Η Νικόλ Κυριακοπούλου καταθέτει προσωπικές στιγμές της ζωής και της καριέρας της

Rodiaki NewsRoom

Συνέντευξη της πρωταθλήτριας του ΑΓΕΣ Κάμειρος 2009 στην ιστοσελίδα της IAAF

Η Νικόλ Κυριακοπούλου, με σταθερά ανοδική πορεία τα τελευταία χρόνια στην κορυφή του επί κοντώ, με τελευταία τη νίκη της στη βαθμολογία του αγωνίσματος στη σειρά του Ντάιαμοντ Λιγκ, καταθέτει προσωπικές στιγμές της ζωής και της καριέρας της στην ιστοσελίδα της IAAF.

Πρώτο άθλημα της 29χρονης Κυριακοπούλου ήταν η γυμναστική, με την οποία ασχολήθηκε για 5 χρόνια, αλλά αργότερα αποφάσισε ότι έπρεπε να ασχοληθεί με το στίβο και δοκίμασε αρχικά σε μήκος, εμπόδια, σπριντ, για να την κερδίσει τελικά το επί κοντώ.

Ο πρώτος μου αγώνας: «Ήταν στη γυμναστική σε ηλικία 8 ετών. Η μητέρα μου υπερήφανη για μένα κατέγραφε τα πάντα σε μια κάμερα που αγόρασε ειδικά για την περίσταση και το ίδιο βράδυ ζήσαμε μια ωραία στιγμή στο σπίτι βλέποντας ξανά και ξανά τον αγώνα».

Πρώτος προπονητής: «Το όνομά του ήταν Θανάσης και ήταν ο ίδιος προπονητής μου κατά τη διάρκεια της σύντομης καριέρας μου στη γυμναστική. Είχα έναν σκληρό διάστημα προπονήσεων και αγώνων στην ενόργανη γυμναστική και δεν μπορώ να πω ότι ήταν η καλύτερη στιγμή της ζωής μου. Ο πρώτος προπονητής μου στο στίβο ήταν ο Μανώλης Καραγιάννης και παραμένει μέχρι σήμερα, ο οποίος ήταν επίσης αθλητής του επί κοντώ».

Πρώτος διεθνής αγώνας: «Ήταν το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ε-Ν το 2004 στο Γκροσέτο της Ιταλίας. Πέρασα τα 4.00μ, ισοφάρισα το ατομικό μου ρεκόρ και πήρα την έκτη θέση στον τελικό. Αυτός ήταν ο πρώτος και τελευταίος αγώνας στη ζωή μου που αντιμετώπισα τόσο άγχος. Θυμάμαι ότι ένιωσα μεγάλη απογοήτευση από την έκτη θέση, αλλά ο προπονητής μου έλεγε ότι θα έπρεπε να είμαι πολύ υπερήφανη για τον τρόπο που αγωνίστηκα στον πρώτο διεθνή αγώνα της καριέρας μου».

Η πρώτη συνέντευξη σε ΜΜΕ: «Μετά την έκτη θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νεανίδων το 2004, έδωσα την πρώτη μου συνέντευξη σε αθλητική εφημερίδα. Ήταν πολύ συναρπαστικό, αφού όλοι οι φίλοι και η οικογένειά μου θα μπορούσαν να διαβάσουν για μένα σε μια γνωστή ημερήσια εφημερίδα».

Η πρώτη απογοήτευση στο στίβο: «Ήταν κατά τη διάρκεια μιας διασυλλογικής διοργάνωσης το 2007. Είχα πυρετό, αλλά επέμενα να αγωνιστώ. Ωστόσο, επειδή ήμουν αδύναμη και δεν ένιωθα καλά, έχασα σε ένα άλμα την επαφή με το κοντάρι, ενώ βρισκόμουν στον αέρα, κι έπεσα με το κεφάλι στο έδαφος. Έμεινα εκεί ξαπλωμένη κα περίμενα ένα ασθενοφόρο να φτάσει για 45 λεπτά πριν διακομιστώ στο νοσοκομείο.

Ο τραυματισμός ήταν αρκετά σοβαρός. Έπρεπε να μείνω στο νοσοκομείο για δύο ημέρες και στη συνέχεια πέρασα άλλες 10 ημέρες καθηλωμένη στο κρεβάτι του σπιτιού. Λίγοι πίστευαν ότι θα επιχειρούσα ξανά άλματα, αλλά δύο εβδομάδες αργότερα ήμουν πίσω στην προπόνηση και μετά από τρεις εβδομάδες έκανα άλματα».

Η Ελληνίδα πρωταθλήτρια αποκάλυψε ακόμη ότι το πρώτο ρούχο που αγόρασε ήταν ένα τζιν παντελόνι σε ηλικία 14 ετών με τα πρώτα χρήματα που κέρδισε μόνη της και τόνισε πως «μέχρι τότε ήθελα μόνο αθλητικά ρούχα. Από εκείνη την ημέρα όμως ανακάλυψα ότι υπάρχει ζωή και εκτός αθλητισμού».

Tο πρώτο πράγμα που έμαθε να μαγειρεύει ήταν μακαρόνια με σάλτσα ντομάτας και τυρί, αλλά, όταν θέλησε να εντυπωσιάσει κάποιους φίλους της, «ευτυχώς που υπήρχε γρήγορος πιτσαδόρος κοντά στο σπίτι», ενώ το πρώτο της παιχνίδι ήταν ένας μεγάλος αρκούδος που αποτέλεσε τον καλύτερο πρώτο φίλο της.

Πρώτο αυτοκίνητο -που διατηρεί μέχρι σήμερα- ήταν ένα κίτρινο Fiat Panda που αγόρασε με δικά της χρήματα σε ηλικία 18 ετών. «Ελπίζω κάποια μέρα να μεταμορφωθεί με κάποιο μαγικό τρόπο σε Ferrari, αλλά μέχρι σήμερα δεν έχει συμβεί κάτι τέτοιο» είπε χαρακτηριστικά.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