Μικραίνει ο τόπος μας από την απώλεια του Στέφανου Δημητρά

Rodiaki NewsRoom

Μια εμβληματική προσωπικότητα ήταν ο Στέφανος. Ένας άνθρωπος, που ξεκίνησε από φτωχή και ταπεινή οικογένεια, καταφέρνοντας με τη συγκρότηση και το ήθος του, να καταγράψει μια σημαντική πορεία ζωής και βέβαια να αφήσει ανεξίτηλο το αποτύπωμά του στην τοπική κοινωνία.

Γεννήθηκε στη Σορωνή το 1951. Προέρχονταν από πολύτεκνη αγροτική οικογένεια.

Διακρίθηκε από πολύ νωρίς στον Αθλητισμό. Ήταν ένας εξαιρετικός ποδοσφαιριστής για όσους τον θυμούνται αλλά και για όσους μελετούν την αθλητική ιστορία του τόπου μας. Έπαιξε κυρίαρχο ρόλο στην ιστορική ομάδα της ΡΟΔΟΥ, αλλά και στην ομάδα του χωριού του, στον Ευκλή Σορωνής, στις «χρυσές» εποχές, διαγράφοντας έτσι την δική του πορεία.

Εκλέχθηκε κοινοτάρχης Σορωνής σε ηλικία 31 ετών (το 1982) ενώ αναδείχθηκε στη συνέχεια και πρώτος Δήμαρχος Καμείρου, θέση από την οποία αποχώρησε το 2006.

Είχε αναδειχθεί επίσης σε επιτελικές θέσεις στην Τοπική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων, ενώ θεωρούνταν ένας από τους πλέον καταρτισμένους και μακροβιότερους αυτοδιοικητικούς του νησιού μας.

Τον σημάδεψε, η απώλεια του μεγαλύτερου αδελφού του, του Μανώλη, που έφυγε νωρίς από τη ζωή, αφήνοντας πίσω του μια νέα οικογένεια. Θυμάμαι όταν τον ρώτησα κάποτε για τον αδελφό του, ήταν η πρώτη και τελευταία φορά που τον είδα να δακρύζει.

Ο Στέφανος, δεν υπήρξε ποτέ πολιτικός με την έννοια της πολιτικής που γνωρίζουμε κι ας μεσουράνησε επί 24 ολόκληρα χρόνια στον πρώτο βαθμό της τοπικής αυτοδιοίκησης. Ήταν υπηρέτης των συμπατριωτών του, ήταν ένας ενεργός πολίτης κι ένας άνθρωπος που δεν είχε πολλά - πολλά λόγια και θεωρίες, αλλά μόνο στόχους και έργο.

Ήταν επίσης κι ένας άριστος οικογενειάρχης. Υπόδειγμα για όλους όσοι είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν. Ευτύχησε να γίνει παππούς, αλλά δεν πρόλαβε να δει τα εγγονάκια του να μεγαλώνουν.

Διαχειρίστηκε με αξιοπρέπεια την αιφνίδια ασθένειά του. Έφυγε με το κεφάλι ψηλά, έτσι όπως πορεύτηκε σε όλη του τη ζωή δηλαδή.

Θα τον θυμόμαστε για πάντα τον Στέφανο. Γιατί άφησε πίσω του παρακαταθήκες πολλές. Σε ήθος, σε εντιμότητα, σε αποτελεσματικότητα, αλλά κυρίως επειδή αγωνίστηκε γι’ αυτό τον τόπο και για τους ανθρώπους της τοπικής μας κοινωνίας, με πάθος.

Καλό ταξίδι, Στέφανε.
Μιχάλης Μαστής