Δύο Ροδίτες μαθητές στη Βουλή των Εφήβων

Ελευθερία Πελλού

«Αν εμείς δεν δραστηριοποιηθούμε, δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι» δηλώνουν στη “Ροδιακή”

Δύο Ροδιτόπουλα, και άλλα τρία παιδιά από Κάσο και Κάρπαθο συμμετείχαν φέτος στις εργασίες της Βουλής των Εφήβων εκπροσωπώντας επάξια και με απόλυτη επιτυχία τη Δωδεκάνησο!

Η Βουλή των Εφήβων είναι ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα της Βουλής των Ελλήνων, το οποίο λειτουργεί τα τελευταία 23 χρόνια και απευθύνεται στους μαθητές όλων των σχολείων της χώρας, του απόδημου ελληνισμού και της Κύπρου.

Έτσι λοιπόν και φέτος παιδιά από την Ελλάδα, την Κύπρο αλλά και σε άλλων χωρών του κόσμου συμμετείχαν στις εργασίες της ΚΓ΄ Συνόδου, του εκπαιδευτικού αυτού προγράμματος που ξεκίνησε στις 2 και ολοκληρώθηκε στις 6 Ιουλίου.

Το θέμα της φετινής Συνόδου ήταν «Ένα σχολείο να μας χωράει: Κάνουμε like στη διαφορά» και αποτύπωνε τους προβληματισμούς τους σχετικά με τη διαφορετικότητα στον χώρο του σχολείου.

Από τη Ρόδο, συμμετείχαν ο Αντώνης Βεργωτής από το 2ο Γενικό Λύκειο Ρόδου (Καζούλλειο) και ο Γιάννης Μποσγανάς από το 3ο Γενικό Λύκειο Ρόδου (Καπνοβιομηχανία), οι οποίοι και μίλησαν στη «Ροδιακή» περιγράφοντας τη «μοναδική αυτή εμπειρία» όπως μας είπαν, που έζησαν!

«Είναι ένα πρόγραμμα με το οποίο κάνεις διασυνδέσεις με παιδιά από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό! Εμένα προσωπικά με έχουν προσκαλέσει να πάω από Αυστραλία μέχρι Αμερική- μας είπε ο Αντώνης Βεργωτής. Επίσης κάνεις φιλίες που μένουνε. Έχουμε κρατήσει επαφές με παιδιά από άλλες περιοχές της Ελλάδας και συνομιλούμε μαζί τους.

Οι τελευταίες ημέρες ήταν ιδιαίτερα φορτισμένες και πολύ περισσότερο οι τελευταίες στιγμές. Γιατί έχεις συνηθίσει μία καθημερινότητα όπου παντού έβλεπες παιδιά σαν και σένα, παιδιά που έχουνε τους ίδιους προβληματισμούς, τις ίδιες ή παρόμοιες ιδέες, την ίδια δίψα για ζωή και είναι λίγο δύσκολο να επιστρέφεις και πάλι στην καθημερινότητα. Ήταν φοβερό πόσο δεθήκαμε μέσα σε πέντε μέρες με τα παιδιά, ήταν σαν να τους γνωρίζαμε μία ζωή» κατέληξε ο Αντώνης.

Αλλά και ο Γιάννης Μποσγανάς δήλωσε ότι «Ήταν μία μοναδική εμπειρία το γεγονός ότι ήρθαμε σε επαφή με παιδιά από όλη την Ελλάδα και τους ομογενείς του ελληνισμού και την Κύπρο, ήταν φοβερό! Έπαιρνες από κάθε παιδί κάτι. Γιατί το κάθε παιδί ανάλογα με τον τρόπο που ζει έχει και μία διαφορετική αντίληψη και προσέγγιση της ζωής. Αυτή η εμπειρία μας έκανε πιο ώριμους ως άτομα και χάρηκα πάρα πολύ που κατάφερα να συμμετάσχω. Και αν μου δινόταν η ευκαιρία, θα ξαναπήγαινα.

Ο Αντώνης περιέγραψε και τα συναισθήματα που ένιωσε όταν του έγινε γνωστή η συμμετοχή του στη Βουλή των Εφήβων: «Όταν μαθαίνεις ότι έχεις επιλεγεί για να συμμετάσχεις, είναι πραγματικά τεράστια τιμή να εκπροσωπείς την πατρίδα σου ουσιαστικά, την Ελλάδα, τα Δωδεκάνησα μετά τους φίλους και την οικογένειά σου είναι ένα ιδιαίτερο «φορτίο», το οποίο εγώ πιστεύω το ‘φερα εις πέρας όπως μπορούσα καλύτερα. Το τέλος αυτής της εμπειρίας είναι όπως το δει κανείς.

Αν το δούμε σαν μία πενταήμερη εκδρομή που είχες την ευκαιρία να γνωρίσεις διάφορα άτομα, είναι συγκλονιστικό! Όπως είπαμε το πόσο γρήγορα «δένεσαι» με παιδιά, το πόσο όμορφα και δημοκρατικά ανταλλάσσεις απόψεις μαζί τους πως παρά τις διαφωνίες σου, ουσιαστικά συμφωνείς μαζί τους και βρίσκεται μία «χρυσή τομή» πάντα!

Είναι «μαγικό» αυτό που κάνουν οι νέοι!
Τόσο ο Γιάννης όσο και ο Αντώνης αναφέρθηκαν και στα «κακώς κείμενα» της φετινής διοργάνωσης του προγράμματος καθώς, όπως είπαν, δεν υπήρξε κάλυψη από μέσα ενημέρωσης, ενώ τα παιδιά δεν είχαν και το δικαίωμα ερωτήσεων στους υπουργούς που τους μίλησαν στη Βουλή!

«Θα μπορούσαν να γίνουν διορθώσεις, να μιλούσαμε με τους πολιτικούς, δυστυχώς δεν μας άφησαν να το κάνουμε αυτό. Γι’ αυτό και στο τέλος υπήρξε μεγάλη δυσαρέσκεια και αντίδραση από όλα τα παιδιά. Εκεί καταλαβαίνεις – έτσι το σκέφτηκα εγώ είπε ο Αντώνης- ότι όταν οι νέοι είναι ενωμένοι, αυτή τη «γροθιά» δεν μπορεί να την αντιμετωπίσει κανείς!

Ούτε μπόρεσαν να την αντιμετωπίσουν και στην προκειμένη περίπτωση.

Πέρα από αυτό, ευλογία Θεού που μπορέσαμε να πάμε, η εμπειρία αυτή δεν πρόκειται να ξεχαστεί ποτέ!
Οι στιγμές αυτές που έζησα μου δίνουν ένα παραπάνω κίνητρο να συνεχίσω τη ζωή μου πιο αποφασιστικά με αισιοδοξία, γιατί αυτά τα παιδιά που γνώρισα με έκαναν να δω τα πράγματα πιο αισιόδοξα στο ότι υπάρχει ένα Μέλλον»!

Ρωτήσαμε τα παιδιά αν όλη αυτή η εμπειρία τους έκανε να θέλουν μεγαλώνοντας να ασχοληθούν με την πολιτική.

Ο Γιάννης μας είπε «Δεν ξέρω αν θα ήθελα να ασχοληθώ με την πολιτική αλλά πρέπει εμείς οι νέοι, αν θέλουμε να γίνει κάποια αλλαγή, να την κάνουμε εμείς!

Κατηγορούμε τους μεγάλους για την κατάσταση αλλά αν εμείς δεν δραστηριοποιηθούμε, δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι και σίγουρα δεν πρέπει να επαναλάβουμε τα λάθη των προηγούμενων γενεών»!

Αλλά και ο Αντώνης από την πλευρά του δήλωσε ότι «Στη ζωή πρέπει να κάνουμε λάθη, να μαθαίνουμε από αυτά! Αλλά όπως είπε και ο Γιάννης δεν πρέπει να επαναλαμβάνουμε τα λάθη των προηγούμενων.

Τώρα, για αυτό που ρωτήσατε, φυσιολογικό είναι όταν είσαι σε ένα έδρανο δικό σου να σκέπτεσαι πώς θα ήτανε να καθόσουν σε μία τέτοια καρέκλα, αλλά το θέμα είναι να την τιμάς αυτή την καρέκλα, άμα δεν τη τιμάς τι σημασία έχει να κάθεσαι;!

Πολιτικός δεν θα σκεφτόμουν να γίνω υπό αυτές τις συνθήκες! Ίσως σε μια πιο «καθαρή» Ελλάδα στην οποία θα μπορούσες να εκφράσεις ελεύθερα τις απόψεις σου, τις ιδέες σου να τις κάνεις πράξη τότε ναι, θα μπορούσα να ασχοληθώ με την πολιτική».

Τα παιδιά δεν παρέλειψαν να ευχαριστήσουν όλους αυτούς που τους βοήθησαν να συμμετάσχουν σε αυτό το πρόγραμμα (σχολείο, καθηγητές, γονείς, φίλους), καθώς σε διαφορετική περίπτωση δεν θα τα είχαν καταφέρει.