Βασίλης Ψυλλάκης: Και...κρεοπώλης, και...δημοτικός σύμβουλος!

Βαρβάρα Μπογδάνου

Tο κρεοπωλείο του Βασίλη Ψυλλάκη στα Κοσκινού είναι μία από τις εκατοντάδες οικογενειακές επιχειρήσεις που υπάρχουν στο νησί μας, η οποία προσπαθεί να επιβιώσει μέσα σε ένα δύσκολο οικονομικό περιβάλλον, επιτελώντας παράλληλα και κοινωνικό έργο.

Ο ιδιοκτήτης της, εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος με πείρα αρκετών ετών, έχει επιφορτιστεί και με το αντικείμενο των παραλιών, και παρά τις δυσκολίες δεν το βάζει κάτω… ‘Οπως δηλώνει στη «Ρ» κινητήριος δύναμη, είναι η αγάπη για τον τόπο του, και το αίσθημα της προσφοράς που του δίνουν κουράγιο να συνεχίσει, και να κλείσει τα… αυτιά του σε όσα υποτιμητικά σχόλια ακούει για το επάγγελμά του.
Η επιτυχία των προσπαθειών του και το έργο του θεωρεί πως είναι η καλύτερη απάντηση σε όσα λέγονται…

Πότε ιδρύθηκε η επιχείρησή σας;
Η επιχείρηση είναι οικογενειακή από το σόι της μητέρας μου. Ήταν 9 αδέρφια όλοι αγρότες και κυρίως κτηνοτρόφοι. Η πρώτη άδεια κρεοπωλείου βγήκε το 1957 από έναν αδελφό της μητέρας μου. Εγώ ασχολήθηκα με την επιχείρηση το 1994 αλλά πριν από αυτό ήμουν στον τουριστικό τομέα, συγκεκριμένα σε ξενοδοχεία, και στη συνέχεια ακολούθησαν δύο εστιατόρια, καφέ και μπαρ. Όταν απέκτησα οικογένεια τα άφησα και ανέλαβα το κρεοπωλείο που δεν απαιτούσε βραδινή απασχόληση.

Τη δεκαετία του 1970 όταν ήμουν στα ξενοδοχεία υπήρχε μία συμφωνία με την τουριστική σχολή που υποχρέωνε τους υπαλλήλους στην κουζίνα, το εστιατόριο και τα μπαρ, να παρακολουθούν διάφορα μαθήματα, ενώ είχα πάει επίσης για 6 μήνες σε τουριστική σχολή στην Ελβετία.
Αρχικά η επιχείρηση ήταν σε ένα μικρό κατάστημα στον παλιό οικισμό του χωριού Κοσκινού αλλά στη συνέχεια έφτιαξα δικό μου κατάστημα, το οργάνωσα καλύτερα αφού είχα πάρει πλέον την οριστική μου απόφαση. Ήξερα πολλά πράγματα από την τουριστική σχολή που με βοήθησαν και ήταν ευκολότερο για εμένα να προσαρμοστώ. Άλλωστε ήταν και ιδιόκτητο.

Είστε ικανοποιημένος από την πορεία σας στον επιχειρηματικό κλάδο; Η απόφασή σας να ασχοληθείτε τελικά μόνο με το κρεοπωλείο πιστεύετε ότι ήταν η σωστή;
Ικανοποιημένος ήμουν μέχρι και το 2014, καθώς από εκεί και μετά άρχισε η… κατηφόρα. Και δε μιλάω μόνο για εμένα αλλά και για όλες τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τους μικροεπαγγελματίες και τις οικογενειακές επιχειρήσεις. Από τότε ξεκίνησαν τα προβλήματα. Μέχρι τότε ήμουν ευχαριστημένος, έκανα περιουσία από τη δουλειά μου, οι άνθρωποι είχαν χρήματα να ξοδέψουν… Όταν άρχισαν να κόβονται τα δώρα, οι συντάξεις και οι μισθοί άρχισαν και τα προβλήματα στην αγορά.
Μάλιστα υπήρχε ένας σύλλογος παραδοσιακών κρεοπωλών ανενεργός για πάρα πολλά χρόνια και εγώ τον ενεργοποίησα το 2009 που ανέλαβα πρόεδρος μέχρι το 2012 και μάλιστα είχε ασκήσει έντονη κοινωνική δραστηριότητα και δήλωνε “παρών” σε όλη τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης. Τόσο υλικά όσο και ηθικά τα 44 μέλη μας πάντα πρόσφεραν όποτε τους ζητήθηκε.

