Το νέο έργο του Σάββα Καρατζιά κάνει πρεμιέρα στη Μόσχα

Rodiaki NewsRoom

Ο Σάββας Καρατζιάς σε πλήρη δημιουργία. «Ρουμπλιόφ» το νέο έργο του συνθέτη, κάνει πρεμιέρα τον Οκτώβριο του 2020 στη Μόσχα, στο ιστορικό θέατρο Rachmaninov Concert Hall.

«Θεοφάνης ο Έλληνας» στις 20 Οκτωβρίου 2019, στην ιστορική και εμβληματική Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας.

Μέσα στα δρομάκια της Παλιάς Πόλης της Ρόδου, τον βλέπω να έρχεται για να με συναντήσει.
Έχει μόλις τελειώσει από άλλη μία μέρα συνθετικής δημιουργίας, μέσα στο στούντιο-γραφείο του.
Απαντά σε emails, μιλά με συνεργάτες, μοιάζει κουρασμένος αλλά και αρκετά ορεξάτος, ξέρει πια με σιγουριά πως οι υποχρεώσεις του δεν χωράνε σε 24 ώρες.

Το αγόρι θαύμα της Ελληνικής μουσικής που καταπιάνεται με τα πιό απαιτητικά κείμενα και μουσικά θέματα, παρουσιάζοντάς τα σε διάφορα θέατρα, αλλά και σε κάποιους από τους πιο σημαντικούς χώρους διεθνώς.
Καθισμένος στον γνώριμο του χώρο στο γεμάτο παρτιτούρες, μολύβια, γόμες γραφείο του και έχοντας ένα πιάνο δίπλα στο παράθυρο γεμάτο σημειώσεις πάνω του, γεννάει μελωδίες, αλλά θα έλεγα καλύτερα καταγράφει μουσικά μία αυτοεκπληρώμενη προφητεία.

Συγκινείται όταν μιλάει για αυτούς που λείπουν, για τους καθηγητές του, αλλά συγχρόνως λάμπει ολόκληρος όταν αναφέρεται στον σπουδαίο άνθρωπο, αλλά και καθοδηγητή του Arvo Part.
Το πώς ζούμε εξαρτάται από τη σχέση μας με τον θάνατο.

Το πώς φτιάχνουμε τη μουσική εξαρτάται από τη σχέση μας με τη σιωπή...
Ερχόμαστε από τη σιωπή και επιστρέφουμε στη σιωπή πριν γεννηθούμε και αφότου πεθάνουμε.

Όλο αυτό πιστεύω γίνεται προς σεβασμό για τη ζωή».

Η μουσική κατάσταση στην Ελλάδα σίγουρα τον ανησυχεί και τον προβληματίζει. Όμως αυτή η αυτοπεποίθησή του, η πίστη του αλλά και η εργασιομανία του, σαν άνεμος που τα παρασύρει όλα στο πέρασμά του, όπως λέει και μία αγαπημένη μας φίλη, τον κάνει σαν μικρό παιδί που εξερευνεί νέα μονοπάτια.

Κι αν περνάτε αργά το βράδυ και δείτε φως αναμμένο, είναι εκείνος που άλλοτε μόνος του και άλλοτε με τους συνεργάτες του ξημεροβραδιάζεται στο υπέροχο νεοκλασικό, που στεγάζεται και το ωδείο του.
«Συνήθως η ταπεινότητα και η σιωπή είναι αυτά που γεννούν τη σπουδαιότητα και τη διαχρονικότητα...

Όταν καταλάβεις τη σπουδαιότητα αυτής της τέχνης, δεν μπορείς να μην είσαι ταπεινός».

Ενθουσιασμένος μου μιλάει για τη μοναδική εμπειρία που έζησε πριν λίγες μέρες στη Μόσχα, αλλά και για την ιστορική θα έλεγα συναυλία που ακολουθεί σε έναν μήνα, στην εμβληματική Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας.

«Σε πιάνει ένα δέος μπαίνοντας μέσα στους χώρους της Πινακοθήκης αντικρίζοντας όλα αυτά τα σπουδαία έργα τέχνης. Άλλωστε εκεί βρίσκονται και μερικά από τα σπουδαιότερα έργα του Θεοφάνη, όπως η Μεταμόρφωση του Ιησού και η Παναγιά του Ντον.

Γι’ αυτό τον λόγο το να παρουσιάσω το έργο μου μέσα σε αυτό το χώρο αποτελούσε ένα όνειρο για μένα και μάλιστα χωρίς να το επιδιώξω ιδιαίτερα, ήταν μία πρόταση της Συνοδικής Χορωδίας της Μόσχας.
Μία βραδιά μαγική αλλά και συγκινητική για εμένα.

Κάποια συναισθήματα όταν είναι τόσο δυνατά δεν γίνεται να τα περιγράφεις, τα κρατάς κλειστά μέσα σου σαν επτασφράγιστο μυστικό».

Μου μιλάει με αγωνία για τη μεγάλη συναυλία στις 20 Οκτωβρίου, στη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας και συγχρόνως με μεγάλη ανυπομονησία. Άλλωστε δεν είναι και λίγο να παρουσιάζεις ένα ορατόριο μέσα σε αυτόν τον χώρο, που η καρδιά του Ελληνικού πολιτισμού χτυπάει εκεί μέσα αλλά και ολόκληρης της ανθρωπότητας.

Μην ξεχνάμε πως τα χρόνια είναι πολλά αλλά η ζωή σύντομη...

«Αυτό που προσπαθώ και πιστεύω πως είναι σημαντικό για όλους μας: είναι να αποφασίσεις τι να μην κάνεις στην καθημερινότητά σου και να πιστεύεις στη ζωή και σε αυτό που κάνεις, μην ξεχνάμε πως τα χρόνια είναι πολλά, αλλά η ζωή σύντομη».

Πηγή: «art and press»