Το νέο προφίλ του τουρισμού...

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο Αγαπητός Ξάνθης,
Αρχιτέκτονας-Μεταδιδάκτορας του Παν. Αιγαίου

Από το 1970 ξεκινάει η μαζική τουριστική μεγέθυνση της χώρας. Η έκρηξη των αφίξεων μαζί με την ανέγερση μεγάλων ξενοδοχειακών συγκροτημάτων σε συνδυασμό με τον αναπτυξιακό νόμο είχε ως επακόλουθο την αλλαγή δομής της οικονομίας της χώρας. Η χώρα από αγροτική μετατρέπεται σε παροχή υπηρεσιών και μαζί με τη ναυτιλία να αποτελούν τους δύο πυλώνες ανάπτυξης.

Το όλο εγχείρημα στηρίχθηκε στα -4S-, ήτοι: Sun, Sea, Sand and Sex.
Αυτά συνέκλιναν μια τεράστια μάζα πελατών που στήριξε την οικονομία και τη μείωση της ανεργίας αλλά συνάμα προσέβαλε το περιβάλλον και την κοινωνική συνοχή. Ουσιαστικά το τουριστικό προϊόν μετά την έκρηξη του ’70 και ’80 στη χώρα μας πέρασε σε μια φάση ωριμότητα με αβέβαιες μακρο-οικονομικές τάσεις, παρά το μεγαλύτερο πλήθος έλευσης τουριστών ανά έτος. Το μοντέλο του μαζικού τουρισμού εξαρτάται άμεσα από τους Τ.Ο, από την προσφορά και τις τιμές και από τις γεωπολιτικές εξελίξεις της περιοχής φιλοξενίας. Όμως ταυτόχρονα επηρεάζει τις φυσικές πηγές και ένα μεγάλο πλήθος υπηρεσιών και υποδομών που μπορούν να φτάσουν στο ύψος ή και να υπερβούν τη φέρουσα ικανότητα της περιοχής (το λεγόμενο over tourism).

Συνεπώς από πολεοδομικής άποψης χρειάζεται μια αλλαγή πλεύσης από τα (4S), σε μια κατεύθυνση πράσινου τουρισμού ή όπως λέγεται εναλλακτικού και ποιοτικού τουρισμού. Η πρόκληση είναι δίπλα μας και ας μην την ξεπερνάμε διαχειριστικά και μονότονα.
Η νέα επιδίωξη του μαζικού τουρισμού είναι τα (4Ε), πλέον.

Αναλύονται όπως ακολούθως:
• Περιβάλλον και καθαρή φύση (Environment)
• Εκπαιδευτικός τουρισμός, πολιτιστικός, ιστορικός (Educational tourism, culture and history)
• Δρώμενα και μεγάλα γεγονότα (Event and mega-event)
• Διασκέδαση και ψυχαγωγία (Entertainment and fun).

Αυτό θα συντελέσει στην αλλαγή εικόνας και διαφοροποίηση του τουριστικού προϊόντος μέσα από το μαζικό τουρισμό σε μια πορεία επιλογής και διαφορετικότητας.
Όμως χρειάζεται περαιτέρω εξειδίκευση στη βάση των τεσσάρων κεφαλαίων ώστε το νέο μοντέλο να αποκτήσει ποιότητα και πολυποίκιλες επιλογές.
Υφίσταται δηλαδή η ανάγκη αλλαγής του υπάρχοντος προτύπου σε συνδυασμό μιας κοινωνίας που επιθυμεί να δώσει νέο χρώμα στην τουριστική βιομηχανία.

Στη δική μου γλώσσα μπορούμε να επισημάνουμε ότι ο τουρισμός είναι η μεγάλη εξίσωση, Τ=5Π (Πολιτισμός, Παιδεία, Περιβάλλον, Ποιότητα, Πολιτική).
Ο Τουρισμός φεύγει από τα στενά όρια της ψυχαγωγίας και των εντυπώσεων και περνάει στην αισθητική, την κουλτούρα, τη γνησιότητα και την παιδεία. Ένα νέο κράμα που ανταποκρίνεται στις προκλήσεις της (μετά κρίσης) εποχής και επιζητάει αποφασιστικότητα και πολιτική βούληση.

Η εναλλακτικότητα και η σταδιακή απομάκρυνση από τη μαζικότητα, μπορεί να αποτελέσει το αντίδοτο στην υπερμεγέθυνη των δεικτών του τουρισμού σε μια γραμμή ισορροπίας φύσης και τουρισμού, οικολογίας και οικονομίας, ελκυστικότητας και αντιαισθητικής.

Όλα αυτά κτίζουν το νέο τοπίο του τουρισμού, που σήμερα περνάει από τις εικόνες, την ψηφιοποίηση, την πληροφορία, την ετερότητα, τη φύση αλλά και την αυθεντικότητα.
Το δήθεν έχει πεθαίνει στο πεδίο του τουρισμού, γιατί ο πελάτης είναι πλέον «ψαγμένος».
Ας ακολουθήσουμε τα νέα μονοπάτια, ίσως βρούμε και εμείς το ξέφωτό μας….