Η Εργασία ως απόσταση από το Τίποτα

Η Εργασία ως απόσταση από το Τίποτα

Η Εργασία ως απόσταση από το Τίποτα

Rodiaki NewsRoom

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 134 ΦΟΡΕΣ

Ο Νεοφιλελευθερισμός σε ένα email

Γράφει ο Ηλίας Καραβόλιας

Το email που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο εδώ και μέρες, προς το προσωπικό μιας μεγάλης εταιρείας, αποτυπώνει με ακρίβεια την θλιβερή σημερινή πραγματικότητα στην αγορά εργασίας. Με κυνικό τρόπο ονομάζονται όλα τα “προνόμια” που οι εργαζόμενοι απολαμβάνουν στην εταιρεία τους: πληρώνονται στην ώρα τους, έχουν δουλειά σε μια εποχή που κάποιοι άλλοι δεν έχουν, εισπράττουν μισθό (ενώ κάποιοι άλλοι -με την ανεργία 20%- δεν εισπράττουν καθόλου). Και για όλα αυτά πρέπει να χαμογελούν και να είναι ευτυχισμένοι!

Ο μισθός φυσικά είναι ....τεράστιος: 300 ευρώ! Και όπως ενημερώνει ο συντάκτης του μηνύματος: “το 300 σε σχέση με το μηδέν είναι 300% περισσότερο!”

Ο συντάκτης του email δεν ξεχνάει να θυμίσει τα βασικά για τα οποία πρέπει να ευγνωμονούν οι εργαζόμενοι: επένδυσε χρήματα η εταιρεία για να συνεχίσουν αυτοί να εργάζονται, οι πελάτες του καταστήματος είναι αυτοί που πληρώνουν τους εργαζόμενους, υπάρχουν τόσο καλές προσφορές που πρέπει να τις διαφημίζει το προσωπικό, κ.α.

Και τελειώνει με το “πανοπτικού τύπου” μήνυμα:
«Ανυπομονώ να δω την ανταπόκρισή σας στα αποτελέσματα του μυστικού επισκέπτη που θα γίνει μέσα στον μήνα...»

Πώς αλλιώς να απεικονιστεί ακριβέστερα αυτό που σήμερα αποσιωπάται απο όλους; Μιλάω για την στυγνή εκμετάλλευση, την αισχροκέρδεια (γιατί είναι αισχρό να υπεξαιρείται εργατικός χρόνος κακοπληρωμένος), για τον πλήρη ευτελισμό του ανθρώπινου μόχθου.

Στην Ελλάδα της κρίσης το ημερομίσθιο έφθασε να είναι χαμηλότερο απο 10 ευρώ. Ο μισθός απαξιώθηκε με πρόσχημα την μείωση των κερδών στις επιχειρήσεις. Kαι τα αφεντικά εκμεταλλεύονται την ανεργία και την μιζέρια στον κόσμο της εργασίας.

Συμπέρασμα; Μετά τα μνημόνια ο στόχος επετεύχθη: ο μισθός επιτέλους έπεσε προς χάριν της περίφημης ανταγωνιστικότητας και της ανάπτυξης- έννοιες στο φαντασιακό συλλογικό ασυνείδητο και μόνο (λάθος: είναι και στα εγχειρίδια της αστικής ορθόδοξης οικονομικής θεωρίας...).

Φωνές που στηρίζουν την απελευθέρωση των μισθών προφανώς αγνοούν το παραπάνω email και την πραγματικότητα της νεοφιλελεύθερης μονεταριστικής ευρωζώνης. Απλά να αναφέρω ότι οι υψηλότερες ακαθάριστες ωριαίες αποδοχές της τελευταίας 5ετίας καταγράφηκαν στη Δανία (25 ευρώ) και οι χαμηλότερες στη Βουλγαρία (1,50 ευρώ). Δεν μπορεί να υπάρχουν τέτοιες διαφορές -16 φορές μεγαλύτερες- και να μιλάμε για Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν συγκλίνουν οικονομίες με εισοδηματική ανισότητα τέτοιου μεγέθους.

Το φαινόμενο όμως θα εντείνεται συνεχώς ειδικά επειδή η τεχνολογική πρόοδος θα αντικαθιστά το ανθρώπινο μυαλό και το ανθρώπινο χέρι. Εν ονόματι μιας ακαθόριστης θεωρητικής ανταγωνιστικότητας, μιας αναγκαίας δήθεν υποτίμησης της εργασίας, το ημερομίσθιο θα πέφτει.

Αφήστε δε που αυτός ο εξευτελιστικος μισθός της μερικής απασχόλησης και της δήθεν ελεύθερης παραγωγής, κάνει τους εργάτες της γνώσης να μην χρησιμοποιούν καν τα μέσα παραγωγής των εργοδοτών τους (σημ: γραφείο γίνεται το σπίτι και μέσο παραγωγής το laptop του καθενός).

Οι ανισότητες παγκοσμίως θα υποδαυλίζονται από τις εσωτερικές διαφορές του συστήματος: Το μοναδιαίο κόστος παραγωγής ανά ώρα θα κρατάει καθηλωμένο το ημερομίσθιο και ταυτόχρονα θα ποικίλλει από χώρα σε χώρα, από περιοχή σε περιοχή, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ανομοιογενείς εισοδηματικές τάξεις σε ένα υποτίθεται περιβάλλον ισότητας των ευκαιριών λόγω του ελεύθερου εμπορίου και της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας.

Και όσοι βιαστούν να πούν ότι αυτό δεν είναι νεοφιλελευθερισμός, ας το ονομάσουν να το μάθουμε και εμείς.

Όσοι δεν βλέπουν καλά τι συμβαίνει ας αναλογιστούν τις συνέπειες απο την απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, την εξάλειψη του κατώτατου μισθού, τις ατομικές συμβάσεις απασχόλησης και τα συμβόλαια zero hour (πληρώνεσαι για όσες ώρες σε χρειαστεί η εταιρεία).

Διεξάγεται πόλεμος. Πόλεμος μεταξύ εργασίας και κεφαλαίου. Ας διαλέξουμε στρατόπεδο και ας ερμηνεύουμε τα δρώμενα απο την σωστή οπτική γωνία...

ΥΓ. Όσοι νομίζουν ότι μη ψωνίζοντας απο τα καταστήματα της εταιρείας αυτής, θα τιμωρήσουν τους μετόχους της, να ξέρουν ότι δυστυχώς τιμωρούν τους εργαζόμενους που λογικά θα απολυθούν λόγω χαμηλών τζίρων...

Διαβάστε ακόμη

Αγαπητός Ξάνθης: Ένα βιβλίο, γροθιά στο στομάχι για «την κλοπή του μέλλοντος» από την ακτιβίστρια Greta Thunberg

Μαρία Καροφυλλάκη-Σπάρταλη: «Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται ο των Αγγέλων Βασιλεύς…»

Σάκης Αρναούτογλου: «Η Φωνή των Δωδεκανήσιων στην Ευρώπη»

Πρωτοπρεσβπυτερις Κυριάκος Μανέττας: Μια χαριτωμένη μοναχική συνοδεία στο κελί των Εισοδίων της Θεοτόκου Ραβδούχου στο Άγιον όρος της Μονής Παντοκράτορος

Ελένη Καραγιάννη: Αξιολόγηση και κατάκριση στον δημόσιο βίο

Φίλιππος Ζάχαρης: Οι αγωνιστές των έρημων δρόμων και του βολικού διαδικτύου

Μαν. Κολεζάκης: Ιστορική αναδρομή στην oνοματολογία της Δωδεκανήσου

Στέφανος Χρύσαλλος: Έπεα Πτερόεντα (περί ορατότητας)