Maria Kookt, η σεφ που μαθαίνει στους Ολλανδούς την καρπάθικη κουζίνα

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο
Μανώλης Δημελλάς
στα «Καρπαθιακά Νέα»

Η πιο σπουδαία τέχνη, αυτή της μαγειρικής, αγγίζει τους ανθρώπους σε ένα από τα πιο ζωτικά όργανα, το στομάχι, συνδυάζει μια μόνιμη αναγκαιότητα κι έχει τους εγκεφαλικούς νευρώνες, που με τη σειρά τους πιέζουν διαρκώς για «καύσιμα». Από την άλλη, φτάνει μια μυρωδιά, ένα χρώμα, για να φρεσκάρει ξεχασμένες γεύσεις, και να προκαλεί γλυκιές, αλμυρές ή και πικρές αναμνήσεις. Τέτοιες που σε κάθε ευκαιρία ξεπερνούν κάθε όριο και υπερβολή. Μήπως μέσα αππο χρώματα κι αρώματα δε γεννάμε συναισθήματα;

Ο λόγος για τη Maria Kookt (Deenen)! Όχι, δεν πρόκειται για λάθος! Η Μαρία Πηλείδη είναι Καρπαθιά, από το μπονεντολουσμένο Όθος, και καταφέρνει να γίνει πρέσβειρα, (μάλιστα μην απορείτε για το βάρος της λέξης) ολόκληρης της Καρπάθου, φυσικά και της Ελλάδας.
Η ιστορία της ξεκινά από την κεντρική Αφρική, οι γονείς της, Μιχάλης και Αθανασία Πηλείδη, ήταν μετανάστες στη Ζιμπάμπουε όταν η γεννήθηκε Μαρία.

Στην πολυπληθή κοινότητα των Οθειτών της Ροδεσίας, εκεί πέρασε τα πρώτα παιδικά χρόνια της, και εκεί λίγο πριν τα πρώτα διψήφια γενέθλια της, η οικογένεια επαναπατρίσθηκε στην Ελλάδα και η Μαρία γνώρισε για τα καλά τη Κάρπαθο, που παρέμεινε μέχρι την ολοκλήρωση της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Μαθήτρια που επιτυγχάνει στις πανελλαδικές εξετάσεις στην Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης, αλλά δεν έχει ιδέα από όλα όσα της επιφύλασσε η μοίρα. Θα πάρει το πτυχίο της, όμως ένα ταξίδι διακοπών στο Αϊντχόφεν της Ολλανδίας θα αλλάξει αναπάντεχα και ριζικά τη ζωή της!
Θα γνωρίσει τον σημερινό σύζυγό της και θα ακολουθήσει το δρόμο της καρδιάς που για όλους δεν μπορεί παρά να γίνεται μονόδρομος.

Η Μαρία Πηλείδη έγινε Maria Deenen, για δεύτερη φορά αλλάζει πατρίδα και ξεκίνα μια ολοκαίνουρια ρότα ζωής, αυτή τη φορά πιο ψηλά, στη Βορειοδυτική Ευρώπη.

Δασκάλα στο Ελληνικό σχολείο του Άμστερνταμ, αλλά και καθηγήτρια Αγγλικών στο Ολλανδικό λύκειο, τα πρώτα χρόνια της ζωής στην Ολλανδία δεν ήταν παρά η προετοιμασία, για όλα όσα θαυμάζουμε και καμαρώνουμε σήμερα σε εκείνην. Το πρώτο βήμα για τη μεγάλη αλλαγή της Μαρίας στα σίγουρα θα ήταν τα αρχικά επιφωνήματα απόλαυσης και έπειτα οι συμβουλές, φίλων και γνωστών, που αναγνώρισαν το πηγαίο ταλέντο της μαγειρικής. Θα ήταν κρίμα να μην ασχοληθεί επαγγελματικά με αυτή την τέχνη!

Η ίδια δεν κρύβει το πάθος της. Όμως για αρκετούς ανθρώπους η κουζίνα μοιάζει φορτωμένη μαθηματικούς γρίφους και κουραστικά μυστικά, ενώ για κάποιους άλλους, όπως εκείνη, είναι το πιο φωτεινό, το πιο φιλόξενο και πολυλογάδικο δωμάτιο του σπιτιού.

Η Μαρία το «ομολογεί», είναι η Μητέρα της, η Αθανασία, που κρύβεται σε πολλά από τα βήματά της, κυρίως πίσω από τις Καρπάθικες συνταγές, και νιώθει σα να ακούει τη φωνή της, κάθε φορά που μετρά και κόβει ποσότητες ή τακτοποιεί τα υλικά πάνω στον πάγκο της κουζίνας.

Στη Σεφ που κάνει διάσημη την Κάρπαθο, δεν ξεχωρίζουν μόνο οι εξελιγμένες συνταγές της. Μέσα από τη μαγειρική της αναδεικνύεται η ξεχασμένη ιεροτελεστία της προ-ετοιμασίας και της παρασκευής.

Οι καλεσμένοι της Μαρίας είναι πραγματικά τυχεροί, και όχι μόνο για τη Μεσογειακή διατροφή και τις λεπτές γεύσεις των πιάτων της, αυτά έτσι κι αλλιώς τα χαίρεται ο ουρανίσκος. Κυρίως για τη χαρά του μαγειρέματος, για την ευκαιρία της συνεύρεσης.
Αυτό το χασομέρι πάνω στο ψήσιμο του οφτού ή το πλάσιμο της ζύμης που θα γίνει χορτόπιτα ή θα καταλήξει σε εκείνες τις παράξενες, τις χορταστικές μακαρούνες.

Όμως αυτή, η φαινομενικά χαμένη ώρα, μεταμορφώνεται σε μια σπάνια ψυχοθεραπευτική μαγική ιεροτελεστία. Μα τι μπορεί να θέλει ο άνθρωπος πέρα από μια στιγμή θαλπωρής, ένα άγγιγμα επικοινωνίας;
Λίγο να ακούσεις τη Μαρία και θα νιώσεις το πηγαίο πάθος, την αγάπη της για τη μαγειρική και την αδυναμία της στον συνάνθρωπο.

Ξεκινά με βιολογικά, αγνά προϊόντα, τις αγορές των υλικών που περνούν πρώτα από τα μάτια, τα χέρια, έναν έλεγχο από όλες τις αισθήσεις της. Όσο για τους πελάτες δεν υπάρχουν όρια και καθορισμένα προγράμματα, ο κάθε πελάτης μοιάζει ξεχωριστός καλεσμένος, σαν στενός συγγενής, σε ένα σπουδαίο τραπέζι της Μαρίας. Και εκεί όλο το σώμα χαλαρώνει και απολαμβάνει, ακριβώς αυτό που λέμε: χορταίνει το σώμα και η καρδιά!

Στο Φλέβολαντ της Ολλανδίας δεν γίνεται, δεν μπορεί να να έχουν κανένα παράπονο. Οι 400.000 κάτοικοι έχουν στην πόλη τους τη Maria Deenen, μέσα από τις δημιουργίες της, που μπορούν να τις μάθουν ακόμα και από το δίκτυο ή τις εκπομπές στην τηλεόραση, ταξιδεύουν. Και μπορούν να κλείσουν τα μάτια και να πετάξουν σε μια φασαριόζικη κουζίνα στο Όθους. Εκεί στην κάτω γειτονιά, σα να είναι μικρά παιδιά, γίνονται όλοι καλεσμένοι της Αθανασίας Πηλείδη, να φαίνεται πως μόλις γύρισαν από ένα κουραστικό θαλασσινό μπάνιο, και περιμένουν πεινασμένοι στην αυλή της.
Δεν είναι μια αυθεντική πρέσβειρα της Καρπάθου η Maria Deenen; εσείς τι λέτε; Πείτε την αλήθεια, μήπως σας άνοιξε την όρεξη για μαγειρέματα και Καρπάθικες συνταγές;