Το σχέδιο διάσωσης «Ηρακλής» για τις ελληνικές συστημικές τράπεζες ζόμπι

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο Γιάννης Βογιατζής, MSc, PhD Ηλεκτρολόγος Μηχανικός και Μηχανικός Υπολογιστών

Οι ελληνικές συστημικές τράπεζες πλέον αλλάξανε τροπάρι και αντί να πουλάνε τα κόκκινα, μη εξυπηρετούμενα δάνεια σε τιμές ξεφτίλας στο 8-10% της ονομαστικής τους αξίας χάνοντας και οι ίδιες, είπαν να ξεφορτωθούν 30 δισ. κόκκινων δανείων από το ενεργητικό τους σαλαμοποιώντας τα κόκκινα δάνεια και δημιουργώντας δομημένα παράγωγα (Collateralized Debt Obligations, CDOs)/ομόλογα/επενδυτικούς τίτλους αποτελούμενα από φέτες μη εξυπηρετούμενων δανείων, δηλαδή, από σκουπίδια «σπρώχνοντάς» τα ως επενδυτικά πακέτα ακολουθώντας την ίδια πρακτική με τη Lehman Brothers η πτώχευση της οποίας πυροδότησε το 2008 την κατάρρευση του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Τουλάχιστον οι Αμερικανοί προ κρίσης, μέσα στα CDOs μαζί με τα σκουπίδια είχαν και κάποιες φέτες που αξιολογούνταν ως ΑΑΑ ή ΑΑ. Στην περίπτωσή μας όλες οι φέτες που απαρτίζουν τα CDOs, εφόσον είναι μη εξυπηρετούμενα δάνεια, είναι σκέτο σκουπιδαριό.

Άντε και οι τράπεζες έφτιαξαν αυτά τα CDOs/ομόλογα, πώς θα αποπληρωθούν οι ιδιώτες «επενδυτές»/κερδοσκόποι που θα τ’ αγοράσουν; Από τις εισπράξεις των κόκκινων δανείων πάνω στα οποία είναι κτισμένα αυτά τα τοξικά CDOs/ομόλογα. Και τι γίνεται αν οι εισπράξεις είναι χαμηλότερες από τις συμφωνημένες εντός κάποιου χρονικού ορίου; Τότε, πυροδοτούνται τα λεγόμενα ασφάλιστρα κινδύνου (CDS, Credit Default Swaps) και εκπίπτουν ποσά από τις εγγυήσεις των 12 δισ. του ελληνικού Δημοσίου με τα οποία είναι συνδεδεμένα τα ασφάλιστρα κινδύνου, για να καλυφθεί η χασούρα των ιδιωτών «επενδυτών», εγγυήσεις οι οποίες δεν είναι τίποτα άλλο από δανεικά του 4ου μνημονίου. Το διασκεδαστικό της υπόθεσης είναι ότι οι εγγυήσεις, ύψους ήδη 12 δισ. ευρώ, μπορεί να αυξηθούν με απλή Υπουργική Απόφαση σε περίπτωση που η μη εξυπηρέτηση των τοξικών CDOs εκτροχιαστεί.

Με απλά λόγια αν οι πλειστηριασμοί και οι εξώσεις δεν παν καλά εντός συγκεκριμένου χρονικού ορίου και υπάρξουν υστερήσεις σ’ αυτά που έχουν να λαβαίνουν οι «επενδυτές» που αγόρασαν τα CDOs, τότε πυροδοτούνται τα ασφάλιστρα κινδύνου. Οπότε καταλαβαίνετε ότι για να μην υπάρξει πυροδότηση των ασφαλίστρων θα πρέπει να επιταχυνθούν οι πλειστηριασμοί και οι εξώσεις για να εισπράξουν οι «επενδυτές» εγκαίρως τα φράγκα τους.

Απ΄ όλη αυτή τη διαδικασία το ελληνικό Δημόσιο κερδίζει κάτι; Γιατί οι συστημικές τράπεζες σίγουρα κερδίζουν, ξεφορτώνονται 30 δισ. κόκκινα δάνεια με εγγυήσεις του ελληνικού Δημοσίου, όλων εμάς δηλαδή (βοήθειά μας) και γίνονται ξανά «φερέγγυες». Η απάντηση είναι ναι, το ελληνικό Δημόσιο κερδίζει το κατιτίς του διότι παίρνει προμήθεια λόγω του ότι παρέχει τις εγγυήσεις των 12 δισ. στις τράπεζες καλύπτοντας πιθανή μη εξυπηρέτηση των CDOs των ιδιωτών «επενδυτών». Με απλά λόγια, παίρνει προμήθεια για την παροχή ασφάλιστρων (CDS) φτάνει τα CDOs να εξυπηρετούνται κανονικά. Αν τα CDOs δεν εξυπηρετούνται, τότε πυροδοτούνται τα CDS και το ελληνικό Δημόσιο (εμείς δηλαδή, μην το ξεχνάμε αυτό) τον πίνει κανονικά καλύπτοντας τη χασούρα, ώστε οι «επενδυτές» να πάρουν τα λεφτά τους στο ακέραιο. Ακούγεται απίστευτο και όμως είναι αληθινό.

Όλο αυτό, όπως καταλαβαίνετε, βαθαίνει την ανθρωπιστική κρίση διότι για να εξυπηρετούνται τα CDOs και να βγάζει και το ελληνικό Δημόσιο το κατιτίς του μέσω των προμηθειών, πρέπει να επισπεύδονται οι πλειστηριασμοί και συνακόλουθα οι εξώσεις. Σε αντίθετη περίπτωση ενεργοποιούνται τα ασφάλιστρα κινδύνου και το Δημόσιο χάνει. Μοιάζει με αυτοάνοσο νόσημα και αυτό είναι στην ουσία. Το ίδιο το κράτος αντί να προστατεύσει, επιτίθεται εναντίον της ίδιας του της κοινωνίας.

Εν κατακλείδι και για να μην σας κουράζω άλλο, το πτωχευμένο ελληνικό Δημόσιο καλύπτει με δανεικά τις συστημικές ελληνικές τράπεζες από μια πιθανή χασούρα λόγω των επενδυτικών τοξικών τους αλχημειών μέσω της τιτλοποίησης κόκκινων δανείων η οποία θα βουλώσει λογιστικά τα σουρωτήρια των ενεργητικών τους για να γίνουν ξανά κατ’ επίφαση «φερέγγυες».

Έχοντας κατά νου όλα τα παραπάνω, σας προτρέπω, για εσάς που δεν την έχετε δει, να δείτε την ταινία «The Big Short» («Το Μεγάλο Σορτάρισμα») του 2015 με πρωταγωνιστές τους Christian Bale, Steve Carell, Ryan Gosling, το οποίο δεν σημαίνει τίποτα άλλο από «Το Μεγάλο Ξεπούλημα». Για όσους έχετε δει την ταινία, να την ξαναδείτε. Το σχέδιο «Ηρακλής» θα μπορούσε να αποτελέσει έμπνευση για ένα πιθανό σίκουελ της ταινίας.