Συγγνώμη, μήπως ξέρετε πότε θα παίξουμε ξανά μπάλα;

Rodiaki NewsRoom

Οργιάζουν οι φήμες εδώ και μια βδομάδα για το πότε τελικώς μπορεί να ξεκινήσουν τα τοπικά πρωταθλήματα στο ποδόσφαιρο, έτσι μπας και χορτάσει το ματάκι μας μπαλίτσα. Τα δεδομένα όμως δεν γεμίζουν με αισιοδοξία όσους έχουν έναν λόγο παραπάνω ν’ ασχολούνται με το άθλημα.

Φτάσαμε λοιπόν να θεωρούμε αισιόδοξο το σενάριο της επανέναρξης τον Φεβρουάριο, αλλά αυτό σημαίνει πως μέσα σε τέσσερις μήνες το πολύ και μεσολαβώντας οι γιορτές του Πάσχα, θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί οι διοργανώσεις.

Πρέπει δηλαδή να διεξάγονται αγώνες μεσοβδόμαδα και το Σαββατοκύριακο για να τελειώσουμε μέσα στον Μάη και να μην …ξεκαλοκαιριάσουμε. Και πάμε τώρα στο άλλο φλέγον ζήτημα που αφορά τις αντιδράσεις των ποδοσφαιριστών, εκείνων των επαγγελματιών-ερασιτεχνών τουλάχιστον, στο τοπικό μας.

Υπάρχει τώρα περίπτωση ένας παίκτης με υποτυπώδη προετοιμασία και αποχή τεσσάρων μηνών περίπου να βγάλει κάτι μήνες με διπλούς αγώνες ανά βδομάδα; Ούτε εκείνοι των ομάδων με ευρωπαϊκές υποχρεώσεις δεν θα ‘μπαιναν στη διαδικασία αυτήν χωρίς να διαμαρτυρηθούν. Αυτή είναι μια απλή, για να μην πω απλοϊκή, σκέψη που μπορεί να την κάνει κι ένα παιδάκι του δημοτικού…

Πρέπει λοιπόν να κρατάμε μικρό «καλάθι», έτσι ώστε να μας έρθει κάπως πιο βολικά ένα σενάριο ακραίο, όσο κι αν τώρα προσπαθούμε να σκεφτόμαστε θετικά. Αναλύοντας τα… συμφραζόμενα και βλέποντας πολλές φορές πίσω από τις λέξεις όσων είναι σε θέση να γνωρίζουν περισσότερα και δεν τα εκφράζουν σώνει και καλά μέσα από την κοινωνική δικτύωση, μπορούμε να έχουμε μια πρώτη εικόνα της καταστάσεως.

Θέμα είναι πάντως το κατά πόσο εμείς είμαστε εκπαιδευμένοι για τα δύσκολα και αν οι αντιδράσεις μας οι σπασμωδικές επηρεάσουν τη συνέχεια και τον τρόπο διεξαγωγής των διοργανώσεων στο μέλλον. Γιατί, μη νομίζετε, δεν είναι λίγοι εκείνοι που μπορεί να υιοθετήσουν όσα στοιχεία τους βολεύουν από την πανδημία και τα μέτρα κατά αυτής, για να γλιτώσουν το αθλητικό τους τομάρι αμέσως μετά τα δύσκολα…

ΤΣΑΜΠΙΚΟΣ ΠΑΤΣΑΪΣ