Πεζός, μια λέξη ξεχασμένη.....

Rodiaki NewsRoom

Πραγματικά η λέξη πεζός είναι μια λέξη που δεν ακούγεται, δεν γράφεται, δεν απασχολεί. Θαρρείς και την κατάπιε η γη ή εξέλειπε από το ελληνικό λεξιλόγιο.΄Ομως ο πεζός έχει δικαιώματα, τα οποία πρέπει να προστατεύονται. Δικαίωμα να περπατά στους δρόμους της πόλης με αίσθημα ασφάλειας ότι δεν θα πέσει σε κάποια παγίδα, με όλα τα δυσάρεστα επακόλουθα.

Διότι παγίδες είναι οι λακκούβες,τα βγαλμένα από τη θέση τους πλακάκια, οι φουσκωμένες ρίζες των γερασμένων δένδρων των δενδροστοιχειών, που πρέπει κάποτε να αντικατασταθούν με καινούργια, παγίδες είναι μικρά αναχώματα, που μένουν μετά από εργασίες διαφόρων συνεργείων για να καλύψουν ένα κενό και πολλές φορές είναι κακότεχνα και λοιπά....

Ο πεζός έχει δικαίωμα να περπατά στο δρόμο με το κεφάλι ψηλά, για να βλέπει την πόλη του, εκείνον, που έρχεται απέναντί του, που μπορεί να είναι φίλος, γνωστός, συγγενής κλπ. και να πει μια καλημέρα, ν'ανταλλάξει δυο κουβέντες...

Θυμάμαι ότι η αξέχαστη Πάολα Νεστορίδη, η μεγάλη δωρήτρια της Ρόδου, σε συζητήσεις, που κάναμε τα τελευταία χρόνια της ζωής της, αναφερόταν συχνά στην κακή κατάσταση των πεζοδρομίων της πόλης μας και έλεγε ότι οι άνθρωποι περπατούν με το κεφάλι ψηλά, όχι σκυφτοί, όπως τα ζώα. Ο πεζός έχει δικαίωμα σε μια κάποια αμεριμνησία αναλόγως των περιστάσεων βεβαίως, για να απολαμβάνει και να αγαπά την πόλη του.

Δεν είναι όμως μόνο η κακή κατάσταση των πεζοδρομίων, που βασανίζει τους πεζούς. Είναι και το παρκάρισμα των διαφόρων τύπων και μεγέθους μηχανών, που συστηματικά παρκάρουν ανάμεσα στα παρκαρισμένα στις άκρες των δρόμων αυτοκίνητα και μάλιστα πολλές φορές κατά τρόπο οριζόντιο προς το πεζοδρόμιο, οπότε ο δυστυχής πεζός να προβληματίζεται από που θα περάσει για να ανέβει στο δρόμο ή να κατέβει και να προσπαθεί με αιλουροειδείς κινήσεις τύπου ζικ-ζακ να βρει ένα πέρασμα.

Και η κατάσταση χειροτερεύει την τουριστική περίοδο, που οι οδηγοί παρκάρουν τις μηχανές τους πάνω στα πεζοδρόμια και οι ιδιοκτήτες ενοικιαζομένων μηχανών τις παρκάρουν πάνω στους δρόμους. Ο κόσμος γκρινιάζει, σχολιάζει δυσμενώς και με το δίκιο του.

Η κατάσταση είναι δραματική και δεν αξίζει στην πόλη μας αυτή η αναρχία και ασυδοσία.
Δεν παραγνωρίζεται το γεγονός ότι οι υπηρεσίες προχωρούν σε κάποιες εργασίες για να περιοριστεί το κακό, αλλ'αυτές είναι αποσπασματικές, εμβαλωματικές. Χρειάζεται ολοκληρωμένος σχεδιασμός και εξασφάλιση των απαιτουμένων για την υλοποίησή του. Και αυτό να αποτελέσει για τη Δημοτική μας Αρχή ΣΤΟΧΟ.

Στόχος, σύμφωνα με το λήμμα του εξαιρετικού χρηστικού λεξικού της νεοελληνικής γλώσσας της Ακαδημίας Αθηνών, είναι ό,τι επιδιώκει κάποιος ως στάδιο απώτερου σκοπού, ο οποίος μπορεί να είναι αντικειμενικός, βασικός, πρωταρχικός, σημαντικός, στρατηγικός. Αυτά τα χαρακτηριστικά έχει ο ΣΤΟΧΟΣ για την πόλη μας και είναι και επείγων.

Ας μου επιτρέψει λοιπόν ο Δήμαρχος Ρόδου, ο αγαπητός μου συνάδελφος, να καταθέσω μια πρόταση. Να κηρυχθεί το έτος 2017, ως έτος αποκατάστασης των πεζοδρομίων όλης της πόλης και εξεύρεσης λύσεων για το πάρκινγκ.

Της Ρέας Παπαχρήστου-Τσέλιου