Ο Άρης Βελουχιώτης και τα κινεζικά τρένα

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο Φοίβος Ιωσήφ

Κάθε λαός έχει την κουλτούρα του και τους στόχους του. Άλλος βλέπει μπροστά και άλλος οδηγεί κοιτάζοντας συνεχώς πίσω με τους καθρέφτες.

Είναι θέμα αντίληψης ή αποβλάκωσης. Διαλέγεις και παίρνεις. Διαλέχτε, διαλέχτε, διαλέχτε, φωνάζει ο μικροπωλητής στον δρόμο. Εμείς διαλέξαμε τους καθρέφτες.

Σου δείχνει το πίσω αυτοκίνητο παραμορφωτικά κι εσύ το παρακολουθείς και θέλεις να του μοιάσεις. Δικαίωμά σου να μοιάζεις πάντα στο παρελθόν. Θέλεις ας πούμε να πας στη Νορβηγία.
Ωραία, παίρνεις το άλογό σου και ξεκινάς χαρωπός για το Oslo.

Είναι η ιδεολογία σου βρε παιδί μου, δεν γουστάρεις τα τρένα και τα αυτοκίνητα και κυρίως τα αεροπλάνα. Τάκα τουκ, τάκα τουκ σε ένα δυό χρόνια κατακτάς τη Νορβηγία. Όμορφα και τραγελαφικά παραδοσιακά. Αυτό έχουμε διαλέξει μετά μεγίστης ιδεολογικής πίστεως. Πρόοοσχωμεν.

Στην Κίνα η απόσταση των 1790 χλμ από τη Σαγκάη στην Καντώνα γίνεται με τον σιδηρόδρομο σε έξι ώρες. Δηλαδή, για να το εξειδικεύσουμε πηγαίνεις από την Αθήνα στη Βιέννη με το τραίνο σε έξι ώρες. Πα πα πα τέτοια πράγματα για μας, πολύ επικίνδυνα και κυρίως άνευ λόγου.

Γιατί να πάμε γρήγορα, μήπως μας επείγουν τίποτα εξαγωγές υφασμάτων και θέλουμε να προλάβουμε; Όχι, άλλωστε τις παχυλές συντάξεις ένα ζευγάρι του Δημοσίου τις παίρνει και δεν συντρέχει κανένας λόγος ενός τόσο επικίνδυνου ταξιδιού! Άσε την Άπω Ανατολή να τρέχει σαν τρελή.

Εν τω μεταξύ τα λιμάνια του Tianjin, του Ningbo και του Qingdao στέλνουν μηνύματα αγωνίας προς το Πεκίνο για την αδυναμία τους να δεχθούν περισσότερα εμπορευματοκιβώτια για εξαγωγή και πως ο συνωστισμός των πλοίων είναι τόσος που εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους ατυχημάτων μέσα στα λιμάνια.
Καλά να πάθουν, μπορεί να είναι κι αυτοί ένας παλιός πολιτισμός αλλά ο δικός μας είναι παλιότερος, και πονηρότερος.

Φάτε την τώρα για να μάθετε.

Εμείς δεν είμαστε χαζοί, τετραπέρατοι είμαστε και γι’ αυτό άλλωστε γιορτάζουμε την Εθνική μας αντίσταση πριν ογδόντα χρόνια καθημερινά. Σήμερα την Καλύβα του Στεφανή, αύριο την έναρξη της αντίστασης του ΕΑΜ, μεθαύριο οι Κορυσχάδες, παραμεθαύριο η λήξη της Αντίστασης, την άλλη μέρα η επανέναρξη των εχθροπραξιών, κοντεύουμε να ξεπεράσουμε σε γιορτές όλο το χριστιανικό εορτολόγιο.

Πιθανόν θα πρέπει να εντάξουμε στο ιδεολογικό εορτολόγιο και δύο δολοφονίες του Δημήτρη Κουφοντίνα και να τον αναδείξουμε στο επίπεδο του Βελουχιώτη. Πώς σας φαίνεται η ιδέα;

Δεν μπορώ να πω, είμαστε γενναίοι και το δείχνουμε τουλάχιστον τρείς φορές την εβδομάδα. Πού καιρός για εργοστάσια, πού καιρός για δουλειά. Αθάνατο Ρουμελιώτικο γλέντι με μπριζόλες, ψητά αρνιά και κρύες μπύρες. Ιδού το εθνικό εδεσματικό μας μεγαλείο. Μοναδικό και αξεπέραστο.

Είναι κάποιοι καθυστερημένοι που ζητάνε να γίνει τρένο από την Ηγουμενίτσα για την Αθήνα. Ό,τι θέλει λέει ο κάθε τρελός. Για να έρχονται λένε πιο εύκολα οι τουρίστες στην Πατρίδα μας.

Άμα θέλουν να έρθουν, αν δεν θέλουν σκασίλα μας, εμείς τις συντάξεις μας θα τις παίρνουμε πάντοτε από το φλογερό Ελληνικό Δημόσιο.

Οοχου δα, να μην ξαναπατήσει κανένας, δεν τους έχουμε καμμία ανάγκη. Στο διάβολο να πάνε, ας είναι καλά η ΔΕΗ, ο ΟΤΕ και η Μέση εκπαίδευση, όλοι θα βολευτούμε, στα διάβολο να πάνε τα Ευρώ και τα Δολάρια, οι μπύρες να είναι μόνον κρύες.

Εκείνοι με τα χαρτονομίσματά τους και εμείς με την ποίηση και τη ζωγραφική. Πάλι θα βγούμε νικητές μέσα στα όνειρά μας.

Σταμάτα ρε το ροχαλητό, θα τους ξυπνήσεις όλους τους Έλληνες!!