Οι αποκριές στον Αρχάγγελο (φωτορεπορτάζ)

Rodiaki NewsRoom

Του Μιχάλη Τσακίρη
Προέδρου του Πολιτιστικού συλλόγου Αρχαγγέλου

Κάπως έτσι θυμάμαι τις αποκριές.. Σμίγαμε μπουλούκια… Παρέες, παρέες φίλοι και συμμαθητές κάθε βράδυ φορούσαμε ότι πρόχειρο βρίσκαμε αυτοσχεδιάζοντας και μετά το βραδινό φαγητό βγαίναμε μουτσούνες σε όλο το χωριό...

Από σπίτι σε σπίτι φίλων και συγγενών προσπαθώντας να μας αναγνωρίσουν και να μας κεράσουν μια καραμέλα μερικά αμύγδαλα... Η μια παρέα φοβέριζε την άλλη μα πάντα υπήρχε ο σεβασμός και η αγάπη...

Στα καμαρικά αρχαγγελίτικα σπίτια γείτονες και συγγενείς άπλωναν τα φαγητά τους και ξεφάντωναν... Ιδιαίτερα την προπαραμονή και την παραμονή της καθαρής Δευτέρας, δηλαδή Σάββατο και Κυριακή. Το ξεφάντωμα ήταν μια συνάντηση με τελετουργικό χαρακτήρα όπου κυριαρχούσε το ποτό, κρασί, ρακί και τραγούδι... Αυτές τις μέρες εμείς οι μικροί δεν βγαίναμε μουτσούνες...

Ήταν οι βραδιές όπου ενώ εμείς κοιμόμασταν οι γονείς μας έβγαιναν μασκαρεμένοι στο χωριό... Όλοι μαζί συγγενείς, φίλοι και γείτονες ντυνόντουσαν μουτσούνες και γύριζαν από σπίτι σε σπίτι...
Θυμάμαι αυτόν το ήχο της βουκίνας (ένα όστρακο) που το κρατούσαν οι μεγάλοι και φυσώντας την έβγαζε ένα εκκωφαντικό παράξενο ήχο κάνοντας την παρουσία τους έντονη...

Έτσι φτάναμε στην Καθαρή Δευτέρα μια μέρα πιο έντονη, το αποκορύφωμά του γλεντιού, μιας και ξεκινούσε η σαρακοστή... Μικροί και μεγάλοι στους δρόμους συμμετείχαν σε μια γιορτή όπου οι αυτοσχεδιασμοί.. Το μούζωμα... Το ντύσιμο με προβιές από πρόβατα και κατσίκια (που τα ετοίμασαν μέρες πριν) έκλεβαν την παράσταση... Τότε κάλυπταν τα πρόσωπα τους με πίτερα και σπασμένο κάρβουνο στο οποίο έριχναν λίγο λάδι...

Όλο το χωριό βρισκόταν στους δρόμους....
Στο Πατητήρι.. Στην αυλή της εκκλησίας του Ταξιάρχη.. Στα Φεντικά... Στου Βασιλακιού.. Στον βλετρό της Παναγίας... Στο καφενέ του Ζεπεκά… Μπουλούκια έσμιγαν οι παρέες και γλεντούσαν... Κάποιοι είχαν μαζί τους και το γάιδαρο τους θέλοντας να δώσουν έμφαση στο σατυρικό δρώμενο που ετοίμαζαν...

Θυμάμαι τον Στεφανή τον Πέτα πάνω στα δέντρα, στις ακακίες και στις μουνουριές να βγάζει σατυρικές αυτοσχέδιες ιστορίες της καθημερινότητας με επίκαιρη θεματολογία...
Στα σπίτια οι μανάδες μας την Καθαρή Δευτέρα έφτιαχναν και φτιάχνουν μέχρι σήμερα τις παραδοσιακές πίτες με ταχί (ταχίνι)…

Τα ρεβίθια και οι τσακιστές ελιές είχαν την τιμητική τους, ενώ οι μερακλήδες είχαν το θαλασσινό μεζέ τους... Ένα χαλί από οκταπόδι, ήταν ότι καλύτερο στο τραπέζι της Καθαρής...
Γλέντι χορός.... Διασκέδαση... Άφθονο κρασί και ρακί μέχρι πρωίας....

Οι μουτσούνες της Καθαρής Δευτέρας έχουν τις ρίζες τους στις αρχαιοελληνικές γιορτές προς τιμή του Διονύσου. Ο γενικός χαρακτήρας των Διονυσίων περιλάμβανε οινοποσία, ευθυμία, άκρατο ενθουσιασμό μεγάλο θόρυβο με κύμβαλα, πομπές και διθυράμβους… Αναζητώντας την κάθαρση ο άνθρωπος στόχευε στην απελευθέρωση της ψυχής του. Στις μέρες μας τη θέση του τριμμένου κάρβουνου με το λάδι έχει πάρει το φούμο....

Τα τύμπανα μπορεί να μην υπάρχουν, υπάρχει όμως η πολύ δυνατή μουσική, ομάδες πάνω σε αυτοσχέδια αυτοκίνητα εκφράζουν με μηνύματα τους επίκαιρα πολιτικά και κοινωνικά θέματα.... Το ξενόφερτο στυλ διασκέδασης δοκιμάστηκε και η κοινωνία το απέβαλε...

Η παράδοση και ο τρόπος έκφρασης της διασκέδασης είναι αυτό που χαρακτηρίζει τον Αρχάγγελο και τον κάνει να είναι διαχρονικά ξεχωριστός... Το ούζο, η ρακί, το κρασί… Το μούζωμα… Το αλεύρωμα... Η έντονη δυνατή μουσική.. Ο καλός μεζές... Οι φωνές και τα τραγούδια..
Η Μεγάλη συμμετοχή είναι αυτό που όλοι μας περιμένουμε να ζήσουμε....
Το μουζωθείτε γιατί χανόμαστε κάθε χρόνο είναι πιο επίκαιρο...

Καλή Σαρακοστή!