Αυτά που λειτουργούν εντός των σούπερ μάρκετ είναι παραδοσιακά κρεοπωλεία;
Σε καμία περίπτωση… Μας έχει ταλαιπωρήσει πολύ αυτή η ιστορία και στην ομοσπονδία, καθώς στην Ελλάδα όλα επιτρέπονται και όλα απαγορεύονται, καθώς ενώ στις ευρωπαϊκές χώρες τα κρεοπωλεία στα σούπερ μάρκετ δουλεύουν με τυποποιημένα προϊόντα, στη χώρα μας δουλεύουν όπως ένα παραδοσιακό κρεοπωλείο αν και δεν πρέπει. Πρέπει να σας πω ότι υπάρχουν προδιαγραφές για να γίνει ένα κρεοπωλείο πχ. να διαθέτει εργαστήριο κάτι που δεν έχουν σήμερα τα σούπερ μάρκετ. Δε μπορεί ένα σούπερ μάρκετ, να έχει απορρυπαντικά και δίπλα να πουλά το κρέας…

Ο κόσμος σας προτιμά;
Εμείς λέμε στον κόσμο να δείχνει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στον κρεοπώλη της γειτονιάς γιατί τα σούπερ μάρκετ είναι απρόσωπα, εμάς μας γνωρίζουν, έχουμε άλλη σχέση με τον πελάτη…

Σας παίρνουν όμως την πελατεία…
Τα τελευταία τρία χρόνια λόγω της κακής οικονομικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται ο κόσμος τον οποίο και καταλαβαίνουμε γιατί κατανοούμε ότι περνά δύσκολα, υπερισχύει η προσφορά.
Εκεί πάει ο κόσμος αλλά η ποιότητα των κρεάτων της προσφοράς δεν έχει καμία σχέση με την ποιότητα των προϊόντων ενός κρεοπωλείου. Η διαφορά είναι τεράστια. Αν ψάξουμε τώρα για τις τιμές οι προσφορές που κάνουν είναι σε συγκεκριμένα είδη. Στα υπόλοιπα ίσως να είναι και ακριβότερες από ότι οι δικές μας. Απλώς χειρίζονται καλά τη διαφήμιση, καθώς το κρέας είναι προϊόν ευρείας κατανάλωσης…

Τα κρεοπωλεία της Ρόδου προμηθεύονται κρέατα από ντόπιους παραγωγούς;
Ντόπια κρέατα είναι ελάχιστα στη Ρόδο, δηλαδή χοιρινά, μοσχάρια, αμνοερίφια… Ντόπια υπαρχουν μόνο πουλερικά και το 90% των κρεοπωλείων προμηθεύεται όντως από ντόπιους παραγωγούς. Τα μοσχάρια είναι ελάχιστα, πλέον. Το δικό μας κρεοπωλείο μέχρι και πριν από τέσσερα χρόνια δούλευε με μοσχάρια μόνο από την ντόπια παραγωγή, τώρα πια δεν υπάρχουν γιατί οι νέοι ακολούθησαν άλλο επάγγελμα και έχουν μείνει ελάχιστοι κτηνοτρόφοι που ασχολούνται με τα μοσχάρια. Όμως πολλά κρεοπωλεία δουλεύουν με ελληνικά κρέατα δηλαδή από την υπόλοιπη Ελλάδα και συγκεκριμένα από τον Όλυμπο Πιερίας, τα Ιωάννινα ενώ γίνεται και εισαγωγή από Γαλλία, Ολλανδία τα οποία βέβαια είναι ποιοτικά. Είναι πρώτης κατηγορίας και είναι φυσικά πιο ακριβά από τα ελληνικά…

Σήμερα πόσα είναι τα κρεοπωλεία στη Ρόδο;
Αν δεν κάνω λάθος τα κρεοπωλεία της Ρόδου είναι περίπου 33 και είναι όλα μέλη του συλλόγου και όλα πιστοποιημένα. Ο αριθμός τους μειώθηκε λόγω οικονομικών προβλημάτων. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση ακόμα για δύο χρόνια και δεν ανακάμψουμε οικονομικά, νομίζω ότι από τα υπάρχοντα καταστήματα δεν θα μείνουν ούτε τα μισά. Με μαθηματική ακρίβεια θα κλείσουν.

Κάποιο από τα παιδιά σας βοηθά στην επιχείρηση;
Ο ένας γιός μου, ο μεγάλος αν και κάνει άλλη δουλειά είναι μουσικός, τον ελεύθερό του χρόνο με βοηθά αλλά και η υπόλοιπη οικογένειά μου με βοηθά, όπως και η σύζυγός μου…

Θέλει κάποιο από τα παιδιά να αναλάβει την επιχείρηση;
Όχι, κανένα παιδί δεν θέλει, γιατί δεν τους αρέσει αυτό το επάγγελμα, έχουν άλλα ενδιαφέροντα… Άλλωστε τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα λόγω της κρίσης. Όταν έρχεται μία οικογένεια συνταξιούχων και μου λένε: «Βασίλη δεν έχω χρήματα δώσε μου μέχρι να πληρωθώ στο τέλος του μήνα» εγώ θα τους δώσω, αλλά το σούπερ μάρκετ δεν θα τους δώσει. Έτσι έγινε και τώρα το Πάσχα, πολλοί δεν είχαν χρήματα γιατί είχαν άλλες υποχρεώσεις, γι αυτό πρέπει να στηρίζουμε και τα μικρά συνοικιακά καταστήματα.

