Γέμισαν μέδουσες, λεοντόψαρα και λαγοκέφαλους οι θάλασσες της Ρόδου

Rodiaki NewsRoom

Σε φυσικό φαινόμενο λόγω της θερμοκρασίας του νερού, αλλά και των ρευμάτων που τις παρασύρουν, οφείλεται η εμφάνιση μεγάλου πληθυσμού μωβ μεδουσών “Pelagia” στις θάλασσες της Ρόδου, όπως τόνισε μιλώντας στον “sky Ρόδου” ο ιχθυολόγος του υδροβιολογικού σταθμού Μάκης Κονδυλάτος, κυρίως από το Ενυδρείο μέχρι και τα Αφάντου, σύμφωνα με τις αναφορές των λουομένων.

Ο κ. Κονδυλάτος, μιλώντας για το θέμα στη Νατάσα Παμπρή, ανέφερε ότι ανά περιόδους συμβαίνει τακτικά το φαινόμενο της εμφάνισης μεδουσών, αλλά δεν είναι κάτι το ανησυχητικό: «Είναι ένα φυσικό φαινόμενο. Δεν είναι κάτι καινούργιο, αλλά θα πρέπει να προσέχουμε. Σύμφωνα με τις αναφορές των λουομένων, οι μέδουσες έχουν παρατηρηθεί κυρίως από το Ενυδρείο μέχρι και τ’ Αφάντου».

Η μέδουσα Pelagia noctiluca έχει διάμετρο 6-10 cm και σχήμα «καμπάνας» με κυματοειδείς άκρες. Το χρώμα της είναι ροζ με μωβ χρώμα, με κάθετες ρίγες. Έχει οκτώ απλά πλοκάμια και τέσσερα παχύτερα γύρω από τη στοματική κοιλότητα. Έχει διακριτούς ιστούς, αλλά όχι όργανα και μόνο ένα άνοιγμα του σώματος.

ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΕΣΕΨΙΑΝΟΥΣ «ΕΙΣΒΟΛΕΙΣ»
Παράλληλα ο κ. Κονδυλάτος επισήμανε και το πρόβλημα που παρατηρείται στη Ρόδο τα τελευταία χρόνια από λεσεψιανούς εισβολείς και πρόκειται για τροπικά ψάρια, όπως το λεοντόψαρο (το χαρακτηριστικό του είναι τα πολύ μεγάλα πτερύγια), ο λαγοκέφαλος και η τρομπέτα, που προκαλούν πονοκέφαλο στους αλιείς του νησιού και εμφανίζονται κυρίως στη Νότια Ρόδο.

Το λεοντόψαρο είναι που χαρακτηρίζεται ως «Λεσεψιανός Μετανάστης» είναι τροπικό ψάρι, κατάγεται από τον Ινδικό Ωκεανό, όπου εξαπλώνεται από την Ερυθρά Θάλασσα, τον Περσικό Κόλπο και τη Νότια Αφρική στα Δυτικά, μέχρι την Ινδονησία και Σουμάτρα, στα Ανατολικά. Το είδος εισήλθε στη Μεσόγειο μέσω της Διώρυγας του Σουέζ, είναι δηλαδή ένας Λεσεψιανός μετανάστης.

Ο πληθυσμός του δείχνει γρήγορη εξάπλωση στην Ανατολική Μεσόγειο, για αυτό κατατάσσεται μεταξύ των χωροκατακτητικών εισβολέων.

«Η θαλάσσια περιοχή είναι σε μία συνεχή προσπάθεια να έρθει σε μία ισορροπία. Και τώρα με την παρουσία του λεοντόψαρου, τα πράγματα φαίνεται ν’ ανακατεύτηκαν πάρα πολύ. Έχουμε μία συνεχή αλλαγή στους πληθυσμούς και τα είδη τα τελευταία χρόνια, ειδικά από το 2015. Αυτή τη στιγμή ξεκινάμε εδώ μία έρευνα με το Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών, ο Υδροβιολογικός Σταθμός Ρόδου, σε συνεργασία με το Μετσόβιο, η οποία θα προσδιορίσει το τι γίνεται ειδικά με το λεοντόψαρο, την τρομπέτα και το λαγοκέφαλο και να δούμε σε ποιό σημείο βρισκόμαστε».

Ερωτηθείς εάν είναι επικίνδυνο ψάρι, απάντησε ότι είναι επικίνδυνο όσο και ο σκορπιός, καθώς αυτά τα ψάρια γενικά δεν επιτίθενται. Και πρόσθεσε: «Μέσα από αυτό το πρόγραμμα θα δούμε πώς μπορούμε να πείσουμε τον καταναλωτή να βάλει στο πιάτο του το λεοντόψαρο, επειδή παρουσιάζει πάρα πολύ μεγάλους αριθμούς και οι ψαράδες διαμαρτύρονται έντονα ότι και ζημιά τους κάνει και δεν τρώγεται, εμείς θέλουμε να αποδείξουμε ότι τρώγεται γιατί είναι εξίσου νόστιμο».

Σημειώνεται ότι το λεοντόψαρο προτιμάει κυρίως βραχώδεις περιοχές, ο λαγοκέφαλος θέλει φύκια και λάσπη και η τρομπέτα κάτι ενδιάμεσο, οπότε βρίσκονται παντού στα νερά της Ρόδου, όπως είπε καταλήγοντας ο κ. Κονδυλάτος.