Όταν πας στους Αιγαιοπελαγίτικους, τα διασυλλογικά στίβου είναι ρουτίνα…

Rodiaki NewsRoom

Μπορεί η ΕΑΣ Δωδεκανήσου να μην έχει την ευελιξία να κινηθεί όπως πρέπει και να είναι δέσμια της πανδημίας, οι κατάλληλες όμως επαφές, κι επίσημες μάλιστα, γίνονται με κάθε κόστος, ώστε να μπορέσουν να σωθούν τα διασυλλογικά πρωταθλήματα.

Αναφέραμε κι άλλοτε από τούτην εδώ τη στήλη ότι η συνεργασία της ΕΑΣ με την τοπική αυτοδιοίκηση είναι μια κατάκτηση και ξεκίνησε κάπου το 2008 με τη διοργάνωση των αναπτυξιακών πρωταθλημάτων Παμπαίδων-Παγκορασίδων β’ σε όλα τα νησιά μας με κατάλληλες υποδομές.

Οι αγώνες εκείνοι ήταν μια «πατέντα» της ΕΑΣ και είχαν πολλαπλά οφέλη, όταν ο τοπικός στίβος είχε «βαλτώσει» σε επίπεδο ακαδημιών. Καλό είναι λοιπόν η παράδοση να συνεχιστεί και να υπάρξει κατάλληλη συνεργασία και στα διασυλλογικά που δίνουν «εισιτήρια» πρόκρισης στα Πανελλήνια όλων των αγωνιστικών κατηγοριών.

Φυσικά υπάρχει η τεχνογνωσία και η ετοιμότητα από τους ανθρώπους του αθλήματος εδώ και δεν θα μπορέσει έτσι να … στραβώσει κάτι, όταν στο πρόσφατο παρελθόν έχουν διαχειριστεί πολύ πιο δύσκολες καταστάσεις.

Δυο λέξεις θα πω μόνο: «Αιγαιοπελαγίτικοι Αγώνες». Όσοι τους έζησαν από κοντά στο κομμάτι της οργάνωσης θα πουν πως οι αρμόδιοι της επιτροπής τους θα πρέπει να πάρουν το «μετάλλιο της ψυχραιμίας». Όταν έχεις να κάνεις με εκατοντάδες μετακινούμενους, λύνοντας «γρίφους» ανταπόκρισης από νησί σε νησί, τότε τ’ άλλα είναι απλώς μια υπόθεση ρουτίνας.

Τα διασυλλογικά λοιπόν μέσα στη χρονιά αυτή ας μην τα φοβόμαστε. Αλλού είναι το θέμα. Τι θα γίνει με τ’ αναπτυξιακά, ώστε να μην χαθεί οτιδήποτε κατακτήθηκε εδώ και χρόνια στα Δωδεκάνησα, φέρνοντας την περιοχή μας στην κορυφή στιβικά. Μα κι εδώ όμως χρειάζεται η εμπειρία από ανθρώπους «μπαρουτοκαπνισμένους» με πέρασμα από κάθε πόστο.

Το φθινόπωρο η πορεία της πανδημίας (ποια πορεία, δηλαδή, τα δικά μας καμώματα εννοώ) θα δείξει με βελάκι πράσινο προς τα πού θα πρέπει να κινηθούμε, αρκεί να το δούμε εγκαίρως…

ΤΣΑΜΠΙΚΟΣ ΠΑΤΣΑΪΣ