Έφυγε χτες από τη ζωή ένας από τους τελευταίους ιερολοχίτες !..

Rodiaki NewsRoom

Αύριο στις 3 μ.μ. η κηδεία του από τον Ευαγγελισμό

Γράφει ο δημοσιογράφος Γιώργος Ζαχαριάδης ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ

Η Ρόδος θρηνεί από χτες έναν εκλεκτό συμπολίτη. Σε ηλικία 92 χρονών –και ύστερα από σύντομη ασθένεια- έφυγε από τη ζωή ο Ανδρέας Χρ.Μαλανδράκης, ένας από τους τελευταίους επιζώντες Δωδεκανήσιους ιερολοχίτες !..Γόνος μιας οικογένειας πατριωτών που υπέστη τα πάνδεινα από τους καταχτητές, αλλά μπόρεσαν και κράτησαν ψηλά το φρόνημα!.

‘Όταν κηρύχτηκε ο πόλεμος στις 28 Οκτωβρίου 1940 ο πατέρας Χρήστος με τα παιδιά του Σταύρο και Γιώργο συνελήφθηκαν από τους Ιταλούς ως Έλληνες υπήκοοι και κλείστηκαν μαζί με άλλους Δωδεκανήσιους πατριώτες στη Μεσαιωνική Τάφρο, στο περίφημο κοντσεντραμέντο. Ο πατέρας Χρήστος είχε ηγετικό ρόλο μεταξύ των Ελλήνων κρατουμένων μέσα στο στρατόπεδο της Τάφρου, αλλά και αργότερα στο χώρο πίσω από το δημαρχείο όπου είχαν μεταφερθεί.

Ο Ανδρέας ήταν τότε μόλις 17 χρόνων και δεν είχε συλληφθεί από τους Ιταλούς λόγω της νεαρής ηλικίας του. Όμως είχε συλληφθεί πολλές φορές από τους Ιταλούς για διάφορα περιστατικά και ξυλοκοπήθηκε άγρια από δύο Τούρκους οι οποίοι ήταν συνεργάτες των καταχτητών.

Μη αντέχοντας τις κακουχίες ο Ανδρέας αποφάσισε να δραπετεύσει στην Τουρκία. Και επειδή δεν είχε χρήματα για να πληρώσει για τη βάρκα που θα τους μετέφερε, «έκλεψε» τα κλειδιά του μαγαζιού του πατέρα του και πήρε διάφορα αλλαντικά για να τα πουλήσει και να εξασφαλίσει μερικές λιρέτες για το ταξίδι!..

Μαζί με άλλα έξι άτομα που είχαν συνεννοηθεί, συναντήθηκαν στις 7 Χουρμαδιές ένα βράδυ και στη συνέχεια κατευθύνθηκαν στην παραλία της Σορωνής. Από εκεί με μια βάρκα ξεκίνησαν κωπηλατώντας με προορισμό τις απέναντι τουρκικές ακτές!..

‘Όμως στο πέλαγος τους συνάντησε μια βρετανική ακταιωρός που τους περισυνέλλεξε και τους μετέφερε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου!..

Αμέσως, ο νεαρός Ανδρέας κατετάγη στον Ιερό Λόχο όπου συνάντησε και άλλους Δωδεκανήσιους ιερολοχίτες οι οποίοι ήταν έτοιμοι να πάρουν μέρος σε επιχειρήσεις στο Αιγαίο. Ο Ανδρέας Μαλανδράκης εκπαιδεύτηκε ως ασυρματιστής και ξεκίνησε μαζί με άλλους ιερολοχίτες για το Αιγαίο.

Η 8η Μαΐου 1945 τον βρίσκει στη Σύμη, δεδομένου ότι είχε πάρει μέρος (και με μαζί με Άγγλους κομάντος) στην απελευθέρωση του νησιού. ‘Όταν ο γερμανός στρατηγός ‘Οττο Βάγκενερ έφτασε στη Σύμη για να παραδοθεί στις Συμμαχικές Δυνάμεις και στον διοικητή του Ιερού Λόχου Χριστόδουλο Τσιγάντε, ο Ανδρέας ήταν σκοπός στα πετρέλαια, οπότε άρχισε και αυτός να πυροβολεί στον αέρα για να πανηγυριστεί το τέλος του πολέμου!..

Ο Ανδρέας επέστρεψε στη Ρόδο μαζί με τους άλλους ιερολοχίτες και έτυχε μιας ενθουσιώδους υποδοχής εκ μέρους των κατοίκων του νησιού, όπως φυσικά και οι άλλοι Δωδεκανήσιοι συμπολεμιστές τους που, μέσα σε πελάγη ευτυχίας, συναντούσαν και πάλι τους συγγενείς τους.

Μετά το τέλος του πολέμου ο Ανδρέας δεν αποστρατεύτηκε, αλλά κατετάγη κανονικά στον Ελληνικό Στρατό, αφού φρόντισε να περατώσει και τις γυμνασιακές σπουδές του στο Βενετόκλειο. Υπηρέτησε συνολικά τέσσερα χρόνια και αποστρατεύτηκε με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού. Τιμήθηκε με πολλές διακρίσεις πρόσφατα δε και από το Γενικό Επιτελείο Στρατού με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 75 χρόνων από την ίδρυση του Ιερού Λόχου.. Κάθε χρόνο παρευρίσκονταν στη Σύμη για να τιμήσει τις εκδηλώσεις για την επέτειο της 8ης Μαΐου 1945.

Πέρυσι στην εκδήλωση που οργάνωσε ο Δήμος Ρόδου για να τιμηθεί η επέτειος της 31ης Μαρτίου 1947 (ημέρα κατά την οποία η βρετανική διοίκηση παρέδωσε τα Δωδεκάνησα στην Ελλάδα) ο Ανδρέας Μαλανδράκης ήταν μεταξύ των τιμώμενων προσώπων και έκανε την έπαρση της σημαίας στον ιστό του βωμού της Πατρίδας.

(Η κηδεία του Ανδρέα Μαλανδράκη θα γίνει αύριο Πέμπτη από την εκκλησία του Ευαγγελισμού).