Δικαιώνεται από τα δικαστήρια η Ιερά Μονή της Πάτμου για το ιδιοκτησιακό καθεστώς ακινήτων

Rodiaki NewsRoom

Έχουν απορριφθεί μέχρι τώρα είκοσι αγωγές του Ελληνικού Δημοσίου

Του Νίκου Μελιανού στο patmostimes.gr

Ούτε μία (01) ούτε (02) ούτε τρεις (03) αγωγές, αλλά είκοσι (20), μάλιστα καλά διαβάσατε, κατέθεσε το Ελληνικό Δημόσιο κατά της Ιεράς Μονής Πάτμου και του Δήμο Πάτμου και το γεγονός είναι ότι τις έχασε όλες το Δημόσιο, ή πιο απλά τις κέρδισε η Ιερά Μονή Πάτμου. Όσον αφορά δε τον Δήμο και την περιουσία του, την υποτιθέμενη, δεν γίνεται λόγος, αφού τίποτε δεν συνηγορεί υπέρ των διεκδικητικών του θέσεων.

Τόσο οι διεκδικητικές αγωγές του δημοσίου κατά Δήμου, Μονής και ιδιωτών στους Αρκιούς, όσο και η κύρια παρέμβαση της Μονής κατά της αγωγής που έκανε το Δημόσιο προς το Δήμο Πάτμου, διεκδικώντας 900 στρέμματα στο Γερανό, εκδικάστηκαν στο Μονομελές Πρωτοδικείο Κω αλλά και στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Κω και το αποτέλεσμα ήταν ΚΟΛΑΦΟΣ για τις ορέξεις του ελληνικού Δημοσίου αλλά και για αυτές του Δήμου Πάτμου.

Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι οι αποφάσεις αυτές αποτελούν πρόκριμα και δεδικασμένο και για την τύχη των υπόλοιπων αγωγών, περί τις 250 και πλέον, έχομε κάνει αρκετά ρεπορτάζ και άρα και η υπόθεση διεκδίκησης του μισού νησιού από το Δήμο, παίρνει άλλη διάσταση, αφού τα δικαστήρια αναγνωρίζουν ως το μόνο κύριο ιδιοκτήτη και κάτοχο των εκτάσεων σε Πάτμο και Αρκιούς την Ιερά Μονή.

Στην 357/2019 απόφαση του μονομελούς Πρωτοδικείου Κω κατά της Μονής αναφέρεται συγκεκριμένα ότι η μεν Μονή έχει τον από 11-4-1088 ΧΡΥΣΟΒΟΥΛΟ ΛΟΓΟ με τον οποίο παραχωρήθηκε το νησί στον Όσιο Χριστόδουλο ενώ το Ελληνικό Δημόσιο, ισχυρίζεται –χωρίς την υποβολή αποδεικτικών πρακτικών στοιχείων και μόνο θεωρητικών, ότι η Πάτμος του ανήκει.

Ωστόσο ο ισχυρισμός αυτός, ουδόλως αποδείχθηκε, αφού ουδέν σχετικό έγγραφο προσκομίστηκε από αυτό, αναγνωρίζοντας το δικαστήριο ταυτόχρονα το σεβασμό των Τούρκων κατακτητών και ιδιαίτερα του Σουλεϊμάν Μεγαλοπρεπή, οι οποίοι όχι μόνο δεν αφαίρεσαν την περιουσία της Μονής, αλλά παραχώρησαν δικαιώματα, επειδή η Πάτμος ήταν «δορυάλωτη» (Δεν είχε κατακτηθεί με πόλεμο).

Για τους λόγους αυτούς, αλλά και άλλους που αναφέρονται στη 16σέλιδη απόφαση του Δικαστηρίου, απορρίπτει την αγωγή και καταδικάζει μάλιστα το ελληνικό Δημόσιο να πληρώσει καταδικαστικά έξοδα.

Όσον αφορά άλλη υπόθεση πιο σοβαρή, η απόφαση 45/2018 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Κω είναι «κόλλημα» του Ελληνικού Δημοσίου στον τοίχο, αλλά και του Δήμου Πάτμου, με παράπλευρες μάλιστα απώλειες και αυτό γιατί ενώ το Ελληνικό Δημόσιο με αγωγή του διεκδικούσε 900 στρέμματα περίπου στο Γερανό από την περιουσία του Δήμου, έκανε την νόμιμη παρέμβαση η Ιερά Μονή και το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό, αφού καταρρίπτεται τόσο ο ισχυρισμός του Δημοσίου, κυρίως όμως καταρρίφθηκαν και οι προτάσεις του Δήμου, ο οποίος προέβαλε δικαίωμα κυριότητας που απέκτησε:
α) από το νοταρικό γράμμα του 1720
β) λόγω τακτικής χρησικτησίας,
γ) λόγω έκτακτης χρησικτησίας
δ) λόγω απόκτησης διηνεκούς εξουσιάσεως (τεσσαρούφ) έναντι ελληνικού Δημοσίου,
και ε) έκταση αποσβεστικής παραγραφής αγωγής λόγω αμνημόνευτης αρχαιότητας.

Τονίζεται δε ιδιαίτερα ότι οι ισχυρισμοί αυτοί δεν είναι νόμιμοι, αφού δεν αναγνωρίζεται το περίφημο πια νοταρικό γράμμα του 1720, επειδή δεν αποδείχθηκε ότι η Μονή παραχώρησε στο δήμο την κυριότητα. Επομένως κυρία ιδιοκτήτρια είναι η Ιερά Μονή, μάλιστα τη χαρακτηρίζει «ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΚΥΡΙΑ ΤΟΥ ΕΝΔΙΚΟΥ ΑΚΙΝΗΤΟΥ» και διατάσσει τη διόρθωση της ανακριβούς πρώτης εγγραφής στο κτηματολογικό γραφείο Πάτμου.

Φαίνεται ότι οι Έλληνες δικαστές σέβονται και τιμούν τα ΧΡΥΣΟΒΟΥΛΑ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ.

Νέα δεδομένα λοιπόν δημιουργούνται, αφού ο Δήμος Πάτμου με τα μέχρι σήμερα πραχθέντα, θα πρέπει να έρθει σε αντιπαράθεση τόσο με την Ιερά Μονή όσο και με κατοίκους του Κάμπου, αφού αρκετές αγωγές του δεν εκδικάστηκαν για κάποιους λόγους και πρέπει να τις επανυποβάλει η νέα δημοτική αρχή.

Πάντως το μόνο που έχει να κάνει ο Δήμος όσο είναι νωρίς είναι να παραιτηθεί από τη διεκδίκηση περιουσίας που δεν έχει και για την οποία κακώς έμπλεξε τόσους ανθρώπους οι οποίοι αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν οικονομικά και άλλα προβλήματα. Για να μη φαίνεται ότι έγινε αντικείμενο προεκλογικών και ψηφοθηρικών υποσχέσεων, χωρίς αντίκρισμα και για να μη φαίνονται αναξιόπιστοι οι πολιτικοί του.

Τόσα χρήματα που δαπάνησε ο Δήμος, τόση ταλαιπωρία από το 1999 κα μετά, τόσα έξοδα από τους καταγγελλόμενους κατοίκους όλα πήγαν χαμένα!!

Μήπως θα πρέπει να ζητηθούν από τους πρωταίτιους ευθύνες και αποζημιώσεις, επειδή χωρίς στοιχεία ιδιοκτησιακά κατέθεσαν στο Κτηματολόγιο ιδιοκτησία του Δήμου, η οποία στην ουσία είναι ανύπαρκτη;

Εν πάση περιπτώσει τα πράγματα πάνε καλά για τη Μονή, όχι όμως για δήμο και η μεν μονή προχωρά ακάθεκτη δια της νομικής συμβούλου της κ. Μαρίας -Πηνελόπης Λιακόγκονα με τα αποτελέσματα να είναι ορατά, ο δε δήμος θα πρέπει να αναθεωρήσει απόψεις επί τους συγκεκριμένου θέματος και να δώσει οριστική λύση.

Άμεσα και όχι τότε που θα είναι πολύ αργά. Οι καιροί δεν μας περιμένουν.