ΣΕΤΚΕ: «Άνθρακας» η ρύθμιση για την τουριστική μίσθωση σπιτιών

Rodiaki NewsRoom

«Άνθρακα» χαρακτηρίζει το πολυαναμενόμενο νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών για την ενοικίαση ακινήτων μέσω της οικονομίας του διαμοιρασμού, που κατατέθηκε στη Βουλή πριν από μια εβδομάδα, η Συνομοσπονδία Επιχειρηματιών Τουριστικών Καταλυμάτων Ελλάδος (ΣΕΤΚΕ), καθώς, όπως τονίζει, δεν θεσμοθετείται απλοποιημένη άδεια λειτουργίας για τις συγκεκριμένες επιχειρήσεις και φορολόγηση αντίστοιχη με εκείνη που ισχύει για τις επιχειρήσεις ενοικιαζομένων δωματίων. Προτείνει δε την ένταξη των καταλυμάτων αυτού του είδους στις άδειες λειτουργίας των ενοικιαζομένων δωματίων ή στο άρθρο 46 του Ν 4179/13 για την αδειοδότηση μη κύριων αυτοεξυπηρετούμενων καταλυμάτων.

Αναλυτικά η θέση της ΣΕΤΚΕ...
Δυστυχώς, η νομοθετική πρωτοβουλία που καθορίζει τους όρους και τη φορολόγηση των εισοδημάτων για τα μη αδειοδοτημένα καταλύματα και σπίτια, που ενοικιάζονται σε τουρίστες, και που με τόση αδημονία περίμενε ο κλάδος των μικρών τουριστικών επιχειρήσεων, ευελπιστώντας να μπουν οι κανόνες για τη ρύθμιση της αγοράς των «γκρίζων» τουριστικών καταλυμάτων και τον περιορισμό του αθέμιτου ανταγωνισμού που προκύπτει από τη λειτουργία τους, όχι μόνο δεν αποτελεί ένα πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά ανοίγει «Κερκόπορτα» στη φοροδιαφυγή.
Παράλληλα δε, οδηγεί σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα αρκετών χιλιάδων μικρών και πολύ μικρών, νόμιμων επιχειρήσεων ενοικιαζομένων δωματίων.

Οι επικεφαλής του υπουργείου Οικονομικών χωρίς να λάβουν υπόψη τις προτάσεις και τις παρατηρήσεις της Συνομοσπονδίας Επιχειρηματιών Τουριστικών Καταλυμάτων Ελλάδος, ενός κλάδου που πλήττεται άμεσα από τη λειτουργία των εν λόγω καταλυμάτων, προχώρησαν στη σύσταση ενός νομοσχεδίου - «καρικατούρα». Ενός νομοσχεδίου το οποίο δεν προβλέπει το αυτονόητο: Τη θεσμοθέτηση απλοποιημένης άδειας λειτουργίας για τις συγκεκριμένες επιχειρήσεις και φορολόγηση αντίστοιχη με εκείνη που ισχύει για τις επιχειρήσεις ενοικιαζομένων δωματίων.

Αντίθετα, με βάση το νομοσχέδιο, ιδιωτικές κατοικίες θα μπορούν πλέον να «μεταμφιέζονται» σε τουριστικές επιχειρήσεις, με μόνη προϋπόθεση οι ιδιοκτήτες τους ή οι υπεκμισθωτές τους να εγγράφονται στο ειδικό μητρώο, να τηρούν το χρονικό όριο των 60 ή 90 ημερών, ανάλογα με τον πληθυσμό της κάθε περιοχής και να μην υπερβαίνουν σε τζίρο το ποσό των 12.000 ευρώ ετησίως.
Και τα ερωτήματα που τίθενται είναι:
1) ποια νησιά έχουν τουριστική περίοδο μεγαλύτερη των 60 ή 90 ημερών, και
2) πόσες επιχειρήσεις μικρών τουριστικών καταλυμάτων υπερβαίνουν τα 6.000 ευρώ τζίρο ετησίως ανά δωμάτιο;

Με τον παρόντα νόμο το μόνο σίγουρο είναι πως, αφενός θα εκλείψουν οι προς διάθεση ενοικιαζόμενες κατοικίες με τη σημερινή τους μορφή ως μόνιμες κατοικίες, αφετέρου και πιο σημαντικό, από την ανεξέλεγκτη διαμονή τουριστών σε πολυκατοικίες με μόνιμους ιδιοκτήτες, μέσα στον ιστό της πόλης, θα προκύψουν μια σειρά από προβλήματα, όπως αυτό της ηχορύπανσης, αναστατώνοντας τη ζωή και την καθημερινότητα των μόνιμων κατοίκων.

Η Συνομοσπονδία εκφράζει την έντονη δυσαρέσκειά της για το νομοσχέδιο και αιτείται την απόσυρση συνολικά του άρθρου 113.
Προτείνει δε την ένταξη των καταλυμάτων αυτού του είδους στις άδειες λειτουργίας των ενοικιαζομένων δωματίων ή στο άρθρο 46 του Ν 4179/13 για την αδειοδότηση μη κύριων αυτοεξυπηρετούμενων καταλυμάτων.

Σε κάποιες άλλες χώρες, πιθανόν, αυτής της μορφής τα καταλύματα να εξυπηρετούν συγκεκριμένες ανάγκες της ευρύτερης αγοράς της φιλοξενίας, στην Ελλάδα, όμως, τις ανάγκες αυτές καλύπτουν με τον καλύτερο τρόπο τα ενοικιαζόμενα δωμάτια.

Προτάσεις του ΞΕΕ για το θέμα της βραχυπρόθεσμης μίσθωσης ακινήτων
Τις θέσεις του, αλλά και τις παρατηρήσεις για το θέμα της βραχυπρόθεσμης μίσθωσης ακινήτων, στο πλαίσιο της οικονομίας του διαμοιρασμού, δημοσιοποιεί σε επιστολή του ο πρόεδρος του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΞΕΕ), Γιώργος Τσακίρης.

Όπως τονίζεται στην επιστολή, η οποία εστάλη στο αρμόδιο υπουργείο, το ΞΕΕ χαρακτηρίζει ως ένα θετικό πρώτο βήμα την εισαγωγή διάταξης που ρυθμίζει τη βραχυχρόνια μίσθωση ακινήτων. Και αυτό γιατί μετά και την κατάργηση από 1/11/2015 της νομοθετικής ρύθμισης που απαγόρευε τη μίσθωση κατοικίας για χρονική περίοδο κάτω των 30 ημερών, λειτουργεί μία αρρύθμιστη και άναρχη αγορά ιδιωτικών κατοικιών προς μίσθωση σε τουρίστες, η οποία ανταγωνίζεται αθέμιτα τις αδειοδοτημένες επιχειρήσεις, με βαρύτατες επιπτώσεις στον ελληνικό τουρισμό, την εθνική οικονομία, την κοινωνία και το περιβάλλον. Ωστόσο, προβαίνει στις εξής παρατηρήσεις:

Κατ' αρχήν, ο όρος που χρησιμοποιείται ως «οικονομία του διαμοιρασμού» είναι ανακριβής, καθόσον τα μέρη συναλλάσσονται οικονομικά, με σκοπό το κέρδος και όχι για την ανταλλαγή αγαθών. Οι ψηφιακές πλατφόρμες είναι κατ' ουσία διαδικτυακά τουριστικά γραφεία και όχι απλοί «διευκολυντές», όπως περιγράφεται στη διάταξη.

Πρόταση του ΞΕΕ είναι η διαμόρφωση ενός ξεκάθαρου νομοθετικού πλαισίου, που να διαχωρίζει με σαφήνεια την περιστασιακή εκμίσθωση κατοικίας από φυσικό πρόσωπο ιδιοκτήτη-εκμισθωτή για περιορισμένο χρονικό διάστημα ετησίως, 60 ημέρες κατ' ανώτατο όριο για όλη τη χώρα, χωρίς να ανοίγει πεδία καταστρατήγησης με εξαιρέσεις, όπως η υπεκμίσθωση, τα δύο χρονικά όρια και ειδικά το εισοδηματικό κριτήριο των 12.000 ευρώ, που ανατρέπει όλη τη λογική του νομοθετήματος.

Ειδικότερα, σύμφωνα με το Επιμελητήριο, αυτή η τελευταία εισοδηματικής βάσης εξαίρεση διαιωνίζει- αντί να καταπολεμά- τον αθέμιτο ανταγωνισμό προς τα χιλιάδες πολύ μικρά νόμιμα καταλύματα με έσοδα κάτω των 12.000, που υφίστανται σήμερα υπέρμετρη φορολόγηση.

Το διοικητικό πρόστιμο των 5.000 ευρώ, όπως τονίζει το ΞΕΕ, κρίνεται εξαιρετικά χαμηλό και δεν συμβαδίζει με την εθνική νομοθεσία και τη διεθνή πρακτική. Όσον αφορά το εσωτερικό δίκαιο, σύμφωνα με τον ν. 4179/2013, για την ίδια περιστασιακή δραστηριότητα της εκμίσθωσης τουριστικών επιπλωμένων επαύλεων προβλέπεται πρόστιμο 50.000 ευρώ για την παραβίαση του νόμου.

Με βάση τη νομοθετική ρύθμιση του άρθρου 113- όπως αυτήν τη στιγμή εισάγεται- οι ιδιοκτήτες των επτά χιλιάδων και πλέον τουριστικών επαύλεων σε όλη τη χώρα ωθούνται να τις μετατρέψουν σε καταλύματα. Επιπλέον, το πρόστιμο των 5.000 ευρώ σε βίλλες, που ενοικιάζονται από 1.000 έως και 3.500 ευρώ ημερησίως, δεν συνιστά ιδιαίτερα αποτρεπτικό παράγοντα.

Σημειώνεται, ότι και σε χώρες του εξωτερικού που είναι γνωστές για τη νομιμοφροσύνη των πολιτών τους (π.χ. Γερμανία), τα πρόστιμα είναι πολύ υψηλά και φθάνουν τις 100.000 ευρώ, όπως στην περίπτωση του Βερολίνου, ακριβώς για να προστατεύσουν, αφενός τους επαγγελματίες, αφετέρου τους κατοίκους. Γι' αυτόν τον λόγο, το ΞΕΕ τονίζει ότι το πρόστιμο πρέπει να ανέρχεται τουλάχιστον σε 50.000 ευρώ.

Τέλος, το Επιμελητήριο προτείνει την επιβολή ΦΠΑ, αλλά και ειδικού φόρου διαμονής επί της διανυκτέρευσης στις βραχυχρόνιες μισθώσεις κατοικιών που ρυθμίζει το ανωτέρω άρθρο, αντίστοιχο με αυτόν που έχει θεσπιστεί για τα νόμιμα τουριστικά καταλύματα.