Πέφτει από αεροπλάνο, τρέχει με μηχανή, κάνει καταδύσεις, έχει διακρίσεις στο καράτε και είναι ελεύθερος επαγγελματίας

Pοδούλα Λουλουδάκη

Ο Ηλίας Παπανικολάου, που έχει για εχθρό του τον καναπέ

Την τελευταία φορά που τον είδα πριν απ΄ αυτή την κουβέντα ήταν όταν κατέβηκε με σχοινιά το κτήριο του Δημαρχείου, κρατώντας την ελληνική σημαία στο πλαίσιο του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Τουρισμού.

Ήταν εντυπωσιακό, αλλά δεν ήταν τίποτα μπροστά στα άλλα που κάνει ο Ηλίας Παπανικολάου ο οποίος επειδή το θέλει και μετά τη δουλειά του: πέφτει από αεροπλάνο, τρέχει με Eντούρο, κάνει καράτε και αγωνίστηκε και με τον καλύτερο του κόσμου σε φιλικό το 2014, πήρε την 3η θέση το 2017, κάνει καταδύσεις, αναρρίχηση, σκι θαλάσσης, έχει ένα χαμόγελο πλατύ και μια φιλοσοφία να συγχωρεί και να πηγαίνει παρακάτω «γιατί μόνο έτσι προχωράς στη ζωή».

Και σχεδόν όλα τα κάνει στη Ρόδο όπου πολλοί παραπονιόμαστε ότι δεν έχει τι να κάνεις κυρίως το χειμώνα, αλλά αυτό μόνο δικαιολογία είναι και άλλοθι.





Κάνεις τόσα πολλά σπορ και διαφορετικά: στον ουρανό, στην ξηρά, στη θάλασσα… Γίνονται όλα αυτά στη Ρόδο;
Μου αρέσουν τα σπορ, έκανα από μικρός. Ο καναπές ήταν ο εχθρός μου, πάντα ήθελα να κάνω προπόνηση, να νιώσω ότι κάτι έκανα για το σώμα μου και τον εαυτό μου και να παίρνω το ωραίο απ΄ όλα τα σπορ. Δεν είμαι top σε κάτι αλλά νιώθω την εμπειρία του κάθε αθλήματος και είναι τρομερό αυτό. Προσπαθούσα πάντα να συνδυάζω τη ζωή μου με τον αθλητισμό, κι η Ρόδος έχει πολλά πράγματα να κάνεις, αρκεί να τα αναζητήσεις. Το μόνο που δεν μπορεί να κάνεις είναι σκι στα χιόνια.

Η μητέρα σου είναι Νορβηγίδα, ο πατέρας σου Ροδίτης, εσύ σπούδασες στη Νορβηγία, γύρισες όμως!
Η μητέρα μου είναι η Έλεν που είχε από τα πρώτα γυμναστήρια στη Ρόδο και ο πατέρας μου είναι από την Ψίνθο. Μετά το Λύκειο πήγα για 4 χρόνια στη Νορβηγία για σπουδές, σπούδασα Business Management, δούλεψα εκεί για λίγο καιρό. Το χιόνι όμως ήταν ενάμιση μέτρο, τους λέω «παιδιά, τι γίνεται εδώ; ». Είμαι Ροδο-λάτρης. Σαν τη Ρόδο δεν έχει. Είναι αρκετά μικρή για να πας παντού οποιαδήποτε ώρα και αρκετά μεγάλη για να μη βαριέσαι. Ο άνθρωπος δεν χρειάζεσαι πολλά, χρειάζεται μία ισορροπία για να έχει ποιότητα ζωής.

Ποια αθλήματα ακριβώς κάνεις;
Κάνω όλα τα αθλήματα: ελεύθερη πτώση, Snowboard, Ski, Αναρρίχηση, καταδύσεις, Enduro και πολεμικές τέχνες.

Το Σεπτέμβριο φέτος στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τη γιορτή Τουρισμού σε είδα να κατεβαίνεις με σχοινιά από τη στέγη του Δημαρχείου!
Ναι, ήταν στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Δήμου όπου πήρα μέρος μαζί με άλλους και θέλαμε να δείξουμε στους τουρίστες μας πόσα πολλά αθλήματα μπορεί να κάνει κάποιος στη Ρόδο μεταξύ των οποίων η αναρρίχηση και η κατάβαση.

Ποιο είναι το πιο ψηλό κτήριο που έχεις κατέβει;
Ά, το ξενοδοχείο του Βασιλάκη, το οκταώροφο. Αλλά αυτό δεν είναι τίποτα. Πηγαίνουμε στα Μετέωρα, στον Όλυμπο, στο Λεωνίδιο στη Σπάρτη. Με την αναρρίχηση πατάς σε μια μικρή εσοχή σε ύψος 180 μέτρων, σε μια δύσκολη διαδρομή που είναι ας πούμε 240 μέτρων ευθεία πάνω από το έδαφος. Αυτά τα συναισθήματα είναι ανεκτίμητα, με κάνουν να νιώθω ζωντανός.

Πρέπει να ΄χεις λεφτά για να τα κάνεις όλα αυτά;
Πρέπει να έχεις θέληση. Τα περισσότερα σπορ δεν είναι ακριβά, τα περισσότερα χρειάζονται λίγα χρήματα για τον εξοπλισμό και μετά μόνο τον καλό καιρό που προσφέρει η Ρόδος.

Αγωνίστηκες στο Καράτε με τον πρωταθλητή κόσμου, πως έγινε αυτό;
Στο Βίλνιους της Λιθουανίας, το 2014. Δεν κέρδισα φυσικά, αλλά στάθηκα αξιοπρεπώς μέσα στο ρινγκ και ήταν εμπειρία ζωής να συμμετάσχω σε ένα τέτοιο επίπεδο. Όταν μπαίνεις μέσα σε ένα ρινγκ να αγωνιστείς με τον πρωταθλητή κόσμου περνάνε διάφορα από το μυαλό σου, πρέπει να βρεις ψυχραιμία και συγκέντρωση λες «this is my time». Και βέβαια μετράει η συμπαράσταση που έχεις από τους συναθλητές σου και το δάσκαλό σου. Το 2017 στο ανοιχτό Knockdown Kαράτε ήρθα 3ος.

Και το να πέφτεις από αεροπλάνο, αυτό το τόσο συναρπαστικό που μοιάζει τόσο επικίνδυνο;
Η ελεύθερη πτώση! Την ώρα που ανοίγει η πόρτα του αεροπλάνου πριν πηδήξεις έξω. Την ώρα που πέφτεις αυτά τα 50 δευτερόλεπτα σου φαίνονται πάρα πολύ χρόνος. Και η προσγείωση φυσικά. Την πρώτη φορά όπως όλοι δέθηκα πάνω στον εκπαιδευτή, άνοιξε η πόρτα του αεροπλάνου και πέσαμε μαζί.

Τα τελευταία χρόνια το άθλημα έχει γίνει ακόμα πιο ασφαλές. Κι έχει βέβαια δύο αλεξίπτωτα. Όταν τα κάνεις όλα σωστά δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Και στην ελεύθερη πτώση και στους σχηματισμούς Στο παρα πέντε, το αλεξίπτωτο πλαγιάς με το οποίο πετάω σηκώνεις το αλεξίπτωτο, βλέπεις την άκρη, τρέχεις προς τον γκρεμό και απογειώνεσαι.

Με τον αθλητισμό νιώθω να ζω την κάθε στιγμή. Η ζωή είναι μικρή και μόνο οι εμπειρίες και οι αναμνήσεις μένουν. Μακάρι να μπορεί να ταξιδεύει κάποιος, δεν χρειάζεται λεφτά όπως μπορεί να νομίζουμε, προγραμματισμός χρειάζεται, ψάξιμο κι ένα ταξίδι μπορεί να σου βγει πολύ φθηνά.

Συχνά ρίχνουμε το βάρος στο να έχουμε ένα ωραίο σπίτι ή ένα καλό αυτοκίνητο, αλλά δεν είναι αυτά τα σημαντικά.

Σημαντικό είναι επίσης να είσαι καλά με τον εαυτό σου και να συγχωρείς. Αν συγχωρείς περνάς καλά γιατί αφήνεις το παρελθόν και κοιτάς μπροστά.

Και τρέχεις με μηχανές!
Με την Εντούρο όταν μπαίνεις σε κλειστές στροφές σε χώμα σε διαδρομές μόνο σε χωματόδρομο είναι μια άλλη εμπειρία. Πηγαίνουμε συνήθως από τα Μαριτσά μέχρι το Γαδουρά. Είμαστε παρέες και ασχολούμαστε τα σαββατοκύριακα με το σπορ. Και είναι απίστευτη η φύση, δένεσαι με το περιβάλλον.

Πάμε πάλι να πούμε τι αθλήματα κάνεις. Έχεις μπει βέβαια και σε αίθουσες γυμναστηρίων όπου σε ακολουθούσε πολύς κόσμος στα προγράμματά σου.
Είμαι γυμναστής, είμαι μέλος της Εθνικής ομάδας Shin-Kyokushiin καράτε, Kick Boxing και Brazilian Jujitsu, Snowboard Ski, Παρα Πέντε, Kite Surfing, Rock Climbing, Καταδύσεις, Enduro, Skydiving.

Για τις καταδύσεις δεν έχουμε πει.
Πηγαίνω συνήθως στο Λαδικό, στην Καλλιθέα, στο Πλημμύρι στο βυθισμένο ναυάγιο…

Και παράλληλα έκανες πολλές δουλειές και συνεχίζεις να εργάζεσαι σκληρά!
Είχα μεσιτικό γραφείο, ξενοδοχειακή επιχείρηση, έγινα εργολάβος οικοδομών και κατέληξα στο property management και Outdoor activities, εκδρομές με τουρίστες. Έχω μετατρέψει το χόμπι μου, κι αυτό που αγαπώ, σε δουλειά. Αν κάνεις το χόμπι σου δουλειά είναι σαν να μην έχεις δουλέψει ούτε μία ώρα την ημέρα.