Είστε όμως και δημοτικός σύμβουλος και μάλιστα επιφορτισμένος με το αντικείμενο των παραλιών ως εντεταλμένος με απόφαση δημάρχου. Έχετε χρόνο να ασχολείστε και με την επιχείρηση αλλά και τις ανάγκες των αρμοδιοτήτων σας; Πώς τα καταφέρνετε;
Το ήξερα ότι θα ήταν δύσκολο, το γνώριζα εκ των προτέρων ότι θα ήταν δύσκολο να ανταπεξέλθω και στην επιχείρησή μου αλλά και στις υποχρεώσεις που είχα αναλάβει για το δήμο. Η αγάπη μου όμως για τον τόπο μου και για το νησί μου με έκανε να το… ξεχάσω και να κοιτάξω πως θα τα συνδύαζα και τα δύο. Έτσι αντί να πηγαίνω στη δουλειά μου στις 7.30 το πρωί πηγαίνω στις 6 καθημερινώς, κάνω την προετοιμασία που χρειάζεται για να έχω ελεύθερο χρόνο και να ασχολούμαι με το αντικείμενο που μου ανέθεσε ο δήμαρχος. Είναι δύσκολο και γίνεται δυσκολότερο γιατί οι παραλίες είναι από τα σημαντικότερα κομμάτια που καλείται ο δήμος να διαχειριστεί.

Και το λέω αυτό γιατί όλοι γνωρίζουν πως οι τουρίστες μας έρχονται για τον ήλιο, τη θάλασσα και τις παραλίες μας και μετά για όλα τα υπόλοιπα. Το πρώτο που έχουν στο μυαλό τους όταν ξεκινούν από τον τόπο τους είναι ο ήλιος και οι παραλίες. Όλα αυτά τα χρόνια, και το λέω αυτό χωρίς να θέλω να περιαυτολογήσω, χωρίς μέσα και καμία βοήθεια, χωρίς οργανωμένο γραφείο, χωρίς γραμματέα κατάφερα οι παραλίες μας κάθε χρόνο να είναι καθαρές. Απόδειξη ότι είμαστε ο πρώτος δήμος στην Ελλάδα με γαλάζιες σημαίες και αυτό γίνεται με δικές μου προσωπικές προσπάθειες χωρίς καμία βοήθεια από κανέναν.
Επανειλημμένως έχω επισημάνει ότι οι παραλίες πρέπει να έχουν ένα ξεχωριστό γραφείο, στελεχωμένο με ειδικούς επιστήμονες, εργάτες και προσωπικό και με ειδικότητες απαραίτητες ώστε να συντονίζει τουλάχιστον την προετοιμασία τους.

Αυτή τη στιγμή τρέχω για τις διαδικασίες για τις γαλάζιες σημαίες. Πάω ο ίδιος για να πάρω χέρι με χέρι τις μελέτες στο προμηθειών, να πάω στο δημοτικό συμβούλιο, και παράλληλα να μην υπάρχει συνεννόηση μεταξύ των υπαλλήλων και να τρέχω να κάνω δουλειές που έπρεπε να κάνουν άλλοι. Εγώ κάνω το… χαμάλη από μόνος μου, από την αγάπη μου για το νησί και τον τόπο μου. Έρχεται φορά που λέω θα τα παρατήσω, όμως το ξανασκέφτομαι…

Άρα πρέπει να τρέξετε εσείς για όλα…
Ναι δεν ντρέπομαι που το λέω, και έρχεται φορά που δεν υπάρχει χρόνος καθόλου για τίποτα. Και πρέπει να αντιμετωπίσω όλον αυτόν τον κόσμο που δραστηριοποιείται στις παραλίες με τις ιδιορρυθμίες του, με τα προβλήματά του και να με ενοχλούν σε καθημερινή βάση τι θα γίνει με αυτό με το άλλο, πότε κλπ. Δεν είναι μόνο ότι καθαρίσαμε μία φορά, πρέπει να μεριμνάς κάθε μέρα, υπάρχουν ζημιές και πρέπει να είσαι σε επαγρύπνηση. Εγώ δεν είμαι υπάλληλος, με εξέλεξε ο κόσμος για να παίρνω πολιτικές αποφάσεις, η εκτέλεση των αποφάσεων είναι δουλειά άλλων… Πάντως πρέπει να επισημάνω πως ό,τι μου ανατέθηκε με αίμα και ιδρώτα το έφερα σε πέρας και είμαι υπερήφανος γι’ αυτό, και φέρνω ως παράδειγμα την Καλλιθέα, καθώς κατάφερα να πιστοποιηθεί η πηγή ώστε να μπορούμε να την αξιοποιήσουμε.

Παρ’ όλα αυτά μπορώ να πω ότι αισθάνομαι και μία πικρία καθώς κάποιοι συνάδελφοί μου στο δημοτικό συμβούλιο αλλά και πολίτες θεωρούν… υποτιμητικό για το δήμο να έχει αναλάβει τέτοιες αρμοδιότητες ένας… κρεοπώλης. Εγώ όμως δεν πτοούμαι και συνεχίζω τον έργο μου….