Οι Ρόδιοι είναι Κύπριοι- Δεν κάνουν πίσω, είναι δίπλα μας

Rodiaki NewsRoom

Του Μιχάλη Γιωργαλλά, βουλευτή του Κυπριακού Κοινοβουλίου

Είχα την ευκαιρία και την ευλογία να βρεθώ τις τελευταίες ώρες στο νησί των Ιπποτών, στη γοητευτική Ρόδο. Βρέθηκα εκεί φιλοξενούμενος του Συλλόγου Κυπρίων Ρόδου για να συμμετέχω στις εκδηλώσεις για τις θλιβερές επετείους του πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής.

Οι ώρες της παραμονής μου λίγες, αλλά αρκετές για να αντιληφθώ ότι οι Ρόδιοι ανησυχούν για την Κύπρο. Ανησυχούν για τις τουρκικές προκλήσεις. Παρακολουθούν τις εξελίξεις και προσπαθούν να καταλάβουν μέχρι πού θα το πάει η Τουρκία.

Η τουριστική κίνηση βρίσκεται στο ζενίθ της. Η Ρόδος γεμάτη ηλιοκαμένα κορμιά και ξένοιαστους παραθεριστές που απολαμβάνουν τον ήλιο, τη θάλασσα και τις τουριστικές υποδομές του νησιού. Όμως οι Ρόδιοι δεν παρασύρονται από την ανεμελιά γύρω τους.
Σε μια στιγμή, τσάκωσα έναν συνομιλητή μου να ατενίζει απέναντι την Τουρκία και να συλλογιέται. Βλέπαμε τον απογευματινό ήλιο να χάνεται πίσω από τα βουνά της Αττάλειας. “Τι σκέφτεσαι Γιώργο;” του είπα. Για να μου απαντήσει. "Είμαστε τόσο κοντά στην Τουρκιά που σίγουρα νομίζουν ότι αν απλά πηδήξουν, θα βρεθούν στη Ρόδο. Αυτό που ίσως δεν ξέρουν είναι ότι είμαστε έτοιμοι και τους περιμένουμε".

Πιο συγκλονιστικό ήταν ένα ψηλόλιγνο παλικάρι που με πλησίασε μόλις ολοκλήρωσα τον επιμνημόσυνο λόγο μου την Κυριακή το πρωί στον πανέμορφο ναό του Ευαγγελισμού.
Κατάλαβα ότι ήταν στρατιωτικός στο Καστελόριζο. Μου περιέγραφε πώς οι Τούρκοι αποβιβάζουν Σύριους πρόσφυγες στα παράλια του Καστελόριζου. Για να μου τονίσει "Είμαι Ρόδιος μα νιώθω πιο πολύ Κύπριος. Δε φοβόμαστε. Δεν κάνουμε πίσω. Κι άμα χρειαστεί θα 'ρθούμε κολυμπώντας στην Κύπρο να πολεμήσουμε".

“Σε ευχαριστώ παλικάρι μου” του είπα. “Με συγκίνησες. Μου έδωσες το καλύτερο δώρο για να το πάω στην Κύπρο μας.”
Ένα μεγάλο ευχαριστώ οφείλω στον φίλο Γιώργο και στους σπουδαίους και φοβερούς συνεργάτες του στον Σύλλογο Κυπρίων Ρόδου για τη φιλοξενία...