Η ελληνική οικονομία μετά την πανδημία

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο Κοσμάς Σφυρίου

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ). ανακοίνωσε την ύπαρξη πανδημίας στις 11 Μαρτίου 2020.

Ο Covid-19, μέχρι σήμερα, έχει προκαλέσει 378.000 (περίπου) θανάτους παγκοσμίως. Από αυτούς 179 θάνατοι είναι (μέχρι σήμερα) στην Ελλάδα.

Δεν γνωρίζουμε, ούτε μπορούμε να προβλέψουμε, πού θα φθάσουν αυτοί οι αριθμοί των νεκρών, γιατί η πανδημία συνεχίζεται - Δεν τελείωσε!

Εκείνο που είναι βέβαιο και το συνομολογούν όλες οι χώρες του κόσμου και όλοι οι διεθνείς οργανισμοί είναι η εκτεταμένη παγκόσμια οικονομική κρίση που προκλήθηκε.

Πολλοί έχουν γράψει ότι ενδέχεται να βιώσουμε ένα νέο «κραχ», εφάμιλλο του 1929!

Όλα τα κράτη ήδη βρίσκονται σε «τροχιά» μεγάλης οικονομικής ύφεσης, η οποία στην Ελλάδα, εκτιμάται από διεθνείς οργανισμούς (Commission, Ο.Ο.Σ.Α. κ.λπ), ότι θα ξεπεράσει το 10% (!) του ελληνικού Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (Α.Ε.Π.) και ότι το δημόσιο χρέος θα ξεπεράσει το 200% (!) του Α.Ε.Π.
Εταιρείες-κολοσσοί της τουριστικής οικονομίας (αεροπορικές, tour operators κ.λπ.) κλονίστηκαν οικονομικά και κατέφυγαν σε κρατική στήριξη και δανεισμούς, για να μην πτωχεύσουν (και παρασύρουν μαζί τους και τις τουριστικές επιχειρήσεις ...).

Βέβαια, κι αυτό προσωρινά, γιατί το άμεσο μέλλον τους είναι άδηλο, όσο ο ιός θα εξακολουθεί να διασπείρεται και τα «υγειονομικά πρωτόκολλα» θα είναι ατελέσφορα, όταν δεν θα υπάρχει ακόμη και δεν χορηγείται εμβόλιο, που να εξασφαλίζει ανοσία.

Με αυτά τα δεδομένα είναι διάχυτη η αβεβαιότητα της τουριστικής δραστηριότητας (τουλάχιστον για το 2020), που για την Ελλάδα (και όχι μόνο) είναι μεγάλος «αιμοδότης» της εθνικής (αλλά και της ιδιωτικής) οικονομίας.

Βέβαια, σιγά-σιγά και με καθυστερήσεις «απελευθερώνονται» τα ταξίδια και η αμυδρή ελπίδα που δημιουργείται, συνοδεύεται από την ευχή «να μην εμφανιστούν κρούσματα και θύματα στις τουριστικές εγκαταστάσεις».

Και δυστυχώς, εδώ δεν αρκεί το «συν Αθηνά και χείρα κίνει»...

Αυτή η κατάσταση στον τουρισμό έστειλε πολύ ηχηρό μήνυμα, πόσο είναι ευάλωτος αυτός ο κλάδος και πόση μεγάλη αξία έχει η παραγωγική βάση της οικονομίας!

Γι’ αυτό, καλό είναι να παίρνονται μέτρα (όχι βέβαια μόνο αυτά τα ανεπαρκή της κυβέρνησης), για την προστασία εργαζομένων και επιχειρήσεων του τουριστικού τομέα αλλά επιβάλλεται: - να επανασχεδιαστούν (σε σύγχρονη βάση) οι παραγωγικοί τομείς - και να αξιοποιηθούν όλες οι χρηματοδοτικές πηγές, για σύγχρονες παραγωγικές επενδύσεις, με νέες τεχνολογίες, ώστε να προκύπτει και ανταγωνιστικότητα και ισόρροπη ανάπτυξη.

Για να πραγματοποιηθεί αυτό, πρέπει πρώτα απ’ όλα να υπάρχει η πολιτική βούληση: (α) των αποφασιστικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πράγμα δύσκολο, αφού οι παραγωγικοί τομείς της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ολλανδίας ...καλά κρατούν, αλλά και γιατί στα όργανα αυτά υπάρχουν συντηρητικές πλειοψηφίες και έτσι απορρίπτονται πολιτικές που έχει απόλυτη ανάγκη ο ευρωπαϊκός «νότος») και

(β) της συντηρητικής ελληνικής κυβέρνησης, που δυστυχώς δεν είδαμε, ούτε στις προγραμματικές της δηλώσεις, να έχει τέτοιο σχεδιασμό, ούτε στην εφαρμοζόμενη (κατά τον 1ο χρόνο διακυβέρνησης) πολιτική της, να δίνει νομοθετικά εργαλεία και πολύ ουσιαστικά κίνητρα, για σύγχρονες και ανταγωνιστικές παραγωγικές επενδύσεις.

Μετά από αυτό το «οικονομικό σοκ», που προκλήθηκε από την πανδημία, μακάρι να πάρει το μήνυμα η κυβέρνηση. Χρόνο έχει μπροστά της.
Πολιτική βούληση έχει;