Οι αποδέκτες της ανοικτής επιστολής για τους μετανάστες στα παλαιά Σφαγεία

Rodiaki NewsRoom

Γράφει o Hλίας Κ. Κυπραίος

Η μακροσκελής επιστολή που δημοσιεύθηκε στη «Ροδιακή» στις 22.4.2021 και απευθυνόταν σε πλειάδα αρμόδιων υπευθύνων, διεκτραγωδεί με μελανά χρώματα την τραγική κατάσταση εκατοντάδων προσφύγων, τα δε εξ αυτής παραγόμενα θλιβερά συναισθήματα υπαγορεύουν την εκδήλωση έμπρακτης συμπόνιας και συμπαράστασης προς τους δυστυχισμένους αυτούς ανθρώπους.

Την προδιαληφθείσα επιστολή συνυπογράφουν και συμπολίτες μας οι οποίοι είναι εξοπλισμένοι με την απαραίτητη επιστημονική επάρκεια και τα ανάλογα εφόδια, τα οποία επιτρέπουν την αποτελεσματικότερη προβολή και υποστήριξη σε ισχυρότερες αρχές της δίκαιης απαίτησης για την άμεση επίλυση των σοβαρών προβλημάτων από τα οποία δοκιμάζονται και κατατρύχονται οι εξαθλιωμένοι πρόσφυγες.

Δεν διευκρινίζεται όμως εάν η ανωτέρω επιστολή απεστάλη μόνο στους διαλαμβανόμενους σ’ αυτήν παραλήπτες ή έχει αποσταλεί και σε άλλους κατεξοχήν αρμόδιους αποδέκτες, όπως π.χ. το Οικουμενικό Πατριαρχείο, η Εκκλησία της Ελλάδας, το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, το κράτος του Βατικανού, το Συμβούλιο της Ευρώπης, ο ΟΗΕ, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση κ.λπ. Είναι γεγονός ότι η Τουρκία, ευρίσκεται σήμερα σε καταφανή σύγχυση και αμηχανία λόγω της εξαιρετικά δύσκολης θέσης στην οποία έχει περιέλθει, τόσο από τους «κεραυνούς» του Νίκου Δένδια, όσο και από τη βαρυσήμαντη δήλωση του Προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, ο οποίος αναγνωρίζει ρητά και απερίφραστα τη γενοκτονία των Αρμενίων.

Το γνωστό «ανατολίτικο παζάρι», όπου ο Τούρκος έμπορος από την αρχική «ακατέβατη τιμή» ενός χαλιού των 1.000 ευρώ μπορεί στο τέλος να σου το αφήσει ακόμη και για 200 ευρώ, είναι και πάλι σε ημερήσια διάταξη στις διάφορες συναντήσεις.

Μια από τις μεθοδεύσεις τις οποίες μετέρχεται η ανατολίτικη διπλωματία του «παζαρέματος» είναι και το κατά το δοκούν άνοιγμα και κλείσιμο της περίφημης «στρόφιγγας» των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών προς την Ευρώπη, προκειμένου να επιτύχει έστω και κλάσμα των όσων διεκδικεί.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, παρά τους στομφώδεις ισχυρισμούς της ότι τα χερσαία και θαλάσσια σύνορα της Ελλάδας τα θεωρεί και δικά της σύνορα, εντούτοις και παρά ταύτα, έχει ωστόσο κλείσει ερμητικά, μόνο όσα υποκειμενικά και με τη δική της θεώρηση χαρακτηρίζει στην πραγματικότητα «δικά» της σύνορα, πράγμα που θυμίζει την τακτική του Ρωμαίου Πραίτορα, ο οποίος παρενέβαινε να δικάσει, αφού προηγουμένως επέβαλλε στους διαδίκους να συμπλακούν. Κανείς όμως δεν διερωτάται από πού και πώς προμηθεύεται η Τουρκία αυτά τα εκατομμύρια των προσφύγων, ώστε να τα χρησιμοποιεί ως φόβητρο και απειλή πρωτίστως εναντίον της Ελλάδας και κατά δεύτερο λόγο κατά της Ευρώπης.

Μέχρι και σήμερα, γνωρίζουμε ότι η ίδρυση αποικιών από τους Ευρωπαίους σε περιοχές της Ασιατικής και Αφρικανικής ηπείρου, είχε αποκλειστικό σκοπό τη διαρπαγή και τη λεηλασία του πλούτου των λαών τους.

Γοητευμένοι από το εύπεπτο όραμα της δήθεν εθνικής τους ανεξαρτησίας και ευημερίας, οι λαοί αυτοί, με διάφορες εξεγέρσεις, επαναστάσεις και κινήματα, κατόρθωσαν να εκδιώξουν τους στυγνούς Ευρωπαίους δυνάστες τους και να πάρουν τις τύχες των χωρών τους στα χέρια τους, εκλέγοντας δικές τους αυτόχθονες κυβερνήσεις.

Δυστυχώς, όμως, περιέπεσαν σε μεγάλη συμφορά και δυστυχία, με αποτέλεσμα να διαφεύγουν αυτοκτονικά, κατά κύματα και με όποιο μέσο και τρόπο βρίσκουν στη διάθεσή τους, εκλιπαρώντας προστασία από τους άλλοτε βασανιστές και εκμεταλλευτές δυνάστες τους. Ανατρέχοντας στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν, καταλήγουμε στη θλιβερά διαπίστωση ότι – με εξαίρεση τα πρώην κομμουνιστικά κράτη – επί κυριαρχίας των Ευρωπαίων ουδέποτε έχει παρατηρηθεί προσφυγικό κύμα διαφυγής με λαστιχένιες βάρκες, πνιγμούς και απάνθρωπους διακινητές και με την τραγική ειρωνεία να παίζουμε με την ελληνική γλώσσα, για το εάν το «λάθρα» που σημαίνει κρυφά, είναι χειρότερο από το «παράτυπο».

Οι προερχόμενοι από τις αποικίες κυρίως της Γαλλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου έφθασαν στην Ευρώπη ως Γάλλοι και Άγγλοι υπήκοοι με κανονικά διαβατήρια, οι οποίοι σήμερα διαβιούν νόμιμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και εργάζονται με απόλυτη ισοτιμία σε όλους εν γένει τους επαγγελματικούς τομείς.

Τα ανωτέρω εκτιθέμενα, αποδεικνύουν ότι είναι αδήριτη η ανάγκη να στρέψουμε την προσοχή των ισχυρών του πλανήτη, ώστε να επιδείξουν ανάλογο ενδιαφέρον προκειμένου να πείσουν τις αυτόχθονες κυβερνήσεις των πρώην αποικιών να παραχωρήσουν έστω και στοιχειώδη πολιτικά δικαιώματα, για να παύσει το ανείπωτο δράμα της προσφυγιάς των δυστυχισμένων ανθρώπινων υπάρξεων.

Ως ελάχιστο δείγμα της έμπρακτης προσωπικής μου συμβολής, δηλώνω ότι συνυπογράφω την επιστολή για τα Παλαιά Σφαγεία και ότι είμαι πρόθυμος να παραχωρήσω άνευ ανταλλάγματος για τη στέγαση και τη φιλοξενία προσφύγων και κατά το ποσοστό που μου αναλογεί, το σπίτι και το εξοχικό του Δημάρχου πατέρα μου στη Σύμη, εφόσον η Ελληνική Αστυνομία τα εντοπίσει και ενδιαφερθεί να αποβάλει τους Ευρωπαίους καταληψίες.