Ο μοναδικός εχθρός της γενιάς μας λέγεται «Δεν μπορώ»

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο Μιχάλης Κωστόπουλος

Όλοι μας έχουμε όνειρα, όλοι μας έχουμε στόχους, όλοι μας θέλουμε κάτι πραγματικά μέσα από την καρδιά μας, μέσα από την ψυχή μας. Έτσι λοιπόν, ενώ πραγματικά μέσα μας η καρδιά θέλει κάτι πάρα πολύ, διψάει για να το πετύχει και ζει γι’ αυτό, την ίδια στιγμή έρχεται ο νους και λέει: «δεν γίνεται, δεν μπορώ».

Οι άνθρωποι τα παρατούν τόσο εύκολα που πολλές φορές το σκάνε με τις μύτες για να μην κάνουν θόρυβο. «Δεν μπορώ» λένε συνέχεια, καθηλωμένοι σε μια καρέκλα βλέποντας τη ζωή τους να περνάει χωρίς να κάνουν τίποτα. Το να πετυχαίνεις τους στόχους σου δεν είναι μόνο θέμα πειθαρχίας και επιμονής. Έχει άμεση σχέση με το πώς παρακινείς τον εαυτό σου και κατά πόσο μένεις εστιασμένος στον στόχο σου.

Οι πεποιθήσεις μας είναι αυτές που μας τονώνουν ψυχικά, αυτές που μας δίνουν το κουράγιο να συνεχίσουμε να βαδίζουμε μπροστά και να μετασχηματίσουμε αυτό που φαντάζει το ανέφικτο σε εφικτό. Τι είναι όμως η επιμονή. Η επιμονή είναι ένα καλλιεργημένο, ευγενικό πείσμα. Η επιμονή είναι να ξυπνάς το πρωί και να λες πάμε να κατακτήσουμε τη μέρα, να δίνεις ό,τι έχεις από ψυχική, συναισθηματική και σωματική δύναμη για να κατακτήσεις τους στόχους σου. Μια δύναμη που νικά αδιαμφησβήτητα τα πάντα. Μια δύναμη που η επιτυχία είναι η μόνη της επιλογή.

Ο καθένας μας είναι ξεχωριστός για τον δικό του ιδιαίτερο λόγο. Ο ανταγωνισμός δεν θα έπρεπε να υφίσταται μεταξύ ανθρώπων, αλλά μεταξύ του περσινού και σημερινού εαυτού μας. Πόσο έχουμε αλλάξει σε έναν χρόνο; «Θα περάσω αυτό το μάθημα και θα πάρω πτυχίο» είπαμε, «θα χάσω αυτά τα παραπάνω κιλά» είπαμε, «θα σταματήσω να ανέχομαι τόσα από τους άλλους» είπαμε, «θα μάθω να λέω όχι» είπαμε, «θα διαβάσω αυτό το βιβλίο» είπαμε, πόσα «θα» είπαμε πια και πόσα πραγματοποιήσαμε; Πόσες δικαιολογίες είπαμε στον εαυτό μας για να μην νιώθει τύψεις που τα παρατάει;

Πώς λοιπόν θα μπορέσουμε να πάμε από το «δεν μπορώ» στο «μπορώ». Πώς θα μπορέσουμε να σταματήσουμε να λέμε δικαιολογίες στον εαυτό μας. Πρώτα απ’ όλα θα πρέπει να καθορίσουμε με σαφήνεια αυτό που θέλουμε να πετύχουμε και να αναζητήσουμε το «γιατί το θέλουμε». Σε κάθε άλλη περίπτωση όλα θα φαίνονται αβέβαια και αόριστα κάνοντας το έτσι αδύνατο να προχωρήσουμε παρακάτω.

Έπειτα, συλλέγοντας πληροφορίες θα πρέπει να βρούμε ποιες δεξιότητες θα χρειαστούμε, και εφόσον δεν τις έχουμε να φροντίσουμε να τις αποκτήσουμε. Είναι πολύ σημαντικό να μην παρεκκλίνουμε, θα πρέπει να επιμείνουμε δηλαδή στον στόχο μας έως ότου τα καταφέρουμε χωρίς να κάνουμε εκπτώσεις.

Και τέλος, ας μην ξεχνάμε πως η καλύτερη στιγμή να ξεκινήσει κάποιος κάτι είναι τώρα, διότι η πολλή σκέψη δεν είναι πάντα και καλή σκέψη.