Τιμώντας τη μνήμη του πολιούχου της Ρόδου Αγίου Κωνσταντίνου του Νεομάρτυρος

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο
Δημήτρης Ι. Μπρούχος

Κάθε χρόνο τέτοια μέρα, γυρίζει ο νους μου στη σημαντική εκείνη στιγμή, που έμελε να γνωρίσω χάρη στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ρόδου κ.κ. Κύριλλο, τη Μορφή του Αγίου Κωνσταντίνου του Νεομάρτυρος, του Υδραίου, σε συνέχεια της συγκινητικής αποδοχής της οποίας έτυχε η παρουσίαση στον Ιερό Καθεδρικό Ναό του Ευαγγελισμού, το ορατόριό μου «Παύλος-Το Σκεύος της Εκλογής».

Συστήθηκα μ’ ένα νεαρό Νυδριωτάκι, τον Κωνσταντή Δημαμά, που ξεκίνησε δεκαοχτάχρονο βλαστάρι από τη γενέτειρά του την Ύδρα, λαχταρώντας μια ζωή έξω απ’ τη φτώχεια, αναζητώντας μια καλύτερη τύχη στη Ρόδο, κυνηγώντας το όνειρό του. Θα μπορούσε να είναι μια σημερινή, καθημερινή ιστορία, από αυτές που συμβαίνουν γύ-ρω μας, καθώς τα όνειρα, οι προσδοκίες, τα «θέλω» της νιότης, παραμένουν ίδια, διαχρονικά.
Μετά από έξι μήνες συλλογής πρόσθετων πληροφοριών και συστηματικής μελέτης, η μορφή του Κωνσταντίνου του Υδραίου, εντελώς ανθρώπινη και καθημερινή, σαν κι αυτές που οι καιροί σπέρνουν τριγύρω σε πρόσωπα συνανθρώπων μας, μου αποκαλύφθηκε, λες και ζητούσε ν’ αφήσει λίγο από το εύοσμο θυμίαμά της να διαχυθεί, μέσα από τους στίχους και τις μουσικές που εμπνεύστηκα, δείχνοντας σε όλους εμάς τη ματαιότητα της παρόρμησης, στο μακρύ ταξίδι της πλάνης.

Αυτός, είναι το απόλυτο πρόσωπο, που αφηγείται, που περιδιαβαίνει στα σοκάκια της Παλιάς Πόλης, που ξαναζεί μέσα από τις λέξεις και τις μελωδίες που βγήκαν από το δισάκι της δικής μου καρδιάς, την περιπέτεια και την αγωνία του επίγειου περάσματός του, με μια ψυχή «φλεγομένη αλλά μη καιομένη», όπως η βάτος, κατά πώς λένε και οι Γραφές.

Αυτός, είναι και ο τίτλος του έργου, όπου αξιώθηκα να αρθρώσω τον λόγο μου:
«ΓΙΑ ΜΙΑ ΦΛΕΓΟΜΕΝΗ ΨΥΧΗ…
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Ο ΥΔΡΑΙΟΣ,
ΑΓΙΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ»

Δομημένο σε μορφή ορατορίου, όπως χαρακτηρίζονται τα μουσικά έργα με ανάλογο θεματικό χαρακτήρα, με λόγο διαμοιρασμένο σε μέρη αφήγησης, χορωδιακά και μονωδίες, γραμμένο περιγραφικά σε ελεύθερη απόδοση στην πρόζα και κάποτε έμμετρο ομοιοκατάληκτο, κυρίως στις μονωδίες και στα χορωδιακά, το έργο στην παγκόσμια πρώτη παρουσίασή του στο Ιερό Καθεδρικό Ναό του Ευαγγελισμού, συγκίνησε, που πάει να πει πως ενέταξε μέσα στο «πλάνο» της φαντασίας του καθενός που παρευρέθηκε και το βίωσε, την πορεία της σύντομης ζωής του πολιούχου.
Μετά από μια ταραχώδη περίοδο, ο ίδιος, ξεκινώντας ως βαθιά χριστιανός, στην πορεία εξαπατήθηκε κι άλλαξε ρότα αλλά ποτέ στο βάθος πίστη. Πάλεψε σκληρά με τα διλήμματά του, μέχρι να καταλήξει να μετανοήσει και να ομολογήσει Χριστό, παρά τα φριχτά βασανιστήρια που υπέστη για την άρνησή του και να αφήσει την τελευταία του πνοή απαγχονισμένος, στον πλάτανο του Μαντρακιού, εκεί, απ’ όπου ξεκίνησαν όλα.

Αισθάνομαι ευλογημένος, που αξιώθηκα να αρθρώσω τον έμμετρο ταπεινό μου λόγο για τον πολιούχο Άγιο Κωνσταντίνο τον Νεομάρτυρα, τον Υδραίο, μέσα από το συγκεκριμένο έργο, υπογράφοντας ο ίδιος και τη μουσική σύνθεση και να το παρουσιάσω στο νησί της Ρόδου, που έμελλε να δεθεί άρρηκτα μαζί του. Τελικά οι λέξεις οι βγαλμένες από το δισάκι της καρδιάς, έχουν τον τρόπο να αναπλάθουν εικόνες και συναισθήματα, που σαν «αερικά» κινούνται στον κάθε χρόνο και στον κάθε τόπο, μεταφέροντας σημαντικά διδάγματα με πανανθρώπινη αξία.

Αποτελεί ξεχωριστή τιμή για μένα, που ο Δήμος Ρόδου, ο Δ.Ο.Π.Α.Ρ., το Διεθνές Κέντρο Συγγραφέων και Μεταφραστών και τα Εκπαιδευτήρια «Ροδίων Παιδεία», υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Ρόδου, συνεπικουρούμενα από τα τοπικά μέσα ενημέρωσης ανήμερα της εορτής της Μνήμης του πολιούχου στις 14 Νοεμβρίου, συνέπραξαν στην κορύφωση των εκδηλώσεων με την παρουσίαση του ορατορίου μου, ώστε να προκύψει μια πραγματικά «μεγαλειώδης παράσταση», που τουλάχιστον οι συντελεστές, θα θυμόμαστε για χρόνια.

Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε όλους και πρωτίστως στους συνεργάτες μου, στον πολυβραβευμένο ηθοποιό Γρηγόρη Βαλτινό που είχε το βάρος της αφήγησης, στον λόγιο μουσικό Γιώργο Ξανθόπουλο, που έκανε τις εναρμονίσεις συνοδεύοντας στο πιάνο τους άξιους, ταλαντούχους ερμηνευτές Μαίρη Δούτση και Φωκίωνα Μπαρμπόκα που απέδωσαν τις μονωδίες και στην Ευανθία Κρητικού που διηύθυνε τις Χορωδίες Νέων «Αρίων» και Ενηλίκων «Ροδίων Εμμέλεια» των Εκπαιδευτηρίων «Ροδίων Παιδεία».
Και βέβαια, στο εξαιρετικό κοινό της Ρόδου, που με αγκάλιασε με το πιο ζεστό του χειροκρότημα…