Η Ενσυναίσθηση στον θάνατο

Rodiaki NewsRoom

Της Μαρία Βαρδέλλη

Πόσοι χιλιόμορφοι νέοι έφυγαν για το μεγάλο ταξίδι άλλαξαν γειτονιά, συγκατοικούν και κοσμούν την συνοικία των Αγγέλων. Θρηνούμε, συμπονούμε, συμπαραστεκόμαστε, συμπορευόμαστε.
Νιώθω κι εγώ μαζί σου...

Βιώνω τα συναισθήματα και την ψυχική οδύνη. Συμπάσχω. Θέλω να σας βοηθήσω από τα βάθη της ψυχής μου. Δεν είναι απαραίτητη η προφορική επικοινωνία για να επιτευχθεί ενσυναίσθηση. Αναπτύσσεται αμοιβαίος Σεβασμός, αυξάνεται η εμπιστοσύνη. Οι ζωές όλων μας είναι αξεδιάλυτα δεμένες. Νοιάζεσαι πραγματικά για τον άλλο. Προσευχηθήκαμε πολύ, όλοι μας με ανείπωτο πόνο και απέραντη θλίψη για τα παιδιά μας.

Ενσυναίσθηση είναι ξαλάφρωμα ψυχής. Με συντετριμμένη ψυχή καταφεύγουμε στη Μάνα Παναγιά για τα παιδιά μας που ταξίδεψαν στην αιωνιότητα προτού καλά-καλά χαρούν τη ζωή. Ολα είναι γραμμένα.

Για να είναι ευπρόσδεκτη η προσευχή στο Θεό, κάνε τον πόνο του συνανθρώπου σου δικό σου πόνο. Μια καρδιά που δεν ξυπνά μπροστά στην οδύνη είναι πολύ δυστυχισμένη. Η δυστυχία μας κάνει απάνθρωπους σκληρούν αδιάφορους. Το Νοσοκομείο δεν ευθύνεται για τους στρατιώτες!!! Μέσα στην αθωότητα δεν βλέπουμε πόσοι Ιούδες της ζωής φοράνε τον μανδύα του φίλου και εξαπατούν. Σε κρίσιμες στιγμές σε διαβάλλουν, τρέφονται, ικανοποιούνται. Χαίρε κακοί υποκριτές άνανδροι, αλλαζόνες, χωρίς τύψεις, ντροπή, σεβασμό.

Ο W. Faitbaitn λέει, η ικανότητα συναισθηματικής ταύτισης είναι ένδειξη Ανθρωπιάς. Κατακλύζει το άτομο, όταν αυτό φαντάζεται τον εαυτό του, στη θέση στην οποία βρίσκεται κάποιος άλλος. Είναι στάση Ζωής. Κάθε άτομο χρησιμοποιεί την ικανότητα αυτή, ανάλογα με το αν αισθάνεται ευθύνη, έναντι των άλλων ατόμων βιώνουμε προσωπικά και σχεδόν σωματικά, αλλότρια πάθη. Μάκαρι να υπάρχει πάντοτε η ενσυναίσθηση του γιατρού με τον ασθενή του, όπως οφείλει στον ασθενή που ζει το μαρτύριο της απροσδιόριστης αναμονής (6 επισκέψεις στα επείγοντα.
Τον έδιωχναν).

Υποφέρω σπαράσσω γι’ αυτό που αντικρίζω και ζω. Από τη στάση του σώματος, τις χειρονομίες, τις εκφράσεις του προσώπου... Καταλαβαίνουμε πολύ περισσότερα από όσα ο ίδιος μας λέει, από όσα θα ήθελε να καταλάβουμε Η ενσυναίσθηση είναι μία θεμελιώδης νοητική λειτουργία, αναφαίρετο συστατικό στοιχείο των σχέσεών μας με τους άλλους και με τον κόσμο που μας περιβάλλει.

Η ενσυναίσθηση όπως το θέτει ο διάσημος ψυχολόγος Daniol Coleman οικοδομείται πάνω στην αυτεπίγνωση. Όσο περισσότερο ανοιχτοί είμαστε στις ίδιες μας τις συγκινήσεις τόσο περισσότερο ικανοί θα είμαστε στο να αντιληφθούμε τα συναισθήματα.

Σε μια εποχή κοινωνικής βαρβαρότητας με ακραίο εγωισμό, ένας όλο και μεγαλύτερος αριθμός ατόμων οδηγείται σε μία ναρκισσιστική ή ακριβέστερα αυτιστική κωφότητα, απέναντι στο πόνο και στα δεινά των συνανθρώπων μας. Μόνο ενισχύοντας την αλτρουιστική ενσυναίσθηση ίσως καταφέρουμε να διασφαλίσουμε το μέλλον μας, ως κοινωνικά πλάσματα.

Οπώς υπάρχουν αυτοί που προσβάλουν τις μνήμες των νεκρών με ύβρεις, βεβηλώνουν απάνθρωπα τα ονόματά τους.

Ενσυναίσθηση: Αυτό που μας κάνει ανθρώπινους, θέλει να καταλάβει τον άλλο τόσο ...βαθιά, σαν να ήταν μέσα του. Μπορείς να αισθανθείς αυτό που αισθάνεται ο άλλος... Ο χρόνος είναι που θα βοηθήσει τα ισχυρά συναισθήματα.

Ειλικρινής συμμετοχή στη λύπη στο πένθος στην ατυχία του άλλου. Χτίζει τα θεμέλια της πάνω στην πλήρη ταύτιση, με το πρόβλημα του άλλου. Ο Leo Tolstoy ήταν ένας από τους μεγαλύτερους υποστηρικτές της ενσυναίσθησης. Σ’ αυτές τις τραγικές στιγμές οι γονείς και η αδελφή είχαν το κουράγιο να γίνει το παιδί τους δωρητής 7 (επτά) οργάνων του, φυσιολογική συνέχεια κάποιου που στη σύντομη ζωούλα του μόνο έδινε με ανιδιοτέλεια, αγάπη και ειλικρίνεια ταπεινότητα. Επτά συνάνθρωποι μας ζουν σήμερα.

Η παροχή υγείας είναι κοινωνικό αγαθό και όλοι έχουν δικαίωμα πρόσβασης σ’ αυτή. Η ουσία της ζωής είναι να αγαπάμε ο ένας τον άλλο. Λυπηρό να υπάρχει η συνειδητή εκμετάλλευση της ψυχικής κατάστασης των άλλων. Με συνειδητή ασυνειδησία, ειρωνεύονται, χλευάζουν χαίρονται στο πένθος του άλλου. Με την αγάπη και την πίστη, τότε μόνο θα γνωρίσουμε την αλήθεια.