Πατάτες Ρόδου 0,99 ευρώ, πατάτες Γαλλίας 0,65 ευρώ, ανταγωνισμός ή ποιότητα;

Rodiaki NewsRoom

Του Γεωργίου Β. Παπαγεωργίου

Πιστεύω πάντα στα προϊόντα της τοπικής Ροδιακής Αγοράς, στηρίζω αγοράζω πάντα την Ροδιακή αγροτική παραγωγή, προτιμώ τα δικά μας, των δικών μας χωριών τα αγροτικά προϊόντα, δεν επηρεάζομαι, από την διαφορά τιμής η οποία όμως με προβληματίζει και βέβαια έχω την ακλόνητη πίστη ότι τα δικά μας είναι ποιοτικώς πολύ ανώτερα.

Το ερώτημα τί απαντάς σε έναν οικογενειάρχη και όχι βέβαια σε ένα άτομο όπως είμαι εγώ όταν πηγαίνει στο οπωροπωλείο με βάσιν τον στενό πάντα προϋπολογισμό και τις μεγάλες ποσοτικές ανάγκες διατροφής της οικογένειας, αφού το κόστος αγοράς, η τιμή του κιλού σε ευρώ είναι τεράστια, προκλητική, σε προβληματίζει και σε αποπροσανατολίζει από σκέψεις στήριξης της τοπικής αγροτικής αφού πρώτο μέλημά σου είναι η οικογένεια και οι ανάγκες της.

Προέρχομαι από αγροτική οικογένεια, έζησα μέχρι τα 15 μονίμως στο χωριό του Βάτι του πρώην δήμου Νότιας Ρόδου, έχω εργασθεί στα χωράφια μας σε όλες τις μορφές καλλιέργειας, γνωρίζω πολύ καλά τον τρόπο παραγωγής και μπορώ να κρίνω τις διαφορές μεταξύ τοπικής μικρής παραγωγής πατάτας, κόστος και διαδικασίες και όπως φαντάζομαι την μεγάλη υπερπαραγωγή με σύγχρονα τεχνικά μέσα και μικρό κόστος στις χώρες της Ευρώπης και εν προκειμένω στην Γαλλία, μεγάλες οι διαφορές.

Το κίνητρό μου για το τοπικό προϊόν είναι η πρόθεσή μου, το πιστεύω, η αμετακίνητη πίστης και αντίληψή μου ότι στηρίζω τα αγροτικά προϊόντα των συγχωριανών μου, των χωριών μας γενικώς, την τοπική μας αγροτική οικονομία, τα ελληνικά εν γένει προϊόντα και όχι τα ξένα, και κυρίως γιατί πιστεύω και το γνωρίζω ότι τα Ροδιακά αγροτικά προϊόντα είναι ποιοτικός ανώτερα και πιο υγιεινά, καλλιεργούνται σε αμιγώς αγροτικές περιοχές και όχι κοντά σε ριπογόνες βιομηχανίες όπως στην Γαλλία, χρησιμοποιούν ποιοτικό υγιή σπόρο, δεν χρησιμοποιούν φάρμακα και λιπασμαία τα εδάφη μας είναι υγιή και όχι μολυσμένα, όπως και το νερό άρδευσης.

Στην εποχή όμως που διανύουμε, στην εποχή της κρίσης αλλά και της υπερ κατανάλωσης συγχρόνως σε μια περίοδο που οι οικονομίες γενικώς δοκιμάζονται, που οι μισθοί, οι συντάξεις και τα κέρδη των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων έχουν συρρικνωθεί, που η έλλειψη εργασίας, η ανεργία είναι η ανείατος πληγή, αθεράπευτη και που η έρευνα αγοράς από την μία μεριά αλλά και ο ανταγωνισμός από την άλλη δεν πρέπει να οδηγήσουν τους τοπικούς παραγωγούς μας αγροτικών προϊόντων σε πιο συστηματικές καλλιέργειες, έτσι που η στρεμματική απόδοση παραγωγής να ανεβεί και να γίνει έτσι επιτυχημένη η προσπάθεια μείωσης του κόστους παραγωγής και της τιμής πώλησης σε πιο ανταγωνιστικά επίπεδα.

Η διαφορά τιμής πώλησης μεταξύ των 0,65 ευρώ της πατάτας Γαλλίας και των 0,99 ευρώ της πατάτας Ρόδου είναι μεγάλη και εν πολλοίς απροσδιόριστη αν αναλογισθείς μόνον και τα έξοδα μεταφοράς που επιβαρύνουν τις πατάτες Γαλλίας.