«Ελληνισμός» και «Χριστιανισμός»

Rodiaki NewsRoom

Γράφει η Μαίρη Παπανδρέου

Τραγική και επικίνδυνη πραγματικότητα, που ελάχιστοι γνωρίζουμε στις μέρες μας, είναι οι διώξεις και οι γενοκτονίες των Χριστιανών, που μεθοδικά πραγματοποιούνται σε πάρα πολλές χώρες.

Εκατομμύρια Χριστιανών, εκδιώκονται από τις γενέτειρές τους, δολοφονούνται, δημεύονται οι περιουσίες τους και καταστρέφονται οι Εκκλησίες τους με βέβηλο τρόπο.

Σε χώρες που δεν «υποψιαζόμαστε», όπως της Μέσης Ανατολής, Τουρκία, Ιράκ, Ιράν, Συρία, Πακιστάν, Λίβανο, Κίνα, Ινδία, Βόρεια Κορέα, Αίγυπτο, Νότια Νιγηρία, Ερυθραία, Φιλιππίνες, Σαουδική Αραβία, Σουδάν, και αλλού, πραγματοποιούνται συστηματικά γενοκτονίες Χριστιανών, λόγο της Χριστιανικής τους Πίστης, από Ισλαμικές οργανώσεις των ISIS, Boko Haram, Daesh και άλλες «αδελφικές Ισλαμικές οργανώσεις». Τα κομμουνιστικά καθεστώτα, χειροτέρεψαν την παγκόσμια εικόνα των διωγμών των Χριστιανών.

Στις προαναφερόμενες χώρες, γίνονται ακόμη και θανατώσεις με σταύρωση και πυρά, μαζικές απελάσεις, γενοκτονίες, που καταγγέλλονται σε Διεθνείς Οργανισμούς, όπως «ACN», «Aid to the Church in Need» κ.α.
Εμείς οι Έλληνες Χριστιανοί-Ορθόδοξοι, αναμφισβήτητα είμαστε «ξεχωριστοί» κι ευλογημένοι, από αρχαιοτάτων χρόνων. Ας θυμηθούμε μόνον τη φράση του Ιησού, όταν οι Απόστολοι Ανδρέας και Φίλιππος Του είπαν ότι είχαν έρθει να Τον δουν κάποιοι Έλληνες: «Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο Υιός του Ανθρώπου. Ελλάς γαρ μόνη ανθρωπογονεί, φυτόν ουράνιον και βλάστημα θείον κριβωμένον, λογισμόν αποτίκτουσα οικειούμενον επιστήμην» (Ιωαν. 12, 20-23) (Έφτασε η ώρα, να δοξαστεί ο Υιός του Ανθρώπου.

Διότι μόνον η Ελλάδα γεννά ανθρώπους φυτόν εκ του ουρανού και του Θεού Βλάστημα εξακριβωμένον απογειώσα λογικήν σκέψι, ιδιοποιουμένη την επιστήμην.) Ο Ιησούς, είπε: «Ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται κι ο ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται»(Λουκάς 18, 10-14) και ο Χείλων ο Λακεδαιμόνιος το 600 π. Χ. είχε είπε: «Τα μεν υψηλά ταπεινούν (ο Θεός), τα δε ταπεινά υψούν». Ο Ιησούς είπε: «Αγαπάτε τους εχθρούς υμών» (Ματθ. 5,44) και ο Κλεόβουλος ο Ρόδιος το 500 π.Χ. συμβούλευε: «Τον δε εχθρόν φίλον ποιείν».

Ιησούς: «Ουκ επιορκήσεις» (Ματθ. 5,33), Πυθαγόρας (580 π.Χ.) «Σέβου τον όρκον». Ιησούς: «Μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην» και ο Πλάτωνας (472 π.Χ.) «Η δικαιοσύνη είναι το μεγαλύτερο αγαθό για την ίδια την ψυχή». Ιησούς: «Όλα όσα θέλετε να σας κάνουν οι άνθρωποι, κάνετε και σείς τα ίδια σ’ αυτούς» (Ματθ. 7,12), Ισοκράτης (430 π.Χ.): «Μην κάνετε στους άλλους εκείνα για τα οποία εσείς θυμώνετε όταν τα κάνουν οι άλλοι σε σας».

Εμείς οι Έλληνες, είμαστε ο μόνος λαός, που ενσωματώσαμε μέσα στην Ορθοδοξία μας, ήθη και έθιμα, παραδόσεις ακόμα και μυθολογία μας, μέσα στο τελετουργικό της Εκκλησίας μας, όπως π.Χ. μόνον εμείς στη Βάπτιση, βυθίζομε το νεοφώτιστο ολόκληρο μέσα στο νερό της κολυμβήθρας, ενώ όλοι οι άλλοι Χριστιανοί το ραντίζουν, διατηρώντας το αρχαίο ελληνικό μας έθιμο, που σαράντα ημέρες μετά τη γέννησή του, στο σπίτι μαζεύονταν συγγενείς και φίλοι, για να γιορτάσουν το πρώτο μπάνιο του μωρού από τη μαία που τον είχε ξεγεννήσει.

Η μαία, έφερνε για το μωρό, καινούργια ρούχα, που του φορούσε μετά το μπάνιο, κατά τη διάρκεια του οποίου ο πατέρας δήλωνε επίσημα το όνομα του παιδιού του και πλήρωνε τη μαία. Στη συνέχεια η μαία, κρατώντας το μωρό, γύριζε τρεις φορές γύρω από το βωμό της θεάς Εστίας όπου πάντα έκαιγε ιερή φλόγα σε κάθε σπίτι.

Επίσης, είμαστε ο μόνος λαός που στην τελετή του γάμου, ο ιερέας κρατώντας το ιερό ευαγγέλιο, οδηγεί το νεόνυμφο ζευγάρι, τρεις φορές γύρω από τα τραπέζι που πάνω του ήταν τα στέφανα, ακολουθούμενος από τον γαμπρό, ο οποίος κρατά από το χέρι τη νύφη που ακολουθεί με σκυμμένο το κεφάλι. Αυτό το τελετουργικό υπήρχε και στην αρχαία Ελλάδα και συμβόλιζε τον Ορφέα που οδήγησε την Ευρυδίκη από τον Άδη στον επάνω κόσμο.

Πρέπει βέβαια, να θυμόμαστε, ότι μέχρι το 1054 που δημιουργήθηκε το ονομαζόμενο «Σχίσμα», η Ορθόδοξη και η Καθολική Εκκλησία υπήρξαν ενωμένες ως Μία Εκκλησία, και πάντα πρέπει να έχομε στο νου αλλά και στην καρδιά μας, την Ευαγγελική προτροπή: «Ίνα πάντες έν ώσιν» (Ιωαν. Ιζ΄11) που είπε ο Χριστός, λίγο πριν σταυρωθεί, όταν προσευχήθηκε για την «ενότητα» των ανθρώπων, στον Κήπο της Γεσθημανή.

Σήμερα, περισσότερο παρά ποτέ άλλοτε, είναι ζωτικής σημασίας η Χριστιανική ενότητα, και όχι μόνον ανάμεσα στις δύο «Αδελφές Εκκλησίες» την Ορθόδοξη και την Καθολική, που ο Πάπας Βενέδικτος είχε χαρακτηρίσει πως και είναι: «δύο πνεύμονες στο ίδιο σώμα», αλλά και όλων των Χριστιανικών Εκκλησιών, για να αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος που προέρχεται από οργανώσεις Ισλαμιστών, αλλά και από τους κρυφούς εχθρούς, όπως είναι ο «ωχαδερφισμός», η αδιαφορία, ο «μοντέρνος αριστερισμός» με όλα του τα παρακλάδια, οι διάφορες αιρέσεις που ξεπροβάλλουν ως δηλητηριώδη μανιτάρια, και παραπλανούν ύπουλα.

Να θυμόμαστε τη συμβουλή του Αγ. Ιωάννη του Χρυσοστόμου όπως και τη 2η Επιστολή Πέτρου, όπου επιστεί την προσοχή των Πιστών Χριστιανών, αναφερόμενοι: «Λόγος περί ψευδοπροφητών και ψευδοδιδασκάλων...».