Μια συναρπαστική βραδιά στη Ρόδο με μουσική μπαρόκ

Rodiaki NewsRoom

Στη Ρόδο συμβαίνουν ενίοτε αναπάντεχα μαγευτικά πολιτιστικά γεγονότα. Κι ένα τέτοιο συναρπαστικό γεγονός ήταν η βραδιά με μουσική μπαρόκ που παρουσίασε την περασμένη Παρασκευή 1 Μαρτίου στο Ισπανικό κατάλυμα της Παλιάς Πόλης το Σωματείο Παλαιάς Μουσικής Ανακρέων σε συνεργασία με το μουσικό σύνολο Diverse & Bizarre.

To πρόγραμμα περιελάμβανε σκηνές από μυθολογικές όπερες των Cavalli, Handel, Porpora και Vivaldi μαζί με μια Σονάτα και μια Σουίτα από το τρίτο μέρος της σύνθεσης του Couperin, Les Nations.

Το ευτύχημα ήταν ότι οι μουσικόφιλοι της Ρόδου ενημερώθηκαν έγκαιρα κι έτσι γέμισαν γρήγορα τη θαυμάσια – από ηχητική άποψη – μεσαιωνική αίθουσα του καταλύματος.

Η απόλαυση ξεκίνησε από την πρώτη στιγμή, χάρη στους ήχους του μπαρόκ βιολιού, που έπαιζε η Αναστασία Μηλιώρη, τις μελωδίες του πλαγίαυλου της Κίρας Σαπλαχίδου, τις γοητευτικές παρεμβάσεις του μπαρόκ όμποε της Στέλλας Νικολαΐδη, το δυναμικό μπαρόκ τσέλο της Φαμπιόλα Οζέντα και την διακριτική όσο και ουσιαστική συνοδεία του αυθεντικού τσέμπαλου που έπαιζε ο Σεβαστιανός Μοτορίνο.

Όλοι αυτοί οι μουσικοί είναι νέα παιδιά, που απαρτίζουν το μουσικό σύνολο Diverse & Bizarre κι έχουν δουλέψει πάρα πολύ για να προσφέρουν ένα τόσο τέλειο ηχητικό αποτέλεσμα αναβιώνοντας συνθέσεις που γράφτηκαν από από τρεις και τέσσερις αιώνες.

Η πρώτη γεύση που πήραμε από την εισαγωγική Σονάτα του Κουπερέν ήτανε μόνον η πολλά υποσχόμενη αρχή. Διότι αμέσως μετά ο εξαίρετος Ρόδιος κόντρα τενόρος Σταμάτης Παυλούς μάς μάγεψε όλους με τη δεξιοτεχνία του στην ερμηνεία της άριας Numi, che reggi από την όπερα «Η Αριάνδη στη Νάξο» του άγνωστου στους πολλούς Ναπολιτάνου συνθέτη Νικολό Πόρπορα, ο οποίος πιθανότατα συνέθεσε τη συγκεκριμένη άρια επάνω στη φωνή του διάσημου κόντρα τενόρου Φαρινέλλι.

Με λαμπρές μουσικές σπουδές στην Αθήνα και υποτροφία στη Χάγη, ο Σταμάτης Παυλούς, με πλούσιο βιογραφικό στην υπηρεσία της μπαρόκ και κλασικής μουσικής, απέδειξε ότι η Ρόδος γεννά ενίοτε εξαίρετα ταλέντα, που δρέπουν διακρίσεις στις μελοδραματικές σκηνές της Ευρώπης, ενώ συνάμα ο σπάνιος αυτός καλλιτέχνης προσφέρει καθημερινά τις υπηρεσίες του ως ανώτερος διοικητικός υπάλληλος στο νοσοκομείο της Ρόδου.

Ο ίδιος αποτελεί και την ψυχή του Σωματείου Παλαιάς Μουσικής Ανακρέων, που αποβλέπει στην ιστορικά τεκμηριωμένη ερμηνεία της Παλαιάς Μουσικής με όργανα εποχής, με κορμό το πρώτο ιστορικού τύπου τσέμπαλο του νησιού και έδρα τη Ρόδο. Φιλοδοξία του να αξιοποιεί την αρχιτεκτονική κληρονομιά των Δωδεκανήσων ως χώρο υποδοχής των συναυλιών του Ανακρέοντα.

Αμέσως μετά την άρια του Θησέα, ο Σταμάτης Παυλούς μάς σύστησε την νεαρή βραβευμένη σοπράνο Λήδα Δημητριάδη και μαζί ερμηνεύσαν το ντουέτο In amoroso petto, πάλι από την όπερα του Πόρπορα.

Η Λήδα Δημητριάδη έχει κι αυτή κάνει λαμπρές μουσικές σπουδές στην Αθήνα και μεταπτυχιακές στη Γερμανία, συνεργάστηκε κατά καιρούς με την Εθνική Λυρική Σκηνή και την όπερα της Νυρεμβέργης ενώ έχει αποσπάσει ειδικό βραβείο της καλύτερης ελληνικής συμμετοχής στο διεθνή διαγωνισμό Maria Callas Grand Prix.

Μετά το ντουέτο του Πόρπορα ακολούθησε το ρετσιτατίβο και η άρια Καλλιστώ Restino Imbalsamate του Λομβαρδού συνθέτη Φραντσέσκο Καβάλλι και το πρώτο μέρος της συναυλίας ολοκληρώθηκε με το ρετσιτατίβο και την άρια Inumano fratel και το ρετσιτατίβο και το ντουέτο Seleuce!.. Se il cor ti perde o cara από την όπερα «Πτολεμαίος, βασιλιάς της Αιγύπτου», του Γκέοργκ Φρέντερικ Χαίντελ, που γεννήθηκε στη Γερμανία αλλά έζησε κατά κύριο λόγο στην Αγγλία και έγραψε μεταξύ πολλών άλλων και 42 όπερες, μεγάλο μέρος των οποίων επάνω σε ιστορικά και μυθολογικά λιμπρέτα.

Το δεύτερο μέρος της συναυλίας ξεκίνησε και πάλι με ένα κομμάτι από τη σύνθεση Les Nations του Κουπερέν και στη συνέχεια η Λήδα Δημητριάδη μάς μάγεψε κυριολεκτικά με την άρια No, no I’ll take no less από την όπερα «Σεμέλη» του Χαίντελ, όπου η γοητευτική σοπράνο ερμήνευσε τόσο φωνητικά όσο και σκηνικά την απαίτηση της Σεμέλης να παρουσιαστεί μπροστά της ο Ζευς σε όλο του το μεγαλείο. Οι εξαιρετικά δύσκολες κολορατούρες της συγκεκριμένης άριας ήταν ένας πραγματικός άθλος της Λήδας Δημητριάδη, που τις απέδωσε με μια εντυπωσιακή ευκολία μαγεύοντας με τη μελωδική φωνή της τα αυτιά μας.

Εξίσου εντυπωσιακή ερμηνεία ήταν εκείνη του Σταμάτη Παυλού, με την άρια του Αναστάσιου Vedro con mio diletto από την όπερα του Βενετσιάνου συνθέτη Αντόνιο Βιβάλντι «Ιουστίνος», του δημοφιλέστερου μουσουργού της εποχής μπαρόκ.

Οι δυο εξαίρετοι τραγουδιστές και οι ικανότατοι μουσικοί που τους συνόδευσαν, ολοκλήρωσαν τη συναυλία με την άρια της Αντιγόνης Da tanti affanni opressa και το ντουέτο Αντιγόνης-Άδμητου Alma mia, dolce ristoro, από την όπερα «Άδμητος, βασιλιάς της Θεσσαλίας» και πάλι του Γκέοργκ Φρέντερικ Χαίντελ. Στα δύο αυτά εξαιρετικά απαιτητικά κομμάτια, οι ερμηνευτές μάς αποκάλυψαν όλο το εύρος των φωνητικών και σκηνικών τους ικανοτήτων, οδηγόντας κυριολεκτικά το φιλόμουσο ακροατήριο στη μέθεξη.

Φυσικά στην εξαίρετη αυτή συναυλία ΔΕΝ υπήρχαν μικρόφωνα κι έτσι οι ακροατές απολάμβαναν τους φυσικούς ήχους των οργάνων, κάτι σπάνιο σε μια εποχή όπου τα αυτιά μας υποφέρουν συνήθως από την κακοποίηση που υφίσταται η προσφορά των μουσικών από τα ηλεκτρονικά μέσα ηχητικής αναπαραγωγής και την αδεξιότητα της πλειοψηφίας των χειριστών της περίφημης κονσόλας.

Αξίζουν λοιπόν θερμά συγχαρητήρια στη σοπράνο Λήδα Δημητριάδη, στον κόντρα τενόρο Σταμάτη Παυλούς και στους μουσικούς του συνόλου Diverse & Bizarre για τη σπάνια βραδιά με μουσική μπαρόκ που μάς προσέφεραν, καθώς και στους δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς που υποστήριξαν την εκδήλωση κι ευχόμαστε αργά ή γρήγορα να τους απολαύσουμε και πάλι και να τους καταχειροκροτήσουμε.

Μάριος Βερέττας
www.verettasbooks.gr