Ο Τσώρτσιλ, ο ταξιτζής και η χρυσή λίρα

Ο Τσώρτσιλ, ο ταξιτζής και η χρυσή λίρα

Ο Τσώρτσιλ, ο ταξιτζής και η χρυσή λίρα

Rodiaki NewsRoom

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 701 ΦΟΡΕΣ

Το διαβόητο μνημόνιο, οι δυσμενείς επιπτώσεις από την εφαρμογή του και η κατ’ επανάληψη διάψευση των αποδειχθεισών τελικά φρούδων ελπίδων, έχουν προφανώς επηρεάσει και την άλλοτε έντονη πολιτική συμπεριφορά των Ελλήνων, με χαρακτηριστικό δείγμα την άμβλυνση του ενδιαφέροντός τους για τις πολιτικές εξελίξεις, ενώ εξακολουθούν ευτυχώς να διατηρούν τα συναισθήματα του ανθρωπισμού και της αλληλεγγύης που κρατούν και πρέπει να διέπουν τις κοινωνικές σχέσεις.

Η σημερινή αδιαφορία και δυσπιστία για την πολιτική πραγματικότητα, έρχεται σε ευθεία αντίθεση με άλλες εποχές και μας φέρνει νοερά στο Λονδίνο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, τότε που ο Τσώρτσιλ, αντί να κυκλοφορεί με το πρωθυπουργικό αυτοκίνητο και να γίνεται στόχος, προτιμούσε, πολλές φορές για λόγους ασφαλείας, να χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες των ταξί, προκειμένου να περνά απαρατήρητος ως κοινός πολίτης.

Ένα βράδυ που ο Τσώρτσιλ επρόκειτο να μιλήσει από το ραδιόφωνο του BBC και κάλεσε ταξί για να τον πάει στο ραδιοφωνικό σταθμό, αντιμετώπισε την άρνηση του ταξιτζή, ο οποίος του είπε ότι «δεν μπορώ να σας πάω, διότι σε δέκα λεπτά μιλά στο ραδιόφωνο ο Τσώρτσιλ και θέλω να τον ακούσω.».

Ο Τσώρτσιλ, αντιμετωπίζοντας ψύχραιμα την κατάσταση, πρόσφερε στον ταξιτζή μία χρυσή λίρα - σημαντικό για την εποχή ποσό - και μόνον τότε αυτός δέχθηκε να τον μεταφέρει στο BBC, ξεχνώντας και τον Τσώρτσιλ και την ομιλία του. Το γεγονός αυτό θα μπορούσε σήμερα να συνδεθεί με τη σημερινή πολιτική συμπεριφορά μας, αφού η κακή εκτίμηση και αντιμετώπιση των πραγμάτων, από το 2010 και εντεύθεν, είχε ως αποτέλεσμα την έντονη απογοήτευση των Ελλήνων, διότι δεν προστατεύτηκε η αγοραστική τους δύναμη.

Δεν αρκεί η πλήρης κατανόηση του προβλήματος μόνον από την ελληνική κυβέρνηση. Την κρίσιμη πραγματικότητα επιβάλλεται να κατανοήσουν και οι εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να τους υπενθυμίσουμε αυτό που δείχνουν να έχουν ξεχάσει, ότι η Ελλάδα του Καραμανλή εντάχτηκε στην ΕΕ, ως δέκατο μέλος της, με ισχυρή οικονομία και με πλήρη και ισονομία και ισοτιμία.

Η προσπάθεια ορισμένων ακατονόμαστων να μας κατατάξουν στην κατηγορία των πρώην κομμουνιστικών κρατών που προσχώρησαν ομαδικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι άκρως αντίθετη προς τα κρατούντα συναλλακτικά ήθη, διότι ο Καραμανλής ούτε συμφώνησε και ούτε υπέγραψε τέτοιες συμφωνίες.

Διότι δεν είναι δυνατόν οι εταίροι μας αφενός να αξιώνουν επιλεκτικά, επιτακτικά και μονομερώς την πιστή «συμμόρφωσή» μας στους κανονισμούς, αποφάσεις, οδηγίες και λοιπές διατάξεις της ΕΕ και αφετέρου να διατυπώνουν τον εις βάρος μας ακραίο και αυθαίρετο ισχυρισμό ότι οι περιπτώσεις μισθών, αποδοχών και συντάξεων, εμπίπτουν αποκλειστικά και μόνον στην αρμοδιότητα του κάθε κράτους-μέλους.

Γράφει ο πολιτευτής Δωδεκανήσου Ηλίας Κ. Κυπραίος

Διαβάστε ακόμη

Ηλίας Καραβόλιας: Περί της δομής των πραγμάτων

Γιώργος Γεωργαλλίδης: Η ανάγκη επιστροφής της ελπίδας

Θεόδωρος Παπανδρέου: Έχει θέση η τιμωρία στη διαπαιδαγώγηση του παιδιού;

Πέτρος Κόκκαλης: Εθνική Πράσινη Συμφωνία για την ευημερία

Γιάννης Ρέτσος: Υπερτουρισμός: μύθοι και αλήθειες

Δημήτρης Κατσαούνης: Αυτές οι Eυρωεκλογές χτίζουν γέφυρα με τον Ελληνισμό της Διασποράς

Γιάννης Σαμαρτζής: Τα τεκμήρια διαβίωσης των φορολογουμένων και η δυνατότητα αποφυγής τους

Φίλιππος Ζάχαρης: Εσωτερικός κόσμος, εικόνες και ορισμός του χρόνου