδίτες είχαν ενταχθεί στις υπηρεσίες του κατασκοπευτικού κλιμακίου της Ρόδου που μετέφερε πληροφορίες στις συμμαχικές δυνάμεις για τις κινήσεις των Γερμανών και των Ιταλών στη Ρόδο και τα άλλα νησιά. Ο Βρούχος και ο Κωσταρίδης είχαν αναπτύξει ένα ισχυρό δίκτυο πληροφοριοδοτών μέσα στις εχθρικές γραμμές και με μεγάλο κίνδυνο της ζωής τους κατόρθωναν να ενημερώνουν το κατασκοπευτικό κλιμάκιο που βρισκόταν στο Λημέρι της Μονολίθου.

Ο Σπύρος Κατέχης (επικεφαλής του κατασκοπευτικού κλιμακίου) περιγράφει τον Γιώργο Κωσταρίδη σαν «ένα φλογερό και ριψοκίνδυνο πατριώτη και τολμηρό στις εκφράσεις του», ενώ τον Μιχάλη Βρούχο «σαν συντηρητικό με φρονιμάδα και πολύ προσεκτικό». Μάλιστα, ο Βρούχος ήταν αυτός που βρήκε τους Ιταλούς, οι οποίοι-όπως αναφέρει ο Κατέχης-προσφέρθηκαν να βοηθήσουν με σκοπό μετά τον πόλεμο να τύχουν υποστήριξης από τις συμμαχικές δυνάμεις.

Οι δύο Ροδίτες σε συνεργασία και με πολλούς άλλους συμπολίτες μας συγκέντρωναν πάντοτε πολύτιμες πληροφορίες για τις κινήσεις των Γερμανών, ο δε Βρούχος που ήταν άριστος ραδιοτεχνίτης δεν δίσταζε να πηγαίνει ακόμη και στο Λημέρι της Μονολίθου για να επισκευάσει τον ασύρματο του κατασκοπευτικού κλιμακίου όταν πάθαινε βλάβη, η δε σύλληψή του από τους Γερμανούς έγινε όταν επέστρεφε από μια τέτοια αποστολή !..

Η δράση των δύο Ροδιτών ήταν ιδιαιτέρως χρήσιμη για τις συμμαχικές δυνάμεις, αλλά οι Γερμανοί –φυσικά με τη συνδρομή καταδοτών- κατόρθωσαν να τους εντοπίσουν και να τους συλλάβουν. Στις πολύωρες ανακρίσεις τους, σε καμιά περίπτωση δεν λύγισαν, ούτε κατέδωσαν τους συνεργάτες τους. Είναι πάντως χαρακτηριστικό ότι στους δύο πατριώτες όταν το κατασκοπευτικό κλιμάκιο αντιλήφθηκε ότι στένευε γύρω τους ο γερμανικός κλοιός, τους πρότεινε να τους φυγαδεύσει στη Μέση Ανατολή, αλλά αυτοί αρνήθηκαν”.