Ο κ. Ξενοφών που δεν είναι καν 90 και χαίρεται τη ζωή!

Pοδούλα Λουλουδάκη

Χορεύει, τραγουδάει, παίζει και έχει στυλ

Δεν το βάζει κάτω ο κ. Ξενοφών! Με το κοστούμι και την κόκκινη γραβάτα του- δώρο του 1ου ΚΑΠΗ Δήμου Ρόδου στο Νηρέα- κάθε φορά που τραγουδάει στη Χορωδία του ΚΑΠΗ, που χορεύει χασάπικο στη Χορευτική του ομάδα, που λέει τα λόγια του - συνήθως ως πρωταγωνιστής- στις θεατρικές του παραστάσεις.

Μες το χαμόγελο και την καλή διάθεση, με συγκροτημένη σκέψη και με άνεση στη συναναστροφή του με τις γυναίκες τις οποίες φρόντιζε για 35 χρόνια που ήταν κομμωτής, κερδίζει αμέσως την προσοχή.

Με χιούμορ και αυτοσαρκασμό αυτός που δεν είναι «ούτε καν 90», έχει χορτάσει τα φλας για όλους τους παραπάνω λόγους, αλλά και επειδή επιλέχτηκε ως πρωταγωνιστής της διαφήμισης της αεροπορικής εταιρείας Aegean. Τι άλλο να ζητήσει κανείς απ’ τη δημοσιότητα;

Την πρώτη φορά τον είδα να χορεύει χασάπικο με δύο κυρίες, επόμενη φορά τάνγκο, και ύστερα να ψέλνει τα κάλαντα και να συμμετέχει σε εκδηλώσεις. Γιατί πολλά έχει να κάνει κανείς αν το θέλει και ο κ. Ξενοφών Καταξενός, από την Κρεμαστή που ζει όλη του τη ζωή στην πόλη, είναι παράδειγμα ότι γερνάς μόνο αν το επιτρέψεις εσύ!

Πάντα κομψός κ. Ξενοφών και παρών σε όλα!
Μα, δεν είμαι ούτε καν 90! Έχω ενέργεια μέσα μου και ενδιαφέρον για πολλά πράγματα.

Παίζετε στις θεατρικές παραστάσεις του ΚΑΠΗ, χορεύετε στη Χορευτική του ομάδα, είστε στη Χορωδία του και βέβαια σας έχει δει όλη η Ελλάδα στη διαφήμιση της Aegean! Μπράβο σας, δεν το βάζετε κάτω!
Η απασχόληση με κρατάει ζωντανό. Σε πολλούς λέω «ξέρεις, έχω κλείσει τα 50 κι έχουν αρχίσει τα προβλήματα υγείας...»... Με κοιτούν, με ξανακοιτούν, γελάνε και τότε τους λέω «γιατί γελάτε, δεν σας είπα τα 90, σας είπα τα 50...»...

Πώς τη μετράτε εσείς τη ζωή, πότε προστίθενται τα χρόνια;
Από παιδί μου άρεσε να ακούω τους ηλικιωμένους ανθρώπους να μου μιλούν, άλλωστε εμείς μεγαλώσαμε με παραμύθια, κι όχι με τηλεόραση. Κάποια κυρία, μεγάλη σε ηλικία μου είπε τότε «η ζωή μετριέται με τα δόντια...»! Ήμουν πολύ νέος και δεν μπορούσα να το εξηγήσω. Εννοούσε τη διατροφή, το τι τρώμε. Τώρα καταλαβαίνω ότι είχε δίκιο.

Εσείς τι τρώτε δηλαδή, πώς διατηρείστε στα κιλά σας, κι έχετε και καλή υγεία;
Θα πιω ένα λίτρο νερό κάθε πρωί, το κάνω τσάι αραιωμένο, δηλαδή φασκόμηλο φυσικό. Μετά από μισή ώρα με μία θα φάω το πρωινό μου και στις 12 το μεσημέρι με 1 θα φάω κανονικά. Το απόγευμα κατά τις 5 πάλι κάτι θα τσιμπήσω και τέλος.

Λιτοδίαιτος!
Απ’ όλα, αλλά λίγο. Και ένα ποτηράκι κρασί στο φαγητό.

Τι δουλειά κάνατε στα χρόνια που εργαζόσασταν;
Κομμωτής ήμουν στο επάγγελμα από το 1958, στη Στοά Σπάρταλη. Αλλά δεν υπήρχε επάγγελμα που δεν μπορούσα να το κάνω μέχρι και σήμερα.

Ήσασταν γνωστός για τους κότσους που κάνατε στο κομμωτήριό σας!
Στους κότσους ήμουν σπεσιαλίστ. Είχα πολλή δουλειά. Δεν υπήρχε μέρα που να μην έχω τουλάχιστον τρεις Αρχαγγελίτισσες, όπως κι απ’ όλα τα χωριά και βέβαια από την πόλη. Κούρεμα, χτένισμα, περμανάντ. Τη δεκαετία του ‘60 άνοιγα στις έξι το πρωί για να χτενίσω τις κυρίες, να είναι έτοιμες να ανοίξουν κι εκείνες τα δικά τους μαγαζιά. Μια φορά που η 28η Οκτωβρίου έπεσε Κυριακή και τα κορίτσια, οι μαθήτριες ήθελαν να φτιάξουν τα μαλλιά τους για να πάνε να παρελάσουν, πήγαν και ζήτησαν την άδεια από το Αστυνομικό Τμήμα, να μου επιτρέψει ν’ ανοίξω Κυριακή πρωί-πρωί για να τις χτενίσω.

Επομένως οι Ροδίτισσες πρόσεχαν την εμφάνισή τους!
Ήταν κομψότατες, είχαν αρχίσει να φοράνε και τα μίνι και τα παντελόνια. Σήμερα είναι λίγο πρόβλημα που οι περισσότερες είναι ίδιες, το ίδιο μαλλί, αυτό το ίσιο δεν τις ξεχωρίζεις. Κάποια περίοδο είχε βγει ένας νόμος και όποιος ήξερε δυό τρεις γλώσσες μπορούσε να ανοίγει σε ωράρια τουριστικών καταστημάτων. Έτσι άνοιγα πολλές ώρες κι εγώ.

Τι γλώσσες μιλάτε, πού τις μάθατε;
Ιταλικά, Αγγλικά, Γερμανικά. Πού τις μαθαίνεις, στο δάσκαλο. Θυμάμαι όταν πήγαινα στον κ. Αλφόνσο για αγγλικά εγώ από την Κρεμαστή με βροχή ήμουνα παρών και άλλοι ήταν γείτονές του κι είχαν απουσία λόγω βροχής.

Πειθαρχία, κι απασχόληση λοιπόν, αυτό είναι το μυστικό;
Ακριβώς. Δεν υπάρχει μέρα που να μην κάνω κάτι, βλάβη ηλεκτρική, υδραυλική, κάτι να είμαι χρήσιμος. Όμως αν θέλεις να είσαι ήσυχος πάντα δεν πρέπει να πεις ψέμα γιατί πρέπει μετά να πεις κι άλλα ψέματα για να το στηρίξεις, κι έτσι ζεις μέσα στο ψέμα. Όταν λες την αλήθεια είσαι ήσυχος. Εύχομαι, μέρες που είναι σε εσένα και σ’ όλο τον κόσμο, χρόνια πολλά και καλή τύχη. Αλλά η τύχη δεν έρχεται και σε βρίσκει. Αν δεις κάποιον από την αρχή ότι έχει ελαττώματα μην προχωράς, σταμάτα εκεί τα δύο τρία θα γίνουν δεκατρία. Το κακό αντιμετωπίζεται στην αρχή. Όταν προχωρήσει, τελείωσε